Gisteren, kort na de lancering van OnePlus 5, werd een lang artikel gepubliceerd over XDA Developers waarin OnePlus botweg werd beschuldigd van vals spelen bij benchmarksgemiddeld verdienen 5%.
Eigenlijk is dit geen nieuws, in de zin dat er ook een soortgelijke beschuldiging werd geuit tegen OnePlus 3T, maar XDA herhaalt dat OnePlus 5 het slechter doet dan zijn voorganger. Hier is een fragment uit de XDA-post.
De OnePlus 5 daarentegen is een heel ander beest: het neemt zijn toevlucht tot het soort voor de hand liggende en berekende cheat-mechanismen die we in de begindagen van Android op vlaggenschepen zagen, een benadering die duidelijk bedoeld is om de scores te maximaliseren, des te misleidender. Mode.
Hoewel er geen throttling-schakelaars zijn wanneer een gebruiker een benchmark invoert (tenminste, we kunnen niet zien dat dat het geval is), springt de minimale frequentie van de kleine groep naar de maximale frequentie zoals te zien is in prestatieregelaars. Alle kleine kernen worden beïnvloed en op 1,9 GHz gehouden, en het is door deze truc dat OnePlus tot nu toe enkele van de hoogste GeekBench 4-scores van een Snapdragon 835 behaalt.
Kort gezegd, wat XDA zegt, is dat de OnePlus 5 systematisch de minimumfrequentie van low-power cores verandert, waardoor ze de hele tijd naar de hoogst mogelijke frequentie worden geduwd.
Op deze manier wordt bijvoorbeeld in GeekBench een score van rond de 6.700 behaald, met een stijging die kan oplopen tot 6,5%.
Ginder Carl Pei-replicamede-oprichter van OnePlus, wachtte niet:
We hebben ervoor gezorgd dat de telefoon bij het uitvoeren van referentietoepassingen op dezelfde manier werkt als bij het uitvoeren van resource-intensieve toepassingen, zoals 3D-games. We activeren onze chipset ook volledig in andere delen van OxygenOS, bijvoorbeeld bij het starten van apps om de lanceringservaring sneller en soepeler te maken.
We maken het de chipset niet makkelijker om te werken, bijvoorbeeld door over te schakelen naar een lagere resolutie bij het detecteren van een referentietoepassing. We gaan de prestaties van onze chipset niet veranderen, bijvoorbeeld door te overklokken.
Wanneer gebruikers benchmark-apps gebruiken, waarvan ik het ermee eens ben dat ze geen bruikbare proxy zijn voor real-life prestaties, denken we dat ze het volledige potentieel van hun apparaat willen zien zonder de interferentie van geknoei. Dat is wat we hebben ontgrendeld.
Elke OEM heeft eigen prestatieprofielen voor hun apparaten. Ik waardeer het dat we technisch onderlegde volgers hebben, maar neem gerust een kijkje.
Carl Pei in de praktijk ontkent niet dat OnePlus 5 zijn inspanningen maximaliseertjuist het tegenovergestelde. “Wat gebruikers in een benchmark willen zien, is het volledige potentieel van hun apparaat, en dat is wat we doen.” Carl Pei specificeert echter dat: dit is geen overklok (de frequenties gaan niet verder dan de nominale) en dat bijvoorbeeld de resolutie van het systeem niet wordt verlaagd om hogere scores te krijgen: dat zou een valkuil zijn. Wat OnePlus 5 doet met benchmarks, doet het ook met i 3D-spellen (uiteraard niet continu, maar alleen in geval van nood) en af en toe met de opening van bepaalde sollicitatieom de ervaring sneller en soepeler te maken.
De analyse van XDA dekt eigenlijk niet de use-cases waar Carl Pei het over heeft, ook omdat ze toch niet gemakkelijk te verifiëren zijn. Een smartphone moet immers ook zijn autonomie optimaliseren, en zonder enige reden en zonder dat de gebruiker er echt baat bij heeft, op het maximaal mogelijke vermogen draaien, is zeker geen goed idee.
Maar buiten deze tirades of een paar cijfers of zo in benchmarks, De gebruikservaring van OnePlus 5 is de meest vloeiende die er is vandaagen we hebben hier al over gesproken in onze review.
