Als ik je vraag van wie je smartphone is, dan zul je me hoogstwaarschijnlijk direct nadat je je vinger op je slaap hebt gelegd, vertellen wat je nodig hebt. In feite is dit waar, omdat je ervoor hebt betaald of het cadeau hebt gekregen van iemand. Het lijkt erop dat alles eenvoudig is en overeenkomt met het kader van de wet, die eigendom definieert als het fysieke bezit van een zaak en de mogelijkheid om er naar eigen goeddunken over te beschikken. Dit geldt echter alleen voor de iPhone, die je echt kunt weggooien zoals je wilt. Maar met Android-smartphones is de situatie compleet anders. Ik zal het nu proberen.
Als je denkt dat ik die eyeliner heb gekozen voor de slogan, dan is dit niet het geval. Ook al is je Android-smartphone echt van jou, volslagen vreemden kunnen er vanaf komen en er zelfs van profiteren. Dit werd onlangs aangetoond door de Adobe-studio, die in de versie van Photoshop voor Android een speciaal mechanisme nam en incorporeerde dat directe links introduceert om de andere applicaties te downloaden in het menu “Delen”. Dat wil zeggen, wanneer de gebruiker iets naar iemand wil sturen, zal hij naast de lijst met geïnstalleerde applicaties voor communicatie ook de pictogrammen van niet-geïnstalleerde programma’s zien.
Adverteren op Android
Het lijkt misschien voor velen dat zoiets niet bestaat. Welnu, de ontwikkelaar maakt reclame voor zijn software en maakt er reclame voor. Dat recht heb je zeker. Maar alleen binnen de grenzen van zijn eigen toepassing, terwijl het, althans moreel gezien, niet het recht heeft om de systeeminterface binnen te vallen. Uiteraard staat Adode hierin niet alleen. Een snelle scan toonde aan dat Microsoft zijn software op een vergelijkbare manier promoot, waarbij ook links naar merk-apps worden ingevoegd in het menu Delen. Dit is schrik!
Stel je voor dat alle ontwikkelaars, en op Google Play zijn ze niet altijd even gewetensvol, je smartphone gaan gebruiken om geld te verdienen. Eerlijk gezegd is adverteren een middel om geld te verdienen, zij het indirect: je hebt de app gezien, gedownload, ermee begonnen, je hebt je misschien geabonneerd of je hebt ingesloten advertenties gezien. Dit alles levert inkomsten op voor de ontwikkelaar. Het is waar, het is niet erg duidelijk waarom hij hiervoor gebruikt wat niet van hem is, zelfs niet voor een honderdste deel.
Android is erger dan iOS
Bij ontwikkelaars is over het algemeen alles duidelijk: velen van hen zijn principiële mensen. Ik wil echter vragen, hoe doet Google het? Dit betekent immers dat de zoekgigant dergelijk gedrag goedkeurt, wat niet alleen vanuit moreel, maar ook vanuit praktisch oogpunt nogal twijfelachtig is. Toch is het Share-menu een van de belangrijkste componenten van het systeem, waarvan de veiligheid met bijzondere zorg moet worden gewaarborgd, aangezien het de link is tussen het besturingssysteem, alle geïnstalleerde applicaties en de persoonlijke gegevens van de gebruiker. Als dit wordt verwaarloosd, kan alle informatie over de gebruiker direct worden gestolen of kan het de gebruiker ertoe brengen zelfstandig alles te onthullen wat de aanvallers nodig hebben.
Je zult me opnieuw beschuldigen van omkoopbaarheid en afgoderij van Apple en zijn iOS. Maar ik kan niet zwijgen. Toch heeft Cupertino zoiets nooit toegestaan, vooral niet door systeemcomponenten die op de een of andere manier kunnen interageren met de persoonlijke gegevens van gebruikers zorgvuldig te beschermen. Voor Google is, zoals de praktijk laat zien, dergelijke nalatigheid al de norm geworden. In plaats van een conventionele zweep te nemen en deze ontwikkelaars, die naar de nek van het bedrijf zijn geklommen en met hun benen bungelden, naar de hel te verspreiden, doet het niets. Het is duidelijk dat dit zal blijven gebeuren zolang gebruikers zich op deze manier laten behandelen. Leef ermee.
