de realisme In videogames moet met veel factoren rekening worden gehouden, waaronder de stem, uitdrukkingen en bewegingen van de personages, ras ook al.
Titels als Death Stranding hebben een motion capture van zeer hoog niveau laten zien, precies met betrekking tot de animaties van de hoofdrolspelers, zowel gezichts- als fysiek.
Nadat ze de games hebben gekozen die je het meest doen vloeken, hebben gamers besloten om zichzelf te vergelijken met wat hun favoriete race-animaties zijn, zonder limieten op genre of releaseperiode.
Eén ding is zeker: de voorkeur van het publiek voor mannelijke of vrouwelijke leads is duidelijk, of ze nu goed of slecht lopen.
Deze nieuwe confrontatie kwam voort uit een ResetEra-thread waarin een speler een video plaatste over de werking van Cal Kestis, de hoofdrolspeler van Jedi Fallen Order.
De gebruiker gaf toe dat hij bleef “ontheemd»Van de titel van Respawn Entertainment, en nodigde andere leden van het forum uit om hun favoriete animaties te delen, goed of slecht.
Zoals gemeld door TheGamer, was een van de meest genoemde games in de thread Nier Automata, gevolgd door Metal Gear Rising Revengeance, compleet met een clip van Raiden die vecht tegen een prachtig muur rennen.
Vervolgens vinden we Death Stranding, dat wordt gecrediteerd voor het echt realistisch maken van de bewegingen van Sam Porter Bridges/Norman Reedus, en Final Fantasy XV met de onvergetelijke wandeling van Noctis.
Ook aanwezig zijn Assassin’s Creed III, Watch Dogs 2 en Shadow of The Colossus, waarvan bekend is dat ze mooiere animaties hebben dan die in Jedi Fallen Order, een van de meer specifieke titels in de draad.
Een van de minst geciteerde franchises is GTA, en dit is niet verwonderlijk gezien de karakteristieke bewegingen (niet precies Elegant) gezien in de hoofdstukken uitgebracht in PS2.
Dit soort “enquêtes” zijn altijd welkom, maar helaas zijn er ook andere die onthullen hoe online pesten voortdurend toeneemt.
Realisme maakt deel uit van de meest gevraagde functies voor sommige producten en The Last of Us Part II lijkt het heel goed te hebben begrepen, met speciale aandacht voor de weergave van de ogen.
