Deze gedachte schoot vanmorgen door mijn hoofd. Toen ik even stopte en probeerde naar de nieuwe wereld om ons heen te kijken, realiseerde ik me ineens dat alles kan veranderen… Als dat nog niet het geval is. In verband met de pandemie van het coronavirus begint de wereldorde over de hele planeet te veranderen, of we dat nu leuk vinden of niet. Grote bedrijven sloten hun fabrieken; mensen, hoewel ze nog niet zijn ontslagen, zijn al op betaalde vakantie gestuurd (of niet); iemand wordt overgeplaatst om thuis te werken en iemand gaat helemaal niet naar zijn werk uit angst zijn leven en dat van zijn naasten te verliezen. In een dergelijke situatie stoppen grote bedrijven met nadenken over ontwikkeling en beginnen ze hun bedrijfsmodel opnieuw op te bouwen om met de minste verliezen voor zichzelf uit de crisis te komen. Maar dit is slechts een deel van de reden waarom het mij lijkt dat we te maken hebben met een langdurige stagnatie in de ontwikkeling van technologie in het gebruikerssegment en waarom het woord ‘vlaggenschip’ binnenkort een andere betekenis kan krijgen.
coronapaniek
Het gaat over de menselijke psychologie en het heroverwegen van de waarden van het leven. Nu, wanneer veel steden en landen volledig of gedeeltelijk geïsoleerd zijn, begint iemand iets in zichzelf te voelen dat hij nog nooit eerder heeft gevoeld. We waren niet voorbereid op zo’n ommekeer en delen van de wereld beginnen in paniek te raken. Mensen kopen benodigdheden, toiletpapier, eten dat lang niet bederft en andere dingen waarvan ze denken dat ze van pas zullen komen tijdens een pandemie. Ondanks dat de regeringen van alle landen verklaren dat er geen problemen zullen zijn met voedsel, belet dit niet dat de burgers van alle landen van de wereld alles met een houdbaarheid van meer dan een week uit de schappen vegen.
Ik neem het in ieder geval niemand kwalijk. In de huidige situatie moet iedereen voor zichzelf beslissen wat te doen om de gevolgen van de dreigende economische crisis zoveel mogelijk te vermijden. En niemand twijfelt eraan dat het in twijfel zal trekken. Het zou nauwkeuriger zijn om te zeggen dat het al komt. Aandelenkoersen en aandelenindices dalen snel en niemand weet wanneer ze zullen stoppen. En op dit moment gaat in de hoofden van mensen voorbij heroverweeg de waarden van het leven… Maar we komen er later op terug.
Wat gebeurt er met de techgiganten tijdens de crisis?
Laten we het hebben over ‘s werelds grootste bedrijven die hightech “speelgoed” voor ons produceren en creëren. Elke code van Samsung, Apple, Huawei en nog veel meer bedrijven strijden met elkaar om wie de consument het meest zal verrassen. We hebben al opvouwbare smartphones, ultrascherpe schermen, kleine maar krachtige processors en zo. Maar achter dit alles gaan jaren van ontwikkeling en miljarden dollars aan financiële injecties schuil die bedrijven kunnen betalen als er een constante vraag naar hun producten is.
In de realiteit van vandaag, wanneer de bedrijfsvoorraden halveren (als je geluk hebt), fabrieken en winkels gesloten zijn, en mensen overwegen toiletpapier te kopen, en geen smartphone voor $ 2.000, bedrijven die ze niet kunnen ontwikkelen. In de loop van de tijd zal de financiering worden verminderd of helemaal worden stopgezet voor technische groepen die werken aan producten die over 2-3 jaar op de markt moeten zijn. Bedrijven zullen moeten herstructureren en op de markt moeten brengen wat ze het liefst willen kopen, en in omstandigheden van economische recessie kunnen we alleen praten over het budgetsegment. Iets snellere responstijden of biljoenen kleuren in plaats van een miljard zullen niet langer als een noodzaak worden beschouwd, simpelweg omdat de meeste potentiële kopers geen paar duizend dollar hebben om te kopen. We hebben het natuurlijk over de massamarkt. Vlaggenschipapparaten zullen enig aandeel behouden, maar of dit voldoende is om de industrie vooruit te helpen, is een grote vraag. Maar dit is slechts één kant van de medaille, laten we de waarden van de mensheid heroverwegen.
Hoe een persoon zich gedraagt tijdens een crisis
Alles gebeurt. En de pandemie zal voorbijgaan en de economie zal beginnen te herstellen. Als verstokte optimist twijfel ik daar niet aan. Wanneer zal dit gebeuren? Misschien over zes maanden, misschien over een jaar, of misschien over vijf. Ik weet het niet. Niemand weet het. Maar wanneer dat gebeurt, weet ik zeker dat mijn houding ten opzichte van consumptie zal veranderen. Het is al begonnen te veranderen.
Stel je voor dat de wereldeconomie over een jaar of twee tekenen van leven begint te vertonen. Zodra ze begint te groeien, beginnen mensen langzaam terug te keren naar hun normale leven, maar wat ze hebben meegemaakt, zal waarschijnlijk niet worden vergeten. Wanneer je weer een flip-smartphone van $ 3000 te zien krijgt, herinner je je dan hoe je ontbijtgranen en pasta kocht, hoe je thuis in afzondering zat en bang was om naar buiten te gaan om je boodschappen te doen, hoe je niet wist wanneer het zou eindigen en als het überhaupt zou eindigen, terwijl ze naar hun bankrekening keken en dachten “gaat de bank sluiten?”, terwijl ze het resterende geld telden en niet zeker waren of ze hun volgende salaris zouden ontvangen. Zal zo iemand meer aankopen doen dan zijn inkomen? Ik geloof niet. En dat geldt niet alleen voor ultradure smartphones, maar ook voor ‘gewone’ vlaggenschepen. Is de nieuwere iPhone 11 PRO of Samsung Galaxy S20 Ultra het geld waard? Veilig. Maar of we bereid zijn ze uit te geven gezien wat we in deze twee jaar hebben meegemaakt, is een open vraag.
Wat gebeurt er na de annulering van de pandemie?
De menselijke psyche is zo ontworpen dat we na verloop van tijd stoppen met het onthouden van iets slechts, waardoor mensen niet gek worden. Maar hoe lang duurt het voordat we weer geld uitgeven zonder na te denken over vertrouwen in de toekomst? Op welk punt zal de mensheid stoppen met wachten op een nieuwe pandemie en de economie vooruit helpen door geld uit te geven en niet te sparen “voor een regenachtige dag”? 5 jaar oud? misschien 10? Waarschijnlijk. Maar tot die tijd zullen de grote fabrikanten van vlaggenschipapparaten drie keer moeten nadenken over hoe ze miljarden kunnen uitgeven aan iets dat waarschijnlijk geen winst voor hen zal maken. Immers, eerlijk gezegd, een smartphone voor 100.000 roebel. niet zo anders dan een smartphone voor 30.000 roebel. Nou, in het algemeen, toch?
Maar uiteindelijk komt alles goed, dat weet ik zeker! Laten we speculeren in de opmerkingen of in onze Telegram-chat over dit onderwerp.
