Er zijn niet veel artiesten in de popmuziekindustrie die niet zozeer muziek uit verschillende genres kunnen combineren, maar totaal tegengestelde sferen. Zo mixt Abel Tesfaye, die optreedt onder het pseudoniem The Weeknd, al enkele jaren indie- en elektronische muziekstijlen. Op een gegeven moment luisterde ik rechtstreeks naar het “Starboy”-album, beginnend met het gelijknamige nummer, ik kon mezelf niet stoppen. Nu stellen veel muzikanten en filmmakers hun releases uit, en ik was blij toen ik hoorde van de release van het nieuwe album van The Weeknd: als je vanuit huis werkt, is het makkelijker om het te doen met mooie muziek.
The Weeknd speelt zo vakkundig met muziekstijlen dat geen van zijn nieuwe albums hetzelfde is. Neem dezelfde Starboy: een energieke set nummers die R&B-liefhebbers kennen en die je thuis, in de auto, in een club kunt beluisteren en herhalen; Daarom houden we van popmuziek.
My Dear Melancholie, die daarop volgde, is een heel ander verhaal. De melancholische nummers, onderbroken door de sterke stem van de artiest (en de stem van The Weeknd is echt geweldig), nodigen uit om onder de dekens te kruipen met een kopje thee, en als het buiten het raam stromende regen is, is het meestal mooi. Bij het afscheid van Bella Hadid ervoer hij duidelijk pijn.
In november vorig jaar liet de zangeres twee duidelijke aanwijzingen achter over de op handen zijnde release van een nieuw album. Tijdens de week bracht hij twee singles tegelijk uit: “Blinding Lights” en “Heartless”, die zo goed bleken te zijn dat ze al snel de eerste plaatsen in de meeste hitlijsten van de wereld veroverden en, trouwens, “Blinding Lights ” . blijft nog steeds aan de top.
Maar vanaf februari 2020 was er niets bekend over het nieuwe album, totdat The Weeknd ons verwende met nog een single “After Hours”, van het gelijknamige album.
Alle tracks op het nieuwe album zijn verenigd door het feit dat ze zijn gemaakt in de stijl van de jaren 80, dit is bijvoorbeeld terug te vinden in de synthesizerpartijen met een voor die tijd kenmerkende klank en een eenvoudig dansritme. De vertolker liet zich duidelijk inspireren door de muziek van die tijd, maar er kan geenszins worden gezegd dat de nummers “vintage” klinken: integendeel, het is een mengelmoes met een moderne stijl. Dit is waarschijnlijk de reden waarom het album voor veel mensen een verademing kan worden: het is altijd leuk om iets echt nieuws te horen. En let wel, het album is weer anders dan alle eerdere releases van The Weeknd.
In “After Hours” vind je bijna een uur uitstekende “alternatieve R&B”, die zelfs degenen die verre van popmuziek zijn niet onverschillig zullen laten. En laat je niet verwarren door de gedurfde omslag, het is beter om het snel te horen. Je kunt dit doen op Boom, Yandex.Music of een andere streamingdienst. Ik hoopte dat The Weeknd dit jaar toch met een concert naar Moskou zou komen, maar door de huidige situatie in de wereld weet ik het niet meer zeker.
