De hele wereld weet al dat in Rusland nu alle smartphones moeten worden geleverd met vooraf geïnstalleerde software van lokale ontwikkelaars. De wet op Russische software, zoals die werd genoemd, werd in 2019 aangenomen, maar werd verschillende keren uitgesteld, afgerond, opnieuw uitgesteld en opnieuw verfijnd. Op een gegeven moment begon het erop te lijken dat hij zich helemaal niet zou mogen bewegen. Maar het bleek dat de vertraging te wijten was aan de uitwerking van een aanvullend regelgevend kader, waaronder het opstellen van een lijst met pre-installatieverzoeken en vervolgens boetes voor niet-naleving van de vereisten van de wet. Ja, die zullen er ook zijn.
In Rusland hebben ze wijzigingen in het Wetboek van Administratieve Overtredingen aangenomen, waarbij afzonderlijk boetes werden voorgeschreven voor het niet-naleven van de wet op Russische software. Het maximale verzamelbedrag is 200 duizend roebel. Toegegeven, het is niet eens het bedrag zelf dat hier interessant is, maar de kring van verantwoordelijke mensen die beboet zal worden.
Smartphones met Russische software
Volgens de bepalingen van het bijgewerkte wetboek van administratieve overtredingen ligt de verantwoordelijkheid voor het overtreden van de wet op Russische software niet bij de fabrikant die de vereiste lijst met applicaties niet heeft geïnstalleerd, maar bij degene die de smartphone zonder binnenlandse software heeft verkocht. Daarom handelt de wetgever alsof hij leveranciers van grijze apparatuur proactief met een boete bedreigt. Dit lost twee problemen tegelijk op:
Allereerst neemt het de verantwoordelijkheid van de fabrikant weg, zonder hem te dwingen software te installeren, om de relaties ermee niet te bederven en hem niet van de Russische markt te verdrijven, hoewel hij hoopt dat het de fabrikanten zullen zijn die zich bezighouden met de installatie ; Ten tweede bemoeilijkt het de implementatie van smartphones in Rusland, die in het land werden geïmporteerd zonder officiële leveringskanalen te omzeilen zonder de juiste registratie en betaling van tarieven.
Nu was alles duidelijk. We vroegen ons immers vanaf het begin af, zullen servomotoren echt in een bevoorrechte positie blijven? Maar het bleek dat de parlementariërs aan alles hadden gedacht. Het was misschien een beetje repressief, maar over het algemeen heel elegant vanuit het oogpunt van juridische techniek.
Over het algemeen is de wet op Russische software zo opgesteld dat het niet uitmaakt wie de applicaties van lokale ontwikkelaars op smartphones installeert. Het kan zelfs een fabrikant zijn, zelfs een importeur, zelfs een distributeur of zelfs een verkoper. Het belangrijkste is dat er software op de verkochte apparaten moet staan. Natuurlijk gaat de standaard ervan uit dat de fabrikant dit moet doen.
Daarom hebben Huawei, Samsung, Xiaomi en andere bedrijven deze verantwoordelijkheid vanaf het begin op zich genomen. Apple nam het ook, maar op een iets andere manier: het stemde ermee in om gebruikers een venster te bieden met aanbevolen apps voor installatie, maar niet om ze in de firmware van de iPhone in te bedden. Toegegeven, speciaal hiervoor werd een speciaal mechanisme geïntroduceerd in de wereldwijde versie van iOS, wat suggereert om Russische software te installeren.
Welke apps worden vooraf geïnstalleerd
In dit stadium voorziet de Russische softwarewet in de installatie van 16 applicaties. Ik richt me specifiek op dit moment, omdat ze in de toekomst meer online bioscopen zullen bevatten. Maar voor nu ziet de lijst er als volgt uit:
Yandex.BrowserYandex-zoekmachineYandex.MapsYandex.DiskMail Mail.ruICQVoice Assistant “Marusya” Mail.ru NewsOK LiveVKontakteOdnoklassnikiMir PayGate ServicesMyOffice-documenten
Dit is een lijst met Android-apps. Voor iOS zal het erg op elkaar lijken, op een paar uitzonderingen na. Apple zal Mir Pay en Kaspersky Internet Security niet aanraden aan gebruikers, omdat ze simpelweg niet in de App Store staan. Speciaal voor het bedrijf Cupertino werden een aantal reserveringen gemaakt, die ten eerste toestonden om de software niet te installeren, maar om het aan te bevelen bij gebrek aan technische mogelijkheden, en ten tweede, als het werd aanbevolen, dan niet allemaal.
Nu moet nog worden begrepen hoe de fabrikanten van Android-smartphones, die gedwongen lijken te beginnen de software van lokale ontwikkelaars te integreren in de Russische firmware van hun apparaten, de problemen van vrije ruimte zullen oplossen. Toch kunnen 16 onnodige applicaties van enkele honderden megabytes tot een gigabyte geheugen in beslag nemen, wat, zoals je weet, geen rubber is, en gebruikers zullen er iets mee moeten doen. Natuurlijk zal niemand voorkomen dat ze onnodige software verwijderen, maar het feit alleen al dat er a priori minder geheugen uit de fabriek zal zijn, kan sommigen ernstig schrikken.
