Alles over internetstickers
Toen hij ‘s ochtends wakker werd, zette Pavel, zoals gewoonlijk, zijn tablet aan en begon door de tape te bladeren. Ik opende een videohostingsite, begon te spelen en… nee, niet voor koffie, maar voor een paspop. Ja, Paul is pas twee jaar oud. En hij heeft zijn eigen tablet. Om 4 uur ‘s nachts liggen de ouders nog te slapen. Ja, het kind werd ‘s nachts wakker, zoals veel baby’s, en zijn ouders snuffelden gewoon aan de tablet, en zo ontwikkelde zich deze trend in het gezin. En dit is niet alleen het geval van Paul. Moderne baby’s kunnen zich hun leven niet voorstellen zonder een beugel.
Tegenwoordig wordt elektronisch speelgoed aangepast voor kinderen van alle leeftijden. Voor mensen als Pavel zijn dit elementaire filmpjes op YouTube. Volwassen bewoners van de internetruimte maken actief gebruik van deze factor en krijgen views. Heldere zure kleuren, een constant veranderend beeld, een eenvoudige plot of de afwezigheid ervan zijn voldoende om een kind van 2-4 jaar de hele dag te interesseren.
Volgens de media brengen Amerikaanse kinderen onder de 2 jaar één tot twee uur per dag door voor het scherm en die van 2 tot 5 jaar meer dan drie uur, en de gegevens uit Rusland zullen waarschijnlijk vergelijkbaar zijn.
Al deze video’s zijn als twee druppels water, ze trekken alleen de aandacht met helderheid, kleur, contrasterende geluiden en al het andere om de aandacht te trekken van degenen die heel snel veranderen. Verandering is de sleutel tot het succes van een video van dit type. Hier rijdt de auto over allerlei antistress speelgoed, het meisje snijdt de zeep door. Kinderen noemen deze video’s ‘sticky’.
Een volwassene kan zich immers theoretisch voorstellen hoe zeep er op de achtergrond uitziet en wat er gebeurt als je in de auto over een blikje rijdt, en voor een kind is dat best een intrige, bovendien is het zoals jonge gebruikers zeggen prettig. ernaar te kijken.
Willekeurige aandacht op 3-jarige leeftijd is nog niet ontwikkeld, dus de plot, strings en eindes zijn van weinig belang voor onze kleine gebruiker. Op dit moment ontwikkelt het kind een fantasie. En de volgelingen van Maria Montessori zijn er zeker van dat als het hele bewustzijn van het kind gevuld is met kant-en-klare cartoonafbeeldingen, de ontwikkeling zal beginnen te vertragen.
Hier komen de zogenaamde tekenfilms voor kinderen naar ons toe. Wie ze heeft gemaakt, met welk doel en hoe iemand niet van gewone tekenfilms hield, blijft een mysterie. De essentie van dergelijke cartoons verschilt over het algemeen niet veel van die “sticky video’s”. Er is hier al een plothint. Maar de makers probeerden helemaal geen moraliteit af te leiden, ze probeerden de meningen te vergroten. Sovjet- en moderne cartoons zijn ontworpen voor een publiek van meer dan 5 personen: de plot, de voorgeschreven karakters, “wat is goed, wat is slecht”, een cognitief element, moraliteit. Maar dit verhaal gaat niet over tekenfilms voor kinderen: plaatje, plaatje, plaatje, hoge framerate, contrasterend geluid. Wat je nodig hebt voor jongens van deze leeftijd. In feite maakt het ze over het algemeen niet uit waar ze naar moeten kijken, het is belangrijk voor hen dat er iets knippert en dat er constant iets verandert.
Vandaag is Masha al 5. Om haar heen zijn ballen, vuurwerk, allerlei mozaïeken, piramides, kleurboeken en ander gekleurd speelgoed. De ouders brengen de taart en alle gasten zingen “Happy Birthday”, hoewel Masha niet oplet. Je krijgt een nieuwe smartphone voorgeschoteld en download in paniek alles wat je nodig hebt uit de winkel. Je weet niet hoe je een puzzel moet maken, en hoogstwaarschijnlijk zal je de piramide niet eens afdrukken, maar je weet wie de abonnees zijn en waar hun favoriete kinderbloggers deze keer naartoe zijn gegaan. Als u weet wie meneer Max en mevrouw Katie zijn, dan heeft dit verhaal u ook niet vergeven en zal u zich waarschijnlijk ook zorgen maken.
Voor degenen die je kanaal nog nooit hebben gezien: kleine mensen hebben zoiets. Ze kijken naar andere kinderen die spelen, speelgoed uitpakken, cadeautjes in ontvangst nemen. Volwassenen halen meestal verbijsterd hun schouders op en zeggen: waarom kijk je dit? Maar na het interviewen van kinderen en psychologen wordt het antwoord duidelijk: dit is gewoon een soort nieuwe kleuterschoolverrassing. Ik bedoel, wat is een cadeau uitpakken? Het is jarig, nieuwjaar. Dit is de anticipatie van de vakantie. Het geschenk is niet belangrijk, de intrige is belangrijk. Onthoud dan dat, met de vriendelijkste verrassing, het ook belangrijk voor je was “Wat zit erin?” Dat is de hele psychologie van deze video: ten eerste de intriges van de aardigste, en ten tweede het gevoel van een vakantie. Daarom heeft de video “Kinderverrassingen uitpakken” (67,3 miljoen views) minder vragen.
Nu zijn de kinderen “geboren met een tablet” al weg of gaan volgend jaar naar school. Experts voorspellen een enorme afname van de concentratie bij zuigelingen, een toename van het aantal visueel gehandicapte eersteklassers, ontwikkelingsachterstanden, regelrechte academisch falen en zelfs problemen om met leeftijdsgenoten te communiceren. Kortom, regressie (vergeleken met eerdere eersteklassers). Als dit probleem nu niet wordt verwijderd, wordt het een progressie. Elke volgende eersteklasser zal vele malen afhankelijker zijn dan de vorige.
Als ze met hun betoverde ogen naar de smartphoneschermen kijken, als ze je vragen beantwoorden zonder hun ogen van de tablet af te wenden, herken je echt de meest echte verslaafden in hen. Maar ze zitten niet in een nuchterheidscentrum, ze hebben geen afkickperiode nodig, ze hebben een beetje TLC nodig (en ze verbergen de tablet). Immers, als mama, papa, oudere zussen en broers meedoen aan het spel, wordt de Winnie de Poeh-knuffel meteen veel interessanter dan de tablet, en wordt het bouwen van de piramide spannend familie-entertainment.
deel link
Beoordeel 5 sterren aan het einde van het artikel als je van dit thema houdt. Abonneer u op ons Telegram, VKontakte, Instagram, Facebook, Twitter, YouTube.
Bezig met laden…
