Toch lijkt het 10 jaar geleden, toen ik mijn eerste Android-smartphone uitkoos, hoorde ik al over benchmarks. Ze werden gebruikt door al die paar YouTubers die recensies op hun kanalen plaatsten en met hun hulp de prestaties van gecontroleerde apparaten meten. Als gevolg daarvan kreeg ik de mening dat een smartphone op een benchmark laten draaien voordat je koopt, net zo verplicht is als je lichaam rimpelen om alle reacties te onthullen en, het is niet duidelijk waarom, het scherm onder extreme kijkhoeken controleren. Hoe fout ik was.
Waarin verschillen de processoren?
Laten we beginnen met het feit dat het volledig nutteloos is om een smartphone op een benchmark te laten draaien vanwege de voorspelbaarheid van de moderne processorindustrie. Niet alleen is Qualcomm de belangrijkste chipleverancier van vandaag, wiens Snapdragons het grootste deel van de markt innemen en in 8 van de 10 vlaggenschip-Android-smartphones zitten, maar ook alle andere fabrikanten ontwikkelen hun “stenen” in een complexer scenario. . Hierdoor zijn zowel de klokfrequentie als het technische proces en het aantal kernen dat ze hebben identiek of zeer, zeer dicht bij elkaar.
En alles zou in orde zijn als er op zijn minst enige zin was in de uitvoering van vandaag. Tegenwoordig is het echter in de praktijk best lastig om een vlaggenschip-smartphone met de high-end chip te onderscheiden van een gemiddeld toestel met dezelfde gemiddelde hardware. Het verschil is alleen voelbaar in de functionaliteit van de apparaten, bijvoorbeeld bij het maken van foto’s of video’s, het besparen van energie, enz. En aangezien de benchmark de portretmodus, zoom- of helderheidskwaliteit van nachtopnamen niet kan testen, zie ik er geen enkel punt in.
Hoe vals spelen bij het kopen van een smartphone
Maar er zijn ook fabrikanten die hun hardware of software op een speciale manier optimaliseren voor alle populaire benchmarks. Als gevolg hiervan presteren zijn merk-smartphones veel beter in prestatietests dan concurrerende apparaten. Sommigen verbergen het, en anderen, bijvoorbeeld Huawei, geven het trots toe en zeggen dat ze het expres doen, omdat dit alles is wat gebruikers nodig hebben.
Als gevolg hiervan is het niet erg duidelijk wat we precies testen in de benchmark: de daadwerkelijke prestaties van de processor of de eigenaardigheden van de complexiteit van smartphonesoftware, die de ontwikkelaars op een speciale manier hebben geoptimaliseerd om de hoogst mogelijke cijfers te produceren. Wat is hier de bedoeling van, ik begrijp het persoonlijk niet zo goed. In dit geval bedriegt de fabrikant me zelfs voor mijn eigen geld, en dwingt me om hun product als beter te beschouwen dan het in werkelijkheid is.
Overklok de processor op Android
De derde reden volgt eigenlijk logisch uit de tweede, maar vanwege zijn specificiteit wil ik het apart zeggen. Weinig mensen weten dat MediaTek, in tegenstelling tot andere leugenachtige fabrikanten, de software niet optimaliseert, maar zijn processors letterlijk uitrust met een speciale turbomodus. In wezen lijkt het op de Turbo Boost-modus op Intel-processors, waardoor je de processor kort kunt overklokken naar hoger dan normale prestatieniveaus. Het enige verschil met Turbo Boost is dat de turbomodus van MediaTek alleen is ingeschakeld in benchmarks, waardoor de gebruiker hogere cijfers ziet dan ze in werkelijkheid zouden kunnen zijn.
Maar zo’n overklokken kan echt gevaarlijk zijn voor zowel de processor zelf als het apparaat dat het levert. Het feit is dat overklokken leidt tot een verhoogde warmteafvoer van de processor, daarom veroorzaakt het verwarming van aangrenzende componenten, heeft het een negatieve invloed op de autonomie van de smartphone, daarom verbruikt een test van 5 minuten 10-15% van de belasting en veroorzaakt het voortijdige slijtage van de processor zelf… Over het algemeen is dit overklokken gewoon een ergernis. Maar aan de andere kant kan de gebruiker zijn trots amuseren met grote aantallen, die helaas niets meer waard zijn.
