Jaar. Ik gebruik de Huawei Honor View 20 nu een jaar. Gedurende deze tijd ervoer ik de meest uiteenlopende gevoelens voor mijn apparaat, van oprechte tevredenheid tot ontevredenheid. De stemmingswisselingen waren echter niet onmiddellijk, maar eerder een gradiënt over de hele gebruiksperiode, zoals ik ontdekte glitches. Als gevolg hiervan zijn het er zoveel dat ik geen zin meer heb om smartphones van het Chinese merk te gebruiken.
Het eerste dat ik vanaf het begin niet leuk vond, waren de onderbrekingen in het uitbrengen van beveiligingsupdates. Toegegeven, ik merkte dit pas in de tweede maand van de maand, omdat het in de eerste update, uiteraard voor camouflagedoeleinden, nog steeds uitkwam. Maar niet na een maand, niet twee, of zelfs, zo lijkt het, drie nieuwe vergaderingen waren dat niet. Ik ben bang om de timing te verwarren (ik heb niet geschreven), maar het lijkt erop dat de volgende update pas in december plaatsvond, en dan pas in april. Over het algemeen was de pauze tussen nieuwe assemblages ongeveer 3-4 maanden, wat ik eerlijk gezegd niet leuk vond.
Waarom beveiligingsupdates nodig zijn
Ja, ik begrijp volledig dat beveiligingsupdates voornamelijk gericht zijn op Google Pixel-smartphones, en de rest reiken slechts in die mate. Maar aangezien er een algemene regel is die fabrikanten aanbeveelt om maandelijks patches uit te brengen om kritieke bugs en kwetsbaarheden op te lossen, is het waarschijnlijk beter om deze te gehoorzamen dan niet. Voor mij, als gebruiker, is dit in ieder geval erg belangrijk. Samsung voert deze updates om de een of andere reden immers nog eerder uit dan Google zelf, en Huawei mag de patch van oktober pas in december afleveren.
Het tweede onaangename aspect dat me opviel, zijn de matige prestaties van het standaard energiebesparende mechanisme. Het detecteert apps die op de achtergrond worden uitgevoerd en als het detecteert dat ze de batterij leegmaken, worden ze gewoon leeggemaakt. Als gevolg hiervan zal je, na het openen van een paar dozijn apps en het een paar uur verlaten van de Huawei-smartphone, niet eens de helft van de apps in het multitasking-menu aantreffen. Het maakt de EMUI-algoritmen niet uit wat voor app het is, ze sluiten hem gewoon en zoeken het dan zelf uit.
Gaat Huawei updaten naar Android 11?
Welnu, en, natuurlijk, een belangrijke rol in mijn beslissing om de Honor View 20 te verlaten, en inderdaad Huawei als merk, werd gespeeld door de geschiedenis van Android 11. Als je het je herinnert, konden de Chinezen het dit jaar niet eens zijn met Google en download de updatebronnen. Daarom werd Huawei voor het eerst gedwongen een nieuwe versie van de EMUI- en Magic UI-skins te maken op basis van de vorige versie van het besturingssysteem – Android 10. Het is geweldig dat de Chinezen een uitweg hebben gevonden, maar het is volkomen walgelijk dat mijn schijnbaar nog steeds bijgewerkte vlaggenschip, dat nog steeds wordt bijgewerkt en bijgewerkt, geen OS-updates meer zal ontvangen, hoewel het bedrijf eerder had beloofd in de toekomst door te gaan met het uitrollen van Android-updates.
Als je vraagt wat precies de trigger was die me ertoe bracht mijn smartphone te veranderen, kan ik waarschijnlijk geen exact antwoord geven. De rol werd eerder gespeeld door een combinatie van factoren, die niet langer de kracht en het verlangen hadden om weerstand te bieden. De Chinezen hebben me zo’n last opgelegd in de vorm van de tekortkomingen van hun smartphones en hun eigen problemen, dat het me naar hun mening niet zou kunnen schelen wat ik er niet triviaal uithaalde en een “crunch” maakte. Dus misschien pak ik de overblijfselen van verloren trots op en ga ik mijn geluk beproeven met iemand anders. Bijvoorbeeld bij Samsung.
