Zijn er nutteloze onderdelen of functies in moderne smartphones? Nou, het is duidelijk dat er tegenwoordig merkbaar minder zijn dan vroeger. Immers, als je je herinnert, probeerden fabrikanten een paar jaar geleden het publiek van tijd tot tijd te verrassen met iets, naar hun mening, innovatief, maar tegelijkertijd volkomen nutteloos. Modulair ontwerp, de functie van het volgen van de ogen van de gebruiker, een mini-jack, die er gewoon niet was. Nu proberen leveranciers zich minder verspillend te gedragen, zich realiserend wat echt nuttig kan zijn en wat nutteloos zal blijven. Sorry, niet allemaal.
In navolging van de hype begonnen sommige fabrikanten hun smartphones uit te rusten met camera’s met vier of zelfs vijf modules. Maar als het uiterlijk van ultragroothoekmodules en ToF-sensoren in principe verklaarbaar is, dan is de aanwezigheid van macrocamera’s mij persoonlijk nog steeds niet duidelijk.
Waarom heb je een macrocamera nodig?
Het doel van de macromodule is om kleine objecten van dichtbij te fotograferen. Maar afgaande op, hoe vaak moet je dit doen? De zogenaamde ToF-sensoren zijn verantwoordelijk voor het scannen van de ruimte en bepalen de diepte ervan. Als gevolg hiervan is het met zijn hulp mogelijk om portretten van hogere kwaliteit te verkrijgen. Telelenzen creëren perspectief en helpen bij het inzoomen op foto’s. Ultrawide is ideaal voor architectuur- of landschapsfotografie wanneer u zoveel mogelijk ruimte wilt vastleggen. Makro?
De macromodule is handig als u kleine insecten, grassprieten fotografeert of iets probeert te zien dat met het blote oog moeilijk te zien is. In principe is het best interessant om de neus van een mug te zien of om te zien hoe de kaken van een spin zijn gerangschikt. Ik heb het niet over de complexiteit van de implementatie van dergelijke foto’s, want levende wezens zullen natuurlijk niet stil zitten en voor je poseren. Ik heb het alleen over de ongebruikelijkheid van dergelijke beelden. Een ander ding is dat de hobbyist er duidelijk niet mee omgaat.
Android-smartphonecamera’s
Als ik een professionele fotograaf, natuuronderzoeker of entomoloog ben die insecten bestudeert, is het duidelijk dat ik mijn smartphone niet zal gebruiken om mijn studieobject vast te leggen. Hoogstwaarschijnlijk zal hij een geavanceerde camera of, ingewikkelder, een microscoop dragen, onder de lenzen waarvan het veel handiger is om het apparaat van insecten te bestuderen. Daarom blijft de kwestie van de aanwezigheid van een macrolens open.
Nee, natuurlijk, in het begin ben je misschien geïnteresseerd in het maken van foto’s van verschillende soorten miniatuurobjecten. Maar wees voorbereid op het feit dat na een paar dagen de rente zal afnemen en de macrocamera waarvoor je hebt betaald, als een dood gewicht zal hangen. Zet je het in de toekomst aan? Het is mogelijk dat dit het geval is, maar het is onwaarschijnlijk dat dit continu zal gebeuren. Daarom is het deadweight-argument nog steeds geldig.
Fabrikanten die hun smartphones voorzien van een macromodule doen dat natuurlijk ook. Immers, als er een ultragroothoekcamera, een telelens en zelfs een 3D-sensor is, waarvan de rol wordt gespeeld door een ToF-sensor, is het logisch dat er alleen nog maar macrofotografie overblijft, wat alleen kan door introductie een bijzondere camera met een brandpuntsafstand heel specifiek. Maar ze dachten gewoon niet dat dit een zeer eng gefocust filmformaat is, dat slechts enkelen zouden doen. Daarom is het duidelijk dat het geen zin heeft om dit onderdeel te volgen, vooral niet alleen.
