We weten allemaal heel goed dat het ecosysteem van Google, in tegenstelling tot dat van Apple, volledig bestaat uit services en applicaties. Hoewel de zoekgigant ook zijn eigen apparaten produceert, vallen ze op de een of andere manier op en spelen ze geen rol in zijn populariteit. Of het nu Google Maps, Gmail of YouTube is, ze werken allemaal prima op elk apparaat, ongeacht wie ze start en op welk besturingssysteem ze zijn gebaseerd. Maar het is één ding wanneer een fabrikant alleen veelzijdigheid verdedigt en iets heel anders wanneer hij het beter doet voor concurrenten dan voor zichzelf.
De advertentie-ID (IDFA) is: een uniek nummer dat wordt toegewezen aan elektronische apparaten die toegang hebben tot internet. Adverteerders volgen hiermee gebruikers, verzamelen informatie over hun interesses en voorkeuren en tonen hen vervolgens relevante advertenties op websites en in apps.
Eerst een beetje geschiedenis. Eind vorig jaar kondigde Apple aan dat met de release van iOS 14 alle ontwikkelaars die met Ad ID’s werken, toestemming moeten vragen. Natuurlijk vonden velen dit niet leuk, omdat het duidelijk werd dat gebruikers hoogstwaarschijnlijk niet gevolgd wilden worden. Daarom besloot Google het gebruik van IDFA in zijn iOS-applicaties volledig te staken, om geen reputatieverlies te lijden en niet het stigma van spionnen te krijgen.
Hoe smartphones gebruikers volgen
Google besloot om SKAdNetwork te gebruiken in plaats van IDFA. Het is zo’n raamwerk waarmee adverteerders de prestaties van advertentiecampagnes veilig kunnen volgen. Het staat het verzamelen van persoonlijke gegevens van gebruikers niet toe, maar laat tegelijkertijd downloads, klikken, retentie en andere conversiepercentages evalueren. Ja, SKAdNetwork promoot geen relevante advertenties die duurder zijn dan willekeurige advertenties, maar het beschermt de privacy van gebruikers, en Google begrijpt dat. Een ander ding is dat het op de een of andere manier erg selectief is.
Selectief, omdat Google is gestopt met het gebruik van advertentie-ID’s alleen in iOS-apps, terwijl diezelfde Android-apps gebruikers zullen blijven volgen en relevante advertenties aan hen zullen blijven leveren. Iemand zou kunnen zeggen dat een advertentie die bij uw voorkeuren past, beter is dan een advertentie die dat niet doet. Kan hier niet tegenin gaan. Maar waar het hier om gaat, zijn niet de voordelen van adverteren, maar hoe Google het iOS- en Android-publiek verdeelt, waarbij sommige worden beschermd en andere niet.
Waarom iOS beter is dan Android
Naar mijn mening is wat er gebeurt niet eens hypocrisie. Google realiseerde zich alleen dat het niet triviaal zou zijn om met de bovenstaande methode op iOS te werken. Maar aangezien zij in Android de eigenaar is, kan ze hier alle regels instellen, hoe het er van buitenaf ook uitziet. Het blijkt dat Google zich gedraagt als een niet erg oprechte tiran. Buiten zijn domein probeert hij te verschijnen als een intellectueel met liberale opvattingen, maar thuis wordt hij een waar monster dat zijn onderdanen (gebruikers) burgers het beste niet waardig acht.
Ik begrijp waarom Google IDFA niet heeft verlaten in Android-apps. Daarom probeert het bedrijf gewoon zijn inkomsten op hetzelfde niveau te houden, omdat een afname van de relevantie van advertenties zal leiden tot een afname. Maar je wilt niet begrijpen dat de techniek die je hebt gebruikt om advertenties te genereren niet langer geschikt is vanwege je onzekerheid. Immers, wie zei dat als dit eerder het geval was, dit dan de norm is? Ooit was slavernij immers ook een vanzelfsprekendheid, maar nu wordt het sterk veroordeeld en als onaanvaardbaar beschouwd. Dus, Google, laat je kolonialistische gewoonten vallen en wend je tot de positieve kant.
