Thuiswerken kan een uitdaging zijn. Enkele van de beste aspecten van het opzetten van uw thuiswerkstation is beslissen hoe u uw dagen wilt doorbrengen, in termen van de beschikbare technologie.
Velen van ons zullen dit een tijdje doen, dus er zijn een aantal benaderingen. Je kunt het instellen om de put van wanhoop in je kantoorhokje na te bootsen, of je kunt het instellen als een verdomd controlecentrum; een cabine van vastberaden technologie en productiviteit. Aangezien er geen coach over mijn schouder meekijkt, heb ik uiteraard voor het laatste gekozen.
Ik heb vier monitoren, plus een laptopscherm dat achter een van de monitoren is verborgen. Dus dat kun je als vier of vijf tellen. Wat je ook helpt om ‘s nachts te slapen. De grote monitor bevindt zich in het midden, met aan elke kant een en bovenaan een vlotter. Elke monitor heeft een doel. Ik heb een tekening gemaakt.
monitoren
Monitor nummer vier is gemonteerd op een afzonderlijke enkele monitorbevestiging, terwijl monitor nummer één en nummer drie zijn gemonteerd op een dubbele monitorbevestiging met hydraulisch verstelbare armen. Zodat ze het bureau niet raken. Dit maakt ruimte vrij voor luidsprekers, een stekkerdoos en een broodnodige aangedreven USB-hub. Ik had vroeger een KVM-switch in de mix, daar kom ik op terug. Monitor twee zit op een standaard monitorverhoger die je uit elk kantoorgebouw kunt stelen. De laptop staat op een laptopstandaard achter monitor drie.
Het enige probleem met de monitor bovenop al mijn andere monitoren is dat de cursor moet worden geleid om naar die monitor te gaan, in plaats van via een van de andere monitoren. Wat vervelend kan worden als ik een browsertabblad probeer te selecteren op monitor nummer één. Ik weet het, het is zo’n klein detail, belachelijk specifiek, besmeurd met de hete boter van technische privileges en met genoeg poorten om vier monitoren aan te sturen.
Over poorten gesproken, mijn nu zes jaar oude Mainingear Potenza-pc heeft veel poorten en dubbele grafische kaarten, maar om de een of andere reden kan hij in totaal niet meer dan één type inkomende verbinding aan. Dat wil zeggen, om vier monitoren tegelijkertijd te laten werken, moest ik er één aansluiten via HDMI, één via de HDMI-naar-USB-adapter, één via de HDMI-naar-DisplayPort-adapter en de laatste via DVI (die monitor heeft ook een uitgang). , waarvoor ik ook een adapter heb).
Meer over havens. Met een aan mij toegewezen laptop [redacted organization], ik moest overdag toegang hebben tot zowel de computer als mijn pc. Je zou denken dat ik, door twee heel verschillende werelden in evenwicht te brengen (die van het schrijven van deze onzin en die van fulltime werken), ze graag zo gescheiden mogelijk zou houden. Dat bleef een tijdje zo, aangezien randapparatuur (inclusief de powered USB-hub) via een KVM-switch werd geleid. Maar daarvoor moest mijn laptopmonitor aanwezig zijn en mijn audio verpesten. Daar ben ik dus van afgestapt.
IT-organisaties vergrendelen een laptop zo hard dat je er geen SD-kaart in kunt stoppen zonder een blik motorolie in de aanslag, of ze doen het niet. Gelukkig was deze laptop overal vergrendeld waar het me kan schelen, dus ik kon er een externe desktop van maken (omdat het gebruik van de VPN om toegang te krijgen tot het bedrijfsintranet essentieel is voor mijn werk). Waardoor ik de KVM kon verwijderen en wat kabels op het bureau kon vrijmaken (de KVM-switch voegde twee HDMI-kabels, drie USB-kabels en een stroomkabel toe aan de wirwar van kabels die ik beter had kunnen organiseren).
Het voltooien van de installatie is een Razer Deathstalker-toetsenbord (dat Razer niet langer maakt, en het is geen mechanisch toetsenbord, wat nu allemaal razend populair is) en een Razer Deathadder V2-gamingmuis. Ik heb er eigenlijk twee van elk omdat ik vroeger naar een kantoor ging en graag back-ups heb voor het geval er een kapot gaat. Er zijn enkele oude Logitech-luidsprekers die nog steeds geweldig klinken en een Blue Yeti X-microfoon op een eenvoudige schaararm. Dit alles staat op een sta-bureau voor mijn Kinn-bureaustoel omdat ergonomie belangrijk is.
Het doel van dit alles is om een gevoel van comfort en rust te creëren; alles op zijn plaats
Het externe bureaublad staat op monitor drie. E-mail op monitor twee. Monitor Vier is eigenlijk Microsoft-plakbriefjes en tekenfilms voor als ik even een pauze nodig heb van muziek of vergaderingen. Het is duidelijk dat monitor één het belangrijkste werkscherm is, waar de magie gebeurt. Dit is misschien te veel voor de meeste mensen, die de voorkeur geven aan één scherm of mogelijk twee, inclusief hun laptop. Maar ik moet alles tegelijk zien om mijn hersenen stabiel te houden en in een goed tempo te laten werken. Ik heb geen kastdeuren in mijn huis. Het is iets van angst.
Ik wil het gevoel hebben dat ik aan het werk ben, dat er werk aan de winkel is, maar ik wil toch het gevoel hebben dat ik vrijheid heb achter de computer. Niet per se om overdag porno te kunnen lezen zonder dat een collega walgend langsloopt, maar om alles wat ik nodig heb voor persoonlijk en professioneel werk op één plek te hebben. Om tussen beide werelden te kunnen driften, om met veel prikkels veilig met mijn ADHD om te kunnen gaan. Dus ik zit niet vast op een monitor in een vergadering op het scherm, niet in staat om heen en weer te reizen naar Trello of e-mail of de dev-server. Het is zo dicht mogelijk bij de vijfde dimensie als ik kan krijgen, het temperen van de algemene malaise van niet buiten zitten met ijsthee, kijkend naar de wereld die vervaagt.
Waarom doet dit er allemaal niet toe? Welnu, voor u misschien niet, althans niet op uw specifieke hardwareconfiguratie. Maar wat u hiervan moet onthouden, is dat u zich niet hoeft te houden aan de mentaliteit van het leven in een hokje als het gaat om uw huisopstelling.
Je kunt het integreren met je huidige setup of iets compleet nieuws creëren. Je hoeft niet alleen met je werklaptop aan de keukentafel te zitten, dat is gewoon niet houdbaar zolang we op afstand gaan werken. Nu is het tijd om iets te bouwen (uiteraard binnen het budget). Koop een paar mooie monitoren. Monteer ze. Stop met voorovergebogen over uw laptop te hangen en ontspan. Je zit nu in de cockpit.
Wat denk je? Heb je je werkopstelling opnieuw geëvalueerd nu je thuis bent? Laat het ons hieronder weten in de comments of neem de discussie mee naar onze Twitter of Facebook.
Aanbevelingen van de redactie:
Even een waarschuwing, als u iets koopt via onze links, krijgen we mogelijk een klein deel van de verkoop. Het is een van de manieren waarop we de lichten hier aanhouden. Klik hier om meer informatie te verkrijgen.
