Cloudservices hebben het delen van bestanden tussen apparaten aanzienlijk vereenvoudigd. Je hoeft immers alleen maar de gewenste bijlage naar de cloud te uploaden en de link te delen met de ontvanger. Het lijkt erop, wat is er handiger? De AirDrop-service van Apple blijft echter sterk en populair en biedt de mogelijkheid om draadloos gegevens uit te wisselen, ongeacht de aanwezigheid op het internet of toegang tot cloudplatforms. Beïnvloed door een speciaal werkingsprincipe, waarbij zowel Wi-Fi als Bluetooth betrokken zijn, waardoor een hoge transmissiesnelheid wordt bereikt, zelfs als er geen verbinding is met het mobiele netwerk. Het zou dus vreemd zijn als Google niet iets vergelijkbaars met Android zou willen implementeren.
We hebben het al gehad over hoe Google werkt aan het creëren van een eigen alternatief voor AirDrop. Aanvankelijk heette het project Fast Sharing, wat wijst op een hoge snelheid van gegevensoverdracht, maar later werd het hernoemd naar Near Sharing, waarbij duidelijk werd benadrukt dat de overdracht nu niet zo snel als dichtbij zal zijn. Een ander ding is dat dit tot nu toe slechts gissingen waren op basis van kleine verwijzingen in de Android-broncode. Maar nu weten we het allemaal zeker.
Wat is delen in de buurt?
Ontwikkelaars van het XDA-team waren in staat om het APK-bestand uit de close sharing-service van het Android-open source-project te extraheren en het met een redelijk hoge snelheid op Pixel 2 XL- en Pixel 4-smartphones uit te voeren. Hoe dan ook, zoals te zien is in de video, werd vrijwel onmiddellijk een pakket van vier afbeeldingen verzonden. Dit betekent dat Google erin is geslaagd om ongeveer vergelijkbare snelheden als AirDrop te bereiken, schommelend tussen 18-20 MB/s.
Afgaande op de systeembeschrijving van close sharing, gebruikt Google, net als Apple, zowel wifi als Bluetooth voor gegevensoverdracht. Dankzij de hybride kan het een vrij hoge snelheid ontwikkelen en verspilt het niet alleen geen tijd met het uploaden van gegevens naar de cloud, maar verbruikt het ook geen internetverkeer, omdat de overdracht lokaal plaatsvindt, zonder dat mobiele gegevens of draadloze toegangspunten nodig zijn. Tegelijkertijd is de aanbevolen afstand waarop delen in de buurt kan werken beperkt tot 1 voet of ongeveer 30 centimeter. Het blijkt zoiets als NFC op volle snelheid, maar geen analoog van AirDrop, dat op een afstand van enkele tientallen meters werkt.
Wanneer gaat het delen in de buurt uit?
Afgaande op wat we zagen, zou voor de release van Android 11 Near Sharing optimalisatiewerkzaamheden moeten ondergaan, omdat nu alle acties handmatig moeten worden uitgevoerd. Zelfs om akkoord te gaan met het ontvangen van een bestand, moet de gebruiker de service-interface starten vanuit het controlecentrum en, na wachten op de koppeling, die lang duurt, de ontvangst van de bestanden bevestigen. Dit is allemaal te vervelend en ingewikkeld, omdat AirDrop in dit opzicht veel meer geautomatiseerd is. Het brengt automatisch een verbinding tot stand op de achtergrond, en de gebruiker hoeft het bestand alleen maar te accepteren, om nog maar te zwijgen van de afwezigheid van de noodzaak om in de onmiddellijke nabijheid van de afzender te zijn.
Het is niet zeker waarom Google de datatransmissieafstand niet kon vergroten tot ten minste 5-10 meter. Misschien speelden de patenten van Apple die de AirDrop-methodologie beschrijven, waar Google geen gebruiksrecht op had, hier een rol. En het betalen van royalty’s aan de belangrijkste concurrent voor het in licentie geven van zijn technologie belooft niet alleen hoge en constante kosten, maar ook, zij het gedeeltelijk, verlies van geloofwaardigheid in de ogen van gebruikers. Om deze reden hebben we bij Google besloten dat het beter is zoals het is. Nou, deze versie klinkt in ieder geval redelijk en logisch.
