Noteer je takenlijst.
Over de hele wereld schreeuwen mensen: ik was zo productief mogelijk vandaag, wees ook productief. Op ons cv schrijven we veerkracht en het vermogen om te multitasken. Multitasken is voor ons niet eens een doel geworden, maar een routine, denk maar aan, we gaan terug naar het lezen van duizenden boeken over hoe we meer kunnen doen. Multipotentialiteit, timemanagement staan voorop. Zo vult bijvoorbeeld een mid-level manager, Arkady ‘s ochtends bij de koffie een andere pagina van zijn dagboek: “duizend taken op het werk, hij neemt zijn zoon mee naar driehonderdveertig clubs en sportafdelingen”, parallel Arkady, van Natuurlijk, luister naar een audioboek. Het lijkt ons de hele tijd dat we alles tegelijk oplossen, mensen met meerdere tools. Maar als we een beetje graven, zullen we zien dat ons brein niet is verdeeld in verschillende militaire eenheden, de neuron-generaal geeft bevelen aan de commandanten van neuronale pelotons, zeggen ze, de eerste controleert het luisteren naar een audioboek, de tweede denkt hoe laat hij gaat Seryozha van school halen, dus, ten derde, pas daar zodat de koffie niet uit je hand valt. Nee nee, hij concentreert zich gewoon een aantal seconden afwisselend op verschillende taken.
En misschien is dit schromelijk overdreven, maar de concentratie is zo laag dat de koffie in theorie echt uit de hand kan lopen. En het hele probleem is dat het tijd is voor ons om te stoppen met het najagen van het aantal voltooide taken, het is tijd voor ons om in elk van hen te duiken. Waarschijnlijk heeft iedereen gehoord dat de grote Caesar verschillende dingen tegelijk kon doen, maar dit is zo gewoon geworden dat nu elk kind wordt verteld: “Je bent slim, Caesar, dit is hoeveel dingen hij tegelijkertijd wist te doen tijd.” weer”. Maar in de eerste plaats is multitasking geen indicator van IQ, maar slechts een indicator van het vermogen om de focus te verleggen. Ten tweede, is het echt nodig om multitasking bij jezelf en nog meer bij kinderen aan te leren? De regelmaat is immers zo dat hoe meer we in een bepaalde tijd doen, ons brein overschakelt naar dit aantal taken per tijdseenheid. En deze eenvoudige wiskunde betekent dat als je aan de telefoon praat en gewoon luistert, en dit ongelukkige strijkijzer opzij laat, informatie sneller wordt ontvangen en middelen minder worden uitgegeven. Maar nu kun je aan het strijkijzer gaan werken, je hebt nog tijd. Het lijkt ons tenslotte dat we allemaal op Julius Caesar lijken, en hier beginnen we het verkeerd te begrijpen, slecht te werken, slecht te denken. Veel betekent niet altijd slecht, en snel betekent niet altijd slechte kwaliteit, omdat de snelheid, kwaliteit en een bepaalde “ziel” van het verrichte werk afhangt van de hoeveelheid energie die eraan wordt besteed. En je kunt je ziel niet in veertien dingen tegelijk leggen. Je kunt ‘s ochtends koffie drinken, maar waarom? Als je op dat moment je schoenveters knoopte, en je vrouw hield je telefoon vast, waarin je verwoed tegen je ondergeschikte schreeuwde. Immers, na die koffie en de dag waar je niet aan wilt beginnen, is het zonde van graan en melk.
Laten we de dingen afmeten aan onze inzet, prioriteiten stellen en eindelijk stoppen met het spelen van almachtig.
deel link
Beoordeel 5 sterren aan het einde van het artikel als je van dit thema houdt. Abonneer u op ons Telegram, VKontakte, Instagram, Facebook, Twitter, YouTube.
Bezig met laden…
