Dura lex, sed lex, dit is hoe jonge advocaten les krijgen in hun eerste jaar van de universiteit, in een poging hen bewust te maken van de onrechtvaardigheid van bepaalde regels. Maar hoe streng de wet ook is, ze zal nog steeds bindend zijn, of ze nu wel of niet geliefd is bij degenen tot wie ze is gericht. Wat dat betreft is de Russische softwarewet, die eind vorig jaar werd aangenomen, niet anders. En aangezien er staat dat alle smartphones die via officiële leveringskanalen op de binnenlandse markt worden geleverd, de benodigde software van lokale ontwikkelaars aan boord moeten hebben, wat betekent dat dit ook zou moeten. En Samsung begrijpt dit.
Samsung is klaar om volledig te voldoen aan de eisen van de Russische softwarewet, die op 1 juli 2020 van kracht wordt, en zal beginnen met het installeren van thuisapps op merkapparaten, zo heeft Kommersant vernomen. Dit zal geen groot evenement zijn voor het bedrijf, omdat het al lange tijd samenwerkt met lokale ontwikkelaars om de Mail.ru-mailclient en de Yandex-zoekservicetoepassing op hun smartphones te installeren die naar Rusland worden verzonden. De installatie van een aantal nieuwe programma’s verandert niets aan het beleid van Samsung, waardoor er geen reden is om met de wet in discussie te gaan, benadrukt het bedrijf.
Wie stemde ermee in om Russische software vooraf te installeren
“Wijzigingen in de wet zullen geen invloed hebben op de plannen van het bedrijf om in Rusland te blijven opereren. We zijn klaar om samen te werken met lokale en wereldwijde partners, vooral omdat we al ervaring hebben met dergelijke samenwerking”, aldus officiële Samsung-vertegenwoordigers.
Het blijkt dat Samsung het idee om de Russische markt te verlaten niet eens steunt vanwege de zogenaamd oneerlijke eisen van de wet. Tegelijkertijd is niet eens bekend wie precies verantwoordelijk zal zijn voor de pre-installatie van de applicaties, omdat de overheid nu drie opties tegelijk overweegt. De eerste is om fabrikanten te dwingen de software zelf te installeren, zodat ze deze kunnen aanpassen aan hun smartphones en de verantwoordelijkheid kunnen delen met ontwikkelaars voor prestatieproblemen. De tweede is om deze verantwoordelijkheid over te laten aan distributeurs die de belangen vertegenwoordigen van veel bedrijven die geen officieel vertegenwoordigingskantoor in Rusland hebben. En de derde is om fabrikanten de mogelijkheid te geven om te kiezen of ze zichzelf vooraf willen installeren of het vuile werk aan hun groothandels- of retailpartners willen toevertrouwen.
Welke applicaties worden geïnstalleerd in Rusland
De regering besloot dat ze de specifieke toepassingen die nodig zijn voor pre-installatie niet zouden definiëren, waardoor de fabrikanten de uiteindelijke beslissing moesten nemen. Zo heeft het kabinet besloten dat het mogelijk zal zijn om sommige ontwikkelaars niet op te leggen en voorrang te geven boven andere. Daarom is ervoor gekozen om alleen de soorten software te bepalen die fabrikanten moeten installeren. Zijn hier:
ZoekmachineAntivirusNavigator (kaarten) Messenger Sociale netwerkenOverheidsdiensten Mir Pay
Hoewel er twee zeer specifieke apps op deze lijst staan, Government Services en Mir Pay, zijn ze eigendom van de overheid en hebben ze in feite geen alternatieven. Daarom is het enigszins onjuist om hier te spreken over het gebruik van administratieve middelen om commerciële producten te promoten. Nee, natuurlijk, Mir Pay heeft analogen als Google Pay of Apple Pay, maar het feit is dat noch de ene noch de andere betalingsdiensten MIR-bankkaarten ondersteunen, dat wil zeggen dat ze in Rusland worden uitgegeven aan alle staatsmedewerkers, studenten en schoolkinderen .
Zal de Russische softwarewet iets veranderen in de Android-smartphonemarkt? Persoonlijk denk ik van niet. In tegenstelling tot Apple, dat externe ontwikkelaars geen toegang geeft tot zijn smartphones, heeft Google zich altijd gericht op de openheid van zijn besturingssysteem. Als gevolg hiervan installeren sommige fabrikanten al vele jaren Russische software op merkapparaten, omdat ze begrijpen dat hier vraag naar zal zijn. Het besluit van Samsung om akkoord te gaan en akkoord te gaan met de voorwaarden van de wetgevers lijkt dus redelijk verstandig en verwacht.
