Review: Beyerdynamic DT 1990 Pro Open Studio Koptelefoon

Beyerdynamic doet je misschien niet meteen denken aan de andere grote Duitse koptelefoonmaker, Sennheiser, maar er is een reden waarom zoveel professionals uit de industrie vertrouwen op de blikken. Vandaag kijken we naar een van hun vlaggenschipsets, de Beyerdynamic DT 1990 Pro, met een adviesprijs van $ 599.

Worden deze professionele hoofdtelefoons mijn eindspel? Laten we het uitzoeken.

Afbeelding: Joe Rice-Jones/KnowTechie

  

Nou, als je niet weet wie Beyerdynamic is, hier is een korte opfriscursus. Ze zijn het oudste audiobedrijf ter wereld dat nog steeds in bedrijf is.

Laat dat even bezinken… Ze zijn ook in familiebezit sinds hun oprichting in 1924, wat betekent dat ze geen druk van buitenaf hebben om het resultaat nog lager te maken. Dat is belangrijk, omdat het hen in staat stelt om zonder compromissen sublieme audioapparatuur te creëren. Het grootste deel van hun hardware wordt nog steeds in Duitsland gemaakt.

Dus waar gaan ze over?

Afbeelding: Joe Rice-Jones/KnowTechie

De DT 1990 Pro-hoofdtelefoon is ontstaan ​​uit de wens om een ​​open versie te maken van de professionele DT 1770, geliefd bij professionals. Ze hebben dezelfde 250 ohm 45 mm Tesla neodymium dynamische drivers, een intern ontworpen driver die superieur zou moeten zijn aan reguliere drivers. Deze geven de DT 1990 Pro’s een frequentierespons van 4 tot 40.000 Hz, waardoor ze een van de meest responsieve sets zijn die ik ooit heb gehoord.

De styling is ook vergelijkbaar, met enkele mooie ventilatie-uitsparingen in de metalen oorschelpen met mesh-rug om de DT 1990 Pro’s met open achterkant te creëren. Metaal is overal in overvloed, van de scharnieren tot de uitgebreide hoofdband, die vervolgens is omhuld met leer en vervangbare vulling, zodat je je niet ongemakkelijk voelt na lange luistersessies. Een ding om op te merken is dat de koptelefoon ENORM is. Ik heb bijvoorbeeld gigantische oren die niet goed passen in de meeste over-the-ear koptelefoons, maar verdwijnen in de omvangrijke DT 1990 Pro’s.

Er worden twee mini-XLR-kabels meegeleverd, een rechte 3 m en een opgerolde 5 m, en twee sets fluwelen pads, die de geluidssignatuur een beetje veranderen. De goed uitgebalanceerde set is het “leukste” van de twee, omdat het de lage en hoge tonen versterkt. De analytische suite brengt alles een beetje dichterbij, perfect voor mastering of elke andere taak die een vlakkere respons vereist.

Oh, en dat alles wordt geleverd in een harde koffer voor onderweg. Ik bedoel, het industriële ontwerp van de oortelefoons betekent dat ze wat meer tegen een stootje kunnen dan die met veel plastic, maar waarom zou je het risico nemen?

Dus hoe klinken ze?

Afbeelding: Joe Rice-Jones/KnowTechie

Als je mijn recente Helm TWS-recensie hebt gezien, weet je dat ik het een beetje aan het veranderen ben met de manier waarop ik oordopjes review. Het doel is om te zien of de koptelefoon goed genoeg is om ervoor te zorgen dat ik naar genres wil luisteren die ik meestal over het hoofd zie. Deze keer is het een Britpop-keuze uit de late jaren 90. Zal Kula Shaker, Elastica en de Blur/Oasis-rivaliteit mijn oren plagen, of zal ik de (weliswaar mooie) DT 1990 Pro-koptelefoon eruit willen halen zodat ze dat niet doen’ t geef me het Placebo-effect??

Als je Britpop niet kent, beschouw het dan als een berisping van de synth-heavy Britse muziekscene van de jaren 80. Het is eigenlijk muziek met gitaren, met gitaren erop. Ik bedoel, neem een ​​band. Voeg nog een gitarist toe. Heck, voeg twee andere gitaristen toe. Of de originele band nu een band, een DJ of een van die synthwavegroepen uit de jaren 80 was, voeg gewoon gitaren toe en je bent klaar om te gaan.

Wachtrij Britpop-afspeellijst:

Misschien is het gepast om te beginnen met A Design for Life van Manic Street Preachers, aangezien het ontwerp van de DT 1990 Pro me tot leven brengt. Misschien kan ik hier ook een einde aan maken, want na een paar seconden wil ik dit niet uit mijn hoofd krijgen. Het is jammer dat dit nummer The Manics redde als hun eerste hit nadat frontman Richey verdween. Zoals, het is gewoon verdwenen.

Welnu, nu is het tijd voor The Verve, met hun Bitterzoete Symphony of Life. Frontman Richard Ashcroft zorgde ervoor dat ik elke keer dat een van zijn nummers aan stond de radio uit wilde zetten, dus zullen de DT1990 Pro’s hun verliezende reeks omdraaien? Nou, vanaf het eerste koor met stijgende strijkers was ik verslaafd als een vis aan een … uh … snaar? De ruimtelijke behendigheid van deze hoofdtelefoon plaatst elk enkelsnarig instrument in zijn eigen ruimte, waardoor de symfonie perfect wordt voltooid.

Herinnert een van jullie zich het Meisje van Mars? Ik kan het niet vergeten, aangezien Ash jongens waren uit de stad waar ik naar school ging. Ik kan me nog herinneren dat hun superfans overstapten op het roken van Henri Wintermans in plaats van hun voorheen met de hand gerolde sigaren… Hoe dan ook, de energieke gitaarlicks zijn perfect voor de DT 1990 Pro’s, met de mix van feedback-beladen versterkers en akoestiek. schoner dan alle theaters die ze tijdens de tour speelden. . .

Catatonia was een korte tijd een populaire band met de zwoele klanken van Cerys Matthew aan de spits. Road Rage klinkt uitstekend op deze koptelefoon, met een dikke, pittige bas die Cerys een comfortabel platform biedt om mee te zingen met zijn stem, die in milliseconden overgaat van sigarettenlittekens naar zoete gefluisterde woorden.

Ocean Color Scene met de Beatlesque The Day We Caught The Train is de volgende, een nummer dat halverwege de jaren 90 in het VK moest worden gespeeld. Verdomme, het is nu weer onvermijdelijk, maar om verschillende redenen vind ik het deze keer echt leuk. Elke laatste kleine barst in de stem van de lead, elk instrument, crash van cimbalen, elke ruimte tussen noten waar de feedback van de gitaren in de war raakt… wauw, zo klonk het niet toen ik een tiener was en dat was het ook niet gewoon omdat ik naar de radio luisterde via een hifi-systeem dat ik in een liefdadigheidswinkel kocht voor $ 40 …

Mansun’s Wide Open Space is misschien een passend einde van het luistergedeelte, omdat het open ontwerp van deze blikken zich echt leent voor wijd open soundstages. Nu vond ik de Paul Oakenfold-mix van dit nummer leuk, maar vooral vanwege de golvende baslijn. Nu, die versie klinkt geweldig op deze blikken, maar het is het origineel dat mijn oren boeide, waarbij elk instrument scherper klonk dan een appel in de oogsttijd.

Game tijd:

Nou, we zouden nalatig zijn als we ze niet ook zouden testen met glorieuze spelactie. We openden The Witcher 3 en de DT1990 Pro’s veranderden die epische, meeslepende soundtrack in een EPISCHE soundtrack in hoofdletters. Zoals, serieus, dat is goed. De enige kleine ergernis is dat ik na het bekijken van de Netflix-show steeds wil dat een van de barden van de game naar Toss a Coin to Your Witcher gaat, wat overduidelijk niet gaat gebeuren.

Op naar het volgende epische deel, met de recente Star Wars Jedi: Fallen Order. Ik bedoel, enige reden om naar iets te luisteren dat gebaseerd is op de epische meesterwerken van blazers en strijkers van John Williams. Ik kan de stotterende gameplay bijna vergeven omdat, wauw, de soundtrack en die lichtzwaardgeluiden zo goed zijn, die de dood van Stormtroopers accentueren terwijl ze me proberen te laten zien dat hun blaster op het scherm uit de films slechts van een slechte batch klonen is …

Dus moet je ze kopen?

Afbeelding: Joe Rice-Jones/KnowTechie

Oké, ik luister meestal niet naar een koptelefoon waarvan ik mijn oren niet wil afzetten. Het is zelfs nog zeldzamer dat iemand van mij een muziekgenre kan maken dat ik toen ik opgroeide in het medium met bijna elke vezel van mijn wezen haatte. Dit is een van die momenten…

De Beyerdynamic DT 1990 Pro Open Studio-hoofdtelefoon blies me weg met hun tonaliteit, helderheid en comfort – alles wat een monitorhoofdtelefoon zou moeten zijn. Voor $ 540 zijn ze niet goedkoop, maar ze zijn ook elke cent waard. Nee, dat zijn ze echt. Het is lang geleden dat een audio-apparaat me tranen van vreugde in mijn ogen bracht, alleen geëvenaard door het verdriet om te beseffen dat ze in bruikleen waren…

De DT 1990 Pro’s staan ​​op mijn verlanglijstje voor dit jaar, en daar zouden ze voor iedereen moeten zijn. Ik kan ze niet sterk genoeg aanbevelen, de geluidskwaliteit wordt alleen geëvenaard door de bouwkwaliteit – onberispelijk.

Aanbevelingen van de redactie:

Even een waarschuwing, als u iets koopt via onze links, krijgen we mogelijk een klein deel van de verkoop. Klik hier om meer informatie te verkrijgen. Voor dit onderzoek is een voorbeeldeenheid verstrekt.

0 Shares:
You May Also Like