Vorig jaar doken voor het eerst geruchten op dat HarmonyOS een herwerkte Android is. Er was echter geen echte bevestiging van deze theorie, behalve een vaag commentaar van Huawei-vertegenwoordigers, die, toen hem werd gevraagd of het waar was dat Harmony OS Android is, zeiden dat het bedrijf niet van plan was om op dit gebied met Google te concurreren. Toen was er meer substantieel bewijs, maar zelfs toen besloten velen dat Huawei zich gewoon aan het voorbereiden was op een volledige overgang tussen platforms, en op wanneer alle verwijzingen naar Android uit het besturingssysteem zouden verdwijnen. Maar het was er niet.
Harmony OS 2.0, dat Huawei gisteravond introduceerde, is een echt opnieuw ontworpen Android. Dit feit werd opgemerkt door veel journalisten die de Huawei MatePad konden testen, de eerste tablet van het merk op basis van het nieuwe besturingssysteem. Naast de voor de hand liggende externe gelijkenis met MIUI, die sinds de bètaversie nergens heen is gegaan, bleek dat veel processen, evenals de Harmony OS-programmacode, identiek zijn aan Android.
Harmony OS is Android of niet
Volgens collega’s van The Verge is de ervaring van het gebruik van Harmony OS vrijwel hetzelfde als die van Android. Ondanks dat er geen ondersteuning is voor Google-diensten in het algemeen en Google Play in het bijzonder, worden Android-applicaties probleemloos op het toestel geïnstalleerd. Download eenvoudig het installatiebestand van het programma en herhaal dezelfde stappen als bij het installeren van de APK op Android.
De interface is echter extreem kneedbaar en het heeft geen zin om er alleen op te vertrouwen. Bovendien zei Huawei zelf dat het in eerste instantie de EMUI-interface zal gebruiken om gebruikers niet bang te maken. Daarom hebben TechRadar-journalisten het Harmony OS-apparaat onderzocht en ontdekten dat het de 10e versie van Android is. Een specifiek DevInfo-hulpprogramma wordt probleemloos in het besturingssysteem geïnstalleerd, dat wordt gebruikt om de software- en hardwareonderdelen van Android-apparaten te controleren.
Het controleren van de programmacode van Huawei’s nieuwe besturingssysteem bevestigt ook dat het zeker op Android is gebaseerd. Dit blijkt met name uit de aanwezigheid van de Android Shared Library, Android Services Library, Androidhwext, etc. systeembibliotheken. Zijn aanwezigheid in theorie betekent dat Harmony OS Google-services kan ondersteunen. Op de bat-versie van het besturingssysteem lukte het zelfs om zonder problemen te draaien, maar met de release-versie is tot nu toe niets gedaan.
Verschillen tussen Harmony OS en Android
Ja, Huawei heeft geweldig werk geleverd met Harmony OS en heeft geprobeerd het zo anders mogelijk te maken dan het origineel. Iets werkte echt voor haar:
Ten eerste kan Harmony OS, in tegenstelling tot Android, draaien op apparaten met 128 KB RAM. Dit is het niveau van slimme lampen, sloten, elektrische gordijnen of rookmelders die zijn aangesloten op het Smart Home-systeem. Ten tweede is Harmony OS eigenlijk sneller dan Android en zelfs iOS. Hoe Huawei dit voor elkaar heeft gekregen, is een grote vraag, aangezien we allemaal dezelfde Android zijn, zij het een beetje opnieuw ontworpen. Ten derde is Harmony OS veelzijdiger dan Android. Het kan op een breed scala aan apparaten worden gebruikt, wat Huawei ons in de presentatie van gisteren liet zien. Het kan worden gebruikt als basis voor smarthome-apparaten, smartphones en zelfs huishoudelijke apparaten.
Maar Harmony OS gebruikt niet alleen een deel van Android, maar wat erop is gebaseerd. Dit wordt bevestigd door de specifieke software die het echte Android in Harmony OS herkent met alles wat het inhoudt. Als we het apparaat op Harmony OS door de benchmark laten lopen, krijgen we daardoor informatie dat we het Android 10 2019-voorbeeld hebben met een specifiek logo en bijbehorende functionaliteit.
Ik begrijp dat Huawei niet direct kan ondersteunen dat Harmony OS op Android is gebaseerd. Daarom zeggen de Chinezen dat ze niet van plan zijn te concurreren met de creatie van Google. Veel mensen denken dat deze verklaring geen enkele zin heeft, omdat besturingssystemen die zijn ontworpen voor mobiele apparaten geen a priori concurrenten kunnen zijn. Maar in feite kunnen ze dat, vooral als een van hen deel uitmaakt van de ander. En zo is het blijkbaar ook.
