Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de Nothing Ear-koptelefoons (1) veel lawaai hebben gemaakt. Het zijn volledig uitgeruste, echt draadloze oordopjes die er geweldig uitzien, een solide batterijduur hebben en aantrekkelijk geprijsd zijn. Niet alleen dat, ze zijn het eerste product van een in Londen gevestigde startup wiens CEO OnePlus mede-oprichter Carl Pei is.
Ondanks vele beloften hebben we echter geconstateerd dat ze enigszins achterblijven bij onze hoge verwachtingen. Het zijn fatsoenlijke, alledaagse oordopjes, maar het zijn geen Apple Airpods Pro-moordenaars.
Nothing Ear Review (1): Wat vinden we leuk?
Vanaf het moment dat je ze uitpakt, is het duidelijk dat de Nothing Ears (1) een beetje ongewoon zijn. De transparante behuizing en oortelefoons in retrostijl zijn briljant verschillend, en gelukkig is het niet helemaal een kwestie van stijl boven inhoud.
De oortelefoons zijn zeer comfortabel om gedurende langere tijd te dragen, en zoals ik al zei, heeft de Nothing Ear (1) een indrukwekkende set functies voor zijn prijs. Hiervan zijn de opvallende kenmerken dat ze actieve ruisonderdrukking (ANC) en transparantiemodus bieden, wat ongebruikelijk is voor hoofdtelefoons die minder dan £ 100 kosten.
Omdat ik geen goede reden had om te reizen sinds ik de Ear (1) ontving, moest ik genoegen nemen met het testen van ANC met behulp van vliegtuig- en treincabine-opnamen in plaats van het echte werk. Onder deze omstandigheden presteerde het oor (1) solide en deed het bijzonder goed werk door het gerommel van vliegtuigmotoren te doorbreken met ANC ingesteld op Maximum. Ze deden het iets minder goed als het ging om het dempen van de hoge witte ruis die in de cabine werd gehoord, maar over het algemeen was de ruisonderdrukking voldoende om me op een lager volume comfortabel naar muziek te laten luisteren.
Naast het aanbieden van ANC zijn de Ears (1) ook IPX4 spatwaterdicht. Dat is niet de hoogste waterdichtheid die ik heb gezien op oortelefoons voor deze prijs – de SoundFree S20-oortelefoons van Lypertek en de Spunky Beat-oortelefoons van Tronsmart zijn IPX5-gecertificeerd – maar het betekent dat de oortelefoons spatten van water uit alle richtingen kunnen overleven. Dit betekent dat het geen probleem zou moeten zijn om ze een beetje nat te maken tijdens het sporten of bij een plotselinge regenbui.
LEES VOLGENDE: Onze favoriete hoofdtelefoons voor hardlopen
De levensduur van de batterij is ook stevig genoeg, vooral voor koptelefoons met zo’n strak en licht ontwerp (elke oordop weegt 4,7 g). Niets beweert zelfs dat het oor (1) in totaal 34 uur meegaat met ANC uitgeschakeld en 24 uur met ingeschakeld. Die cijfers omvatten de tijd die wordt gegeven voor het opladen van de oortelefoons in hun draagtas, die zelf kan worden opgeladen via USB-C of een QI-compatibele draadloze oplader. Op zichzelf biedt de hoofdtelefoon tot 5,7 uur luistertijd met ANC uitgeschakeld en vier uur met ingeschakeld.
Misschien wel het meest aantrekkelijke aan het oor (1) is echter de prijs. Voor £ 99 hebben ze de Apple Airpods Pro (£ 180) aanzienlijk verlaagd, evenals andere premium oortelefoons, zoals de Sony WF-1000XM4 (£ 250) en Sennheiser Momentum True Wireless 2 (£ 190). Dat gezegd hebbende, behoren ze niet tot een eigen groep als het gaat om waar voor je geld, met JLAB, Oppo en Huawei die ook echte draadloze oordopjes van ANC aanbieden voor minder dan £ 100.
Zie meer in Niets
Nothing Ear Review (1): Hoe kunnen ze worden verbeterd?
Als de Nothing Ear (1) een van de best klinkende echte draadloze oortelefoons zou zijn die je ooit hebt gehoord, dan zou het het complete pakket zijn; helaas is dat niet het geval. Hoewel er over het hele frequentiebereik voldoende helderheid is, zorgt de geluidssignatuur van de koptelefoon ervoor dat deze niet altijd een prettige of boeiende luisterervaring biedt.
Hoewel je met de bijbehorende mobiele app het geluid naar wens kunt aanpassen, is het momenteel beperkt tot slechts vier eenvoudige opties: gebalanceerd (standaard), ‘meer hoge tonen’, ‘meer bas’ en ‘stem’.
Met een geluid dat al is versterkt in de hogere middentonen en hoge tonen, zul je merken dat die EQ-instellingen niet genoeg controle bieden over hoe je muziek klinkt.
Met de bas versterkt, vond ik dat de lage frequenties een beetje aanmatigend klonken, en omgekeerd maakt het versterken van de hoge tonen de muziek te helder. De Nothing Ear (1) mist ook het gevoel van instrumentscheiding dat je krijgt met premium hoofdtelefoons en kan enigszins gecomprimeerd klinken.
Als niets handmatige controle over de EQ heeft toegevoegd, zoals je vindt in de Sennheiser-app, kan dat helpen, maar het is de moeite waard om je verwachtingen te beperken als het gaat om geluidskwaliteit. The Ear (1) klinkt niet verschrikkelijk, maar het zijn ook geen prijswinnaars.
In overeenstemming met dat thema is het nieuws niet veel beter als het gaat om codec-ondersteuning. De koptelefoon ondersteunt alleen SBS en AAC, dus als je hoopte AptX of AptX HD te gebruiken, heb je pech. Dat is niet erg als je van plan bent om voornamelijk via je telefoon te luisteren, met AAC-compatibele iOS- en Android-apparaten van hogere kwaliteit, maar het kan een probleem zijn voor andere apparaten.
Een andere mogelijke dealbreaker voor sommigen is dat er geen optie is om de stemassistent van je telefoon via de headset op te roepen. Ik heb ook enkele sporadische verbindingsproblemen opgemerkt, samen met enkele problemen met ruisonderdrukking en transparantiemodi. Dit gebeurde echter slechts kort en aangezien Nada nog steeds aanpassingen aan de software aanbrengt, weet ik zeker dat deze binnenkort zullen worden opgelost via firmware-updates.
LEES VOLGENDE: Dit zijn de beste budget-koptelefoons op de markt.
Nothing Ear Review (1): moet je ze kopen?
Over het algemeen houden de meeste zwakke punten van Nothing Ear (1) verband met een van de belangrijkste dingen om te overwegen bij het kopen van een koptelefoon: geluidskwaliteit. Als ze goedkoper waren, zou ik ze waarschijnlijk een beetje gunstiger bekijken, maar voor £ 100 voel ik me niet helemaal op mijn gemak om koptelefoons aan te bevelen waar ik niet graag naar luister.
Voor wat meer geld kun je een paar Oppo Enco X kopen, die een vergelijkbare functieset en lichtgewicht ontwerp bieden, samen met een fatsoenlijke geluidskwaliteit, zij het met een slechtere levensduur van de batterij. Als alternatief, als je het graag zonder ANC doet, is de Creative Outlier Air V2 een geweldig klinkende optie die langer meegaat tussen oplaadbeurten, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze een stuk goedkoper zijn.
Het is frustrerend, want met een vinkje in het vakje voor geluidskwaliteit, zou de Nothing Ear (1) een heel aantrekkelijke deal zijn. Ze zien eruit en voelen aan als onderdeel en bieden een mix van functies die je zelden ziet voor deze prijs, maar ze schieten een beetje tekort.
