Betalen voor aankopen bij winkelkassa’s met smartphones is al lang de norm voor de meeste gebruikers in Rusland. Het is immers heel handig om de telefoon uit je zak te halen en aan de betaalautomaat te koppelen en een transactie te doen door vooraf een vingerafdruk te scannen. Geen pasjes met pincode, geen contant geld en minder kleingeld. Maar het belangrijkste is dat in principe zelfs een portemonnee thuis kan blijven. Maar NFC-betalingen waren niet genoeg voor mensen en ze kwamen met QR-betalingen. Ik zal je vertellen waarom dit absoluut nutteloos is. Althans in de Russische realiteit.
Betaling voor aankopen via QR-code kwam uit China. Daar werd dit mogelijk gemaakt door de populariteit van de WeChat-messenger, die voor de lokale bevolking niet alleen een communicatiemiddel is, maar een superservice waarmee ze nieuws ontvangen, overheidsdiensten aanvragen en natuurlijk geld overmaken. Daarom realiseerden retailers zich op een gegeven moment dat het handig zou zijn om betalingen voor aankopen via QR te accepteren. Als gevolg hiervan leidde dit ertoe dat Chinese versies van vlaggenschip-smartphones lange tijd niet eens waren uitgerust met NFC-modules. Ze hadden het gewoon niet nodig.
Waarom betalen via NFC beter is dan QR
Na een tijdje, en om precies te zijn, in 2019 probeerden ze hier QR-betalingen te lanceren. Ik weet niet meer wie de initiatiefnemer was en dat maakt niet uit. Het enige belangrijke is echter dat er in Rusland een nieuwe betaalmethode is gelanceerd die deze als alternatief biedt voor contactloos betalen via NFC. Het belangrijkste argument voor QR was dat niet alle smartphones zijn uitgerust met nearfield-modules en dat een QR-code geen extra apparatuur nodig heeft, behalve een camera. Het klinkt mooi, maar in de praktijk pakt het anders uit.
Ten eerste is sinds het idee van QR-betalingen het aantal NFC-compatibele smartphones aanzienlijk gegroeid. Als 4-5 jaar geleden alleen de duurste modellen waren uitgerust met een near-field-module, heeft tegenwoordig elke staatsmedewerker het. Neem de Poco M3, die 11.000 roebel kost, of de Galaxy S21, die 75.000 roebel kost. Ten tweede vereist betalen via NFC minder stappen dan het gebruik van QR. Nee, stel je voor dat je een smartphone moet pakken, de camera moet openen, de code moet aanwijzen, deze moet lezen en de transactie moet bevestigen (zolang het betalingsbedrag al in de code is verwerkt). En in het geval van NFC-betaling, kunt u het apparaat eenvoudig op de terminal aansluiten en dat is alles (met Google Pay kunt u geen 3-betalingen tot 1000 roebel bevestigen). Ten derde is het gebruik van terminals iets veiliger, omdat ze moeilijker te vervangen zijn, in tegenstelling tot QR-codes. Of het nu op de stand is geprint of vlak voor het afrekenen is gevormd, het is natuurlijk niet zo eenvoudig om een nieuwe terminal te installeren en aan te sluiten op de kassa. Ten vierde, voor betaling via NFC is geen internetverbinding vereist, en om een betaling via QR te doen, is het vrijwel zeker dat dit nodig zal zijn. Zoals u weet, genereren Google Pay, Samsung Pay en zelfs Huawei Pay betaaltokens rechtstreeks op het apparaat van de gebruiker, zonder gebruik te maken van een verbinding met cloudservers en zelfs bankorganisaties.
Betalen via QR in Rusland
Er zijn geen specifieke vooruitzichten voor QR-betalingen in Rusland, en volgens Mikhail Berner, algemeen directeur van het Russische Visa-kantoor. Volgens hem ziet het betalingssysteem geen perspectieven voor de ontwikkeling van QR-betalingen op de Russische markt, omdat de periode waarin deze techniek hier toepassing zou kunnen vinden al voorbij is. Gebruikers hebben gekozen voor contactloos betalen via NFC, dus het is op zijn minst onredelijk om te denken dat ze deze vrijwillig zullen verlaten ten gunste van QR. Desondanks zal Visa QR-betalingen in Rusland blijven ondersteunen zonder van plan te zijn deze te verlaten.
Rusland is een van de meest geavanceerde landen wat betreft het accepteren van contactloze betalingen via NFC. Het is een van de drie leiders in de vraag naar Apple Pay en Samsung Pay. Een goed ontwikkelde infrastructuur gaf lokale gebruikers de mogelijkheid om hun aankopen te betalen met hun smartphones in een tijd waarin veel landen over de hele wereld alleen kaart- of chequebetalingen zagen. Daarom zal in ons geval de overgang naar betaling via QR gelijk zijn aan een korting, die we gewoon niet nodig hebben.
