Een nieuwe smartphone kiezen is niet zo moeilijk. Het is voldoende om te beginnen met het bedrag dat u voor het apparaat wilt uitgeven, en de lijst zal worden beperkt tot slechts enkele van de meest geschikte modellen. Het is dus een kwestie van techniek: we kiezen op basis van de mate van herkenning en uitstraling van het merk. Ik heb het bewust niet over de features, want smartphones in dezelfde prijscategorie hebben min of meer hetzelfde. Een ander ding is software-padding. Het kan van smartphone tot smartphone verschillen en bovendien behoorlijk aanzienlijk.
Ooit was het erg in de mode om pure Android-smartphones te kopen. Men geloofde dat je op deze manier een onbeschadigd besturingssysteem krijgt dat ten eerste zo snel mogelijk werkt, ten tweede dat het eruitziet zoals Google het bedoeld heeft en ten derde dat het stabieler en sneller wordt bijgewerkt omdat de fabrikant dat wel doet zijn firmware niet aan te passen aan een nieuwe versie van het besturingssysteem. Dit kan gedeeltelijk waar zijn, maar ik zou u niet aanraden om stock-Android-smartphones te kopen.
Wat is beter: puur Android of shell
Hoewel pure Android-smartphones tegenwoordig steeds minder worden gevonden, zijn sommigen er bewust naar op zoek. Maar het grootste nadeel ligt precies in de softwarebasis. Kijk zelf maar:
In termen van hun mogelijkheden zijn pure Android-smartphones armer. Ze missen een heleboel functies, van veegbare schermafbeeldingen tot adaptief laden, en voor Google, dat Android-updates uitrolt, zijn ze puur technisch. Het bedrijf weet dat de producenten ze zelf met inhoud zullen vullen, en het verslijt helemaal niet. Daarom hadden zowel Android 10 als Android 11 op zichzelf geen nieuwe functies. Cases worden vaak sneller geüpdatet dan standaard Android-smartphones. Neem OnePlus, dat ten opzichte van vlaggenschepen als een van de eerste updates probeert uit te brengen en zeker sneller dan welke Nokia of Xiaomi dan ook. Google is geïnteresseerd in het ondersteunen van alleen zijn eigen smartphones, dus voor hen brengt het een speciaal updatepakket uit genaamd Pixel Feature Drop. Ze bevatten geavanceerde innovaties die niet beschikbaar zijn voor anderen.
Ik heb het niet eens over een paar kleinigheden, zoals de hogere prestaties van puur Android in vergelijking met shells of een logischer interface-apparaat. Er is niet alleen voldoende bewijs dat er shells zijn die veel soepeler en sneller zijn dan standaard besturingssystemen, maar hun interface-apparaat is vaak handiger en heeft de voorkeur voor gebruikers. Neem bijvoorbeeld Samsung’s One UI, Xiaomi’s MIUI, Huawei’s EMUI, die, hoewel ze op Android 10 draaien, nog steeds gebruiksvriendelijker zijn dan puur Android.
Android-updateproblemen
Ik weet niet of je het je realiseerde of niet, maar de laatste jaren besteedt Google vrijwel geen aandacht meer aan de ontwikkeling van Android zelf. Je krijgt de volledige indruk dat OS-updates nu een puur technisch product zijn, waarvan de belangrijkste consument niet gebruikers zijn, maar smartphonefabrikanten. Zij zijn de begunstigden van de veranderingen die plaatsvinden met Android. Voor hen is het immers belangrijk dat hun code wordt geüpdatet en kwetsbaarheden worden verholpen, en dat ze zelf functionaliteit aan het besturingssysteem kunnen leveren.
Ik zal geen conclusies trekken over welke smartphone op basis van welke shell beter is om te kopen. U doet het zelf, volgens uw persoonlijke voorkeuren. Het is ook niet zo belangrijk wat voor soort shell de prestaties van uw apparaat garandeert. Het is belangrijk dat het geen puur Android is, dat inferieur is aan elke, zelfs de meest louche en zelden bijgewerkte shell of launcher. Vergeet daarom het advies van de pseudo-experts die het standaard besturingssysteem beschermen; je hebt het helemaal niet nodig.
