Na bijna tien jaar onder druk te zijn gezet door een kind om Minecraft te downloaden en te spelen, gaf ik eindelijk toe en deed het vorige week. Toen het in 2011 uitkwam, werd het gekocht voor thuis, maar ik weigerde het te spelen. Ik had geen tijd. Ik had tijd om in Call of Duty een online wedstrijd te spelen of me een schop onder mijn kont te geven in een Madden-game, maar ik wist dat ik geen tijd zou hebben om middelen te verzamelen en een wereld op te bouwen.
Dankzij tal van factoren, waaronder volwassen kinderen die niet zeven dagen per week werken, een pandemie die ons gedwongen heeft om in onze thuiskantoren te graven en een voorliefde voor een nieuwe verslaving, heb ik nu tijd.
Maar het blijft crashen. Ik weet niet precies waarom, en bans halen me niet uit het spel. Het scherm verliest gewoon alle graphics, en ik spring even en alles komt terug.
Het kan te maken hebben met de recente versie van mijn pc. Maar die gedachte kwam pas bij me op toen mijn eerste blauwe scherm van de dood mijn eerste Minecraft-wereld corrumpeerde, wat fantastisch was. Hij was een paar dagen aan het malen geweest en had talloze kisten vol materiaal verzameld. Ik had voor mezelf een klein ondergronds paleis gebouwd, twee belachelijk diepe mijnen met één gang, en vijf secties van een luchtbrug voltooid die eilanden met elkaar verbond. Hij had een onderportaal, een paar dozijn diamanten, en bouwde een skylift-station in het bos.
Toen stelde mijn oudste zoon, de IT-man, voor dat ik mijn XMP-profiel inschakelde om meer uit mijn RAM-apparaten te halen. Dat zou crashes kunnen verhelpen. Dus dat deed ik. Binnen 20 minuten kreeg ik een blauw scherm van de dood tijdens het spelen van minecraft. Op de een of andere manier corrumpeerde dat de wereld die ik had gebouwd (ook, op een gegeven moment had Minecraft mijn naam veranderd in Steve, maar daar gaat het niet om). Ik kon het niet heropenen. Dus begon ik een nieuwe wereld. Verslaving is voor mij niet het voltooien van het spel, of een zoektocht of wat dan ook, maar gewoon shit bouwen.
Bouwen in Minecraft is erg louterend. Het is ontspannend voor mijn geest. Het is werk en kunst in één.
Er is een zeker psychologisch voordeel om naar hulpbronnen te graven en ze vervolgens te gebruiken om nutteloze structuren te bouwen. Maar hij was gefrustreerd. Dus in de volgende wereld, die ik in besneeuwde bergen heb gezaaid, heb ik vallen ingeschakeld en console-commando’s gebruikt om de materialen te krijgen die nodig zijn om een huilend obsidiaanpaleis op de ene berg te bouwen, en vervolgens een extreem lange luchtbrug op de volgende berg. De botsingen werden frequenter. Dan nog een blue screen of death.
Dus ik startte de computer opnieuw op, zette het XMP-profiel weer op uitgeschakeld (de pc is sindsdien niet meer gecrasht) en de-installeerde Minecraft. Ik heb toen al mijn grafische kaartstuurprogramma’s bijgewerkt (die blijkbaar moesten worden bijgewerkt) en minecraft opnieuw geïnstalleerd. Mijn derde wereld is geplant in de woestijn, waar ik op een tafel een terracotta fort bouw, met een toren in de lucht die een prachtig uitzicht biedt. Er is ook een konijnenpad in de grond gebouwd en ongeveer een dozijn in gevangenschap levende lama’s. Ik had een paar dolfijnen in een glazen omheining op de vloer, maar ze zwommen weg.
En ja, ik speel weer vals. Geef @s geglazuurdterracotta.zwart 800. Geef @s glas 400 (al moet je het nog op een werkbank tinten). Maar ik bouw coole structuren (althans in mijn niet-architectonische geest), die hetzelfde mentale voordeel bieden. Maar het spel crasht nog steeds. Alleen de contouren van de blokken worden weergegeven als de cursor erop staat. En de graphics doen er langer over om terug te komen. Ik weet niet zeker of deze wereld zal blijven bestaan. Ik vraag me ook af of het overschakelen van de Bedrock-versie naar de Java-versie dit probleem oplost. De enige informatie die ik over het probleem kon vinden, is iets dat ik al heb gedaan, mijn grafische stuurprogramma’s bijwerken.
Hoe dan ook, ik zal doorgaan met het opnemen van de uren vóór het werk, de uren na het werk en de uren dat ik artikelen voor Kevin zou moeten schrijven.
Ik heb het gevoel dat we nu meer dan ooit mentale uitlaatkleppen nodig hebben die via videogames kunnen worden geleverd, in plaats van alcohol en drugs. Ik ga je echter niet weerhouden om ze alle drie te doen. Minecraft heeft zeker verslavende eigenschappen, aangezien het mijn ijdele gedachten domineert sinds het werd gedownload. Maar ik heb natuurlijk altijd een verslavende persoonlijkheid gehad, dus we zullen zien of het aanhoudt tot de volgende.
Ik zou echter graag de ongevallen willen weten. Het scherm wordt oranje, het logo lijkt afgesneden aan de onderkant van het venster en dan mislukt de render ongeveer een minuut. Mijn werelden waren tot nu toe ver onder de 15 MB, de laatste tot nu toe slechts rond de acht. Zelfs met ongeveer honderd konijneneieren die in hun forever home op de vloer van mijn kasteel zijn gegooid. Af en toe laat ik wat uit voor schietoefeningen. Dat is op een andere manier louterend.
Wat denk je? Welke games heb je recentelijk gespeeld? Laat het ons hieronder weten in de comments of neem de discussie mee naar onze Twitter of Facebook.
Even een waarschuwing, als u iets koopt via onze links, krijgen we mogelijk een klein deel van de verkoop. Het is een van de manieren waarop we de lichten hier aanhouden. Klik hier om meer informatie te verkrijgen.
