Nadat Mark Zuckerberg onlangs de wereld schokte (nou ja, geschokt is misschien niet het beste woord) door de naam van Facebook te veranderen in Meta en zijn plannen te verdiepen om ons allemaal in een virtuele wereld te brengen die griezelig veel lijkt op Ready Player One, heeft Microsoft besloten om zijn eigen visie voor een even griezelige metaverse.
Eerder deze week onthulde Microsoft dat het zijn virtual reality-technologie, Mesh, ergens in 2022 naar Teams zou brengen. Het bedrijf onthulde Mesh eerder dit jaar, maar deze aankondiging vertegenwoordigt de eerste implementatie in een van de bedrijfsservices.
Om te beginnen zal Mesh nieuwe aanpasbare 3D-avatars ontwikkelen die mensen kunnen gebruiken om zichzelf te vertegenwoordigen in Microsoft Teams-vergaderingen. Maar waar Microsoft Mesh Excel echt ziet, is in zijn meeslepende virtuele ruimtes.
Naast het ontwikkelen van virtuele avatars die mensen kunnen aanpassen om zichzelf te vertegenwoordigen, stelt Microsoft ook volledig meeslepende virtuele ruimtes voor waar teamleden kunnen samenkomen om samen te werken aan projecten.
Binnen een van deze virtuele ruimtes kunnen collega’s elkaar ontmoeten in een immersieve ruimte met verschillende toepassingen die kunnen worden gebruikt om werknemers het gevoel te geven dat ze samenwerken.
Afbeelding: Microsoft
Maar met al dat gepraat over de metaverse en virtuele ontmoetingen, roept het de vraag op: hebben we de metaverse echt nodig?
Natuurlijk, de manier waarop we werken is de afgelopen jaren zeker geëvolueerd, vooral nu de COVID-19-pandemie helpt om thuiswerk te stimuleren, maar is het echt nodig voor ons om een virtuele wereld op te bouwen om ervoor te zorgen dat alles weer een beetje op de rit komt ze waren?
We vroegen onze vriend Curtis, die “bijna twee decennia in een soort celtraining heeft doorgebracht”, wat hij vond van Mesh in Microsoft Teams, en hij heeft een goed punt.
“Voorstellen dat ik enthousiast word over het openen van mijn geest voor een virtuele ontmoeting met, en hoe lief mijn collega’s van een lange afstand ook mogen zijn, mensen die te veel verdomde vergaderingen plannen, is ronduit ongepast. Misschien ben ik cynisch, maar net als inloggen in een virtuele wereld om PowerPoint-presentaties te bekijken, lijkt het een juridische vorm van bedrijfsmarteling. Virtueel en fysiek vergaderen is op geen enkele manier aantrekkelijk voor iemand die zich voldoende heeft aangepast aan het werk-thuisleven.”
Ik ben het volledig eens met het punt van Curtis hier. Voor iemand wiens baan voornamelijk computerwerk is, lijkt al dit streven naar een virtuele wereld vreselijk onnodig.
Curtis zei verder: “wanneer ik aansluit op VR, wil ik ontsnappen”, en ik was het daar helemaal mee eens. Toen VR eindelijk werkelijkheid begon te worden, was het een baken voor spannende dingen zoals samen games spelen en uitgaan met vrienden van overal ter wereld. Ik wil gewoon in mijn broek schijten in VR, is dat te veel gevraagd?
Nu Meta (Facebook) en Microsoft de beweging overnemen, lijkt de VR-beweging meer te verschuiven naar werk en productiviteit. Laat de grote technologiebedrijven ons naar binnen lokken met opwindende toekomstvisies om ons alleen maar kleiner te maken en ons eraan te herinneren dat we nog steeds een radertje in het wiel zijn.
Heb je hier enig idee van? Laat het ons hieronder weten in de comments of neem de discussie mee naar onze Twitter of Facebook.
