Het is algemeen aanvaard dat onze smartphones naar ons luisteren. Hiervoor hebben ze in principe alle benodigde tools in huis: een microfoon voor audio-opname, een batterij voor autonome werking, ingebouwd geheugen om opnames op te slaan en een internetverbinding om de opname aan de zijkant over te zetten. Volgens Edward Snowden kan zelfs een uitgeschakelde machine opnemen en communiceren met externe servers. Het is logisch dat wanneer iemand als Snowden erover praat, je het niet kunt helpen het te geloven. Maar de praktijk leert dat de angst voor afluisteren vaak te overdreven is.
Ik denk dat u een situatie bent tegengekomen waarin u, nadat u een kwestie of onderwerp mondeling had besproken, werd lastiggevallen met internetadvertenties. Meestal hoeft u dit object niet eens zelf op internet te zoeken; je hoeft het alleen maar met iemand te bespreken, en banners met aanbiedingen om het te kopen zullen je zeker wekenlang gek maken. . Velen komen dan ook tot de klassieke conclusie dat onze smartphones naar ons luisteren, omdat de Google Assistent vaak constant in de voorbereidingsmodus staat. We zoeken uit wat wat is.
Begrijpen waar de smartphone naar luistert
Hoewel het idee van afluisteren heel plausibel lijkt, gebeurt in de overgrote meerderheid van de gevallen niets dergelijks. Stelt u zich eens voor hoeveel bronnen een continue opname kan verbruiken; dit is niet alleen opladen, maar ook internetverkeer, waarvan het volume voor de meeste gebruikers beperkt is tot 4-20 GB per maand. Maar om te horen waar je het over hebt en wat je interesseert, moet de smartphone continu naar je schrijven. Anders verdwijnt het doel van afluisteren om gebruikersvoorkeuren te bestuderen.
Het is heel eenvoudig om te controleren of een toepassing naar u schrijft. We zullen ons niet concentreren op het energieverbruik, omdat dit ons in verwarring kan brengen, maar het is goed mogelijk om verkeersverbruiksindicatoren als lakmoesproef te gebruiken.
Waar gaat het verkeer heen?
Ga naar “Instellingen” en open “Mobiele data”, selecteer hier de rubriek “Verkeersstatistieken”;
Open het tabblad “Verkeer deze maand”; Analyseer welke apps het meeste verkeer gebruiken.
In mijn geval is dit Instagram. Het vertegenwoordigde iets meer dan een gigabyte aan gegevens. Dit is echter begrijpelijk, want ik open hem meerdere keren per dag en check stories, die uiteraard zwaarder wegen dan reguliere posts. Kan Instagram me horen? Nou, dat kan je waarschijnlijk wel. Ik gebruik alleen de Access Dots-app, waarmee ik de activering van de microfoon en camera kan volgen, en dankzij deze weet ik zeker wanneer ik wordt opgenomen en wanneer niet. In het geval van Instagram, of je er nu blij mee bent of niet, ongeautoriseerde audio-, foto- of video-opnames gebeuren nooit.
Waarom apps geolocatie volgen
Maar als onze smartphones ons niet opnemen, Waar komt de reclame voor producten waar we niet naar op zoek zijn vandaan?? Sterker nog, hier komt ook bewaking bij kijken, je hoeft alleen maar van de andere kant naar binnen te gaan. Het gaat over het volgen van uw geolocatie. Facebook heeft bijvoorbeeld zelf de mogelijkheid om je bewegingen vast te leggen. Daarom, wanneer je kennissen of geliefden ontmoet (ik geef toe dat je hiervoor niet eens vrienden hoeft te zijn), vergelijken de algoritmen je geoposities en begrijpen ze dat je elkaar hebt ontmoet.
Het is logisch dat als je elkaar kent en al een tijdje samen bent, de kans groot is dat je verschillende dingen kunt bespreken. Maar tenzij u er specifiek naar op internet hebt gezocht, betekent dit helemaal niet dat uw vriend er niet naar op zoek is. Het is zeer waarschijnlijk dat u zich al vertrouwd hebt gemaakt met het product waar u het over heeft, erover hebt gelezen, de nodige informatie hebt verzameld en zelfs hebt gevonden waar het goedkoper kan worden gekocht, en dan, als door druppeltjes in de lucht, bent u net voorbij uw “bacil” voor u. Hierdoor ga je advertenties zien voor dingen die je niet zelf hebt gezocht, maar besproken. Alles is zo simpel en ingewikkeld tegelijk.
