Terwijl China en andere opkomende economieën de marktdominantie van gevestigde telco’s blijven uitdagen, heeft Nokia een moedige stap gezet om zijn toekomstige groei te beschermen door de Franse rivaal Alcatel-Lucent over te nemen.
De all-stock deal waardeert Alcatel-Lucent op bijna $ 16,6 miljard en brancheanalisten verwachten dat de fusie de gecombineerde bedrijven tot een wereldwijde mammoet in de telecommunicatie-industrie zal maken. Zo steunde de Franse president de deal, in schril contrast met hoe hij in het algemeen eerdere fusiepogingen van bedrijven verwierp waarvan de Franse regering zag dat ze duizenden banen op het spel zetten wanneer ze werden gecombineerd.
De grondgedachte achter de steun van Francois Hollande voor de fusie tussen Nokia en Alcatel-Lucent is te zien in de wens van de Franse regering om een Europees bedrijf te laten concurreren met Chinese technologiebedrijven die het beter blijven doen dan het Westen. Hollande had kunnen negeren dat het Zweedse Ericsson momenteel de marktleider is op het gebied van telecommunicatie en geen bedrijf uit China of waar dan ook in Azië.
Toch hopen Nokia en Alcatel-Lucent dat ze, nadat de transactie is afgerond, de lat hoger kunnen leggen voor de Europese telecomindustrie en kunnen concurreren met optimistische Chinese bedrijven in telecomhardware- en -softwarediensten.
Rajeev Suri, de CEO van Nokia die het gecombineerde bedrijf zal leiden, sprak zijn optimisme uit dat Nokia een sterke aanwezigheid zal hebben in alle delen van de wereld.
Hoewel velen denken dat de fusie het op een na grootste telecommunicatiebedrijf ter wereld zal opleveren, zijn andere analisten het daarmee eens. Waarom zie je de combinatie van Nokia en Alcatel-Lucent als een fusie die eerder zal mislukken dan slagen?
Momenteel staan de twee bedrijven als zwak op de prestatiemeter van de draadloze sector. Zo heeft Nokia een marktaandeel van 17 procent en Alcatel 10 procent. Om een sterke aanwezigheid in de markt te bereiken, moeten beide bedrijven aanzienlijke kostenbesparende maatregelen doorvoeren, wat ze de afgelopen jaren al hadden gedaan door middel van een reeks herstructureringen.
Dan is er de kwestie van de wettelijke goedkeuring. Nokia zal de Franse regering moeten verzekeren dat het elke mogelijkheid uitsluit om duizenden werknemers te ontslaan, wat het waarschijnlijk zou kunnen doen in het geval van een kostenbesparende fusie met Alcatel-Lucent.
Afgezien van de telecomsector, kan Nokia’s impuls voor de aankoop van Alcatel afhangen van de Finse cloudcomputing- en on-demand streamingdienst met een enorm groeipotentieel over de hele wereld.
Nokia heeft zich steeds meer gericht op zijn uitrustingseenheid, en het valt nog te bezien of het opnemen van Alcatel in zijn bedrijf een wereldwijde telecommunicatiegigant zal creëren.
