Vertrouwelijkheid is iets heel specifieks en wordt daarom niet door iedereen gewaardeerd. Sommigen stellen het boven alles, anderen zien het als iets waar geen aandacht aan hoeft te worden besteed, en anderen zijn er in het algemeen categorisch tegen. Maar als ik over het algemeen geen vragen heb over de eerste en de tweede, dan bezorgt de derde iedereen en vooral zichzelf veel moeite met uitspraken dat ze niets illegaals doen en niets te verbergen hebben. En helemaal tevergeefs.
Providers zijn bedrijven die ons internettoegang bieden. Het zou dus vreemd zijn om te denken dat ze niet begrijpen hoe het werkt en onze acties niet kunnen volgen. Er zijn waarschijnlijk mensen die vrijwillig gespecialiseerde coderingsprotocollen gebruiken, maar de overgrote meerderheid maakt zich hier nog steeds niet druk om. Dus, als je net binnenkwam om je nieuwsgierigheid te bevredigen en het antwoord op de vraag in de titel wilt vinden, dan ja, leveranciers kunnen onze geschiedenis zien verzoeken. Wie details en informatie over bescherming wil, kan verder lezen.
Ziet de provider mijn verzoeken?
Laten we beginnen met het feit dat de aanwezigheid van de technische mogelijkheid om de zoekopdrachtgeschiedenis van elke gebruiker bij te houden, de sites die ze bezoeken en de bestanden die ze downloaden te zien, helemaal niet betekent dat de providers dit doen. Maar jou volgen is ten eerste oninteressant, wat je ook denkt, en ten tweede is het financieel kostbaar. Hiervoor moet je immers voor elke abonnee een speciaal persoon plaatsen en je begrijpt dat er nergens zo’n aantal werknemers kan worden geworven.
Daarom slaan providers eenvoudig de geschiedenis van uw bezoeken, verzoeken en downloads op en verstrekken deze vervolgens op verzoek aan speciale services. Dat wil zeggen, uw gegevens bevinden zich mogelijk op servers, maar zijn nooit bestudeerd, en de gegevens van uw buren, die bijvoorbeeld naar een dubieuze site zijn gegaan, kunnen met speciale vooringenomenheid worden geanalyseerd. In ons land hebben we hier niet eens een gerechtelijk bevel voor nodig, alleen een verzoek van wetshandhavingsinstanties is voldoende.
Hoe bezochte providerssites te verbergen
Als u echter gelooft dat u niet naar plaatsen van twijfelachtige aard gaat en u niets te verbergen heeft, zult u dan nadenken over hoe u zou reageren als er een camera in uw badkamer zou worden opgehangen? De kans is groot dat je daar niets illegaals doet, maar zelfs nadat je daar weg bent, herinnert het camerabeeld je er met de eentonigheid van een slinger aan dat je gevoel van eigenwaarde is aangetast. Daarom zou ik persoonlijk liever, en eigenlijk liever, mijn eigen gegevens beschermen. Ik wil de woorden ‘geheim’ niet gebruiken, want waarschijnlijk heb ik, net als jij, ook niets te verbergen, maar ik wil toch een soort beveiliging.
Om uw gegevens te beschermen tegen openbaarmaking, moet u een VPN gebruiken, wat letterlijk staat voor Virtual Private Network. Dit is een speciale service die uw internetverkeer versleutelt door het via hun eigen servers te laten lopen. Als gevolg hiervan ontvangt de provider versleutelde gegevens die hij niet kan lezen. Dat wil zeggen, als u naar AndroidInsider.ru gaat, registreert uw provider het bezoek aan een bepaalde bron, maar u kunt het adres niet eens zien. In plaats daarvan wordt alleen het volledige afval gezien.
Welke VPN te kiezen
Het is duidelijk dat het voor encryptie door sommige servers laten lopen van verkeer helemaal geen gratis procedure is. Uiteindelijk moeten VPN-eigenaren zich zorgen maken over het bouwen van apps op maat, het onderhouden en bijwerken ervan en het onderhouden van resource-intensieve servers. Ga er dus niet vanuit dat gratis VPN’s, waarvan er zowel in de App Store als in Google Play genoeg te vinden zijn, echt geïnteresseerd zijn in het behouden van je privacy.
Herinner je je het beroemde gezegde dat als je een product gratis krijgt, jij het product in feite bent? Daarom loop je door het gebruik van gratis VPN-services het grote risico dat ze je gegevens in het buitenland verkopen om hun eigen verliezen te compenseren. Persoonlijk gebruik ik de Windscribe-service, die, hoewel betaald, aan al mijn behoeften voldoet, en ook toegang geeft tot bronnen die in Rusland zijn geblokkeerd en ooit de prestaties van Telegram hebben gegarandeerd.
