MacOS-updates zijn meestal behoorlijk incrementele zaken. Ondanks de pracht en praal die onvermijdelijk op een nieuwe release volgt, verandert er eigenlijk weinig voor de eindgebruiker. De nieuwste versie, Monterey, heeft soortgelijke klachten gekregen van klassen van technische kwakzalverij. Dit bericht zal echter niet bij hen worden geplaatst vanwege een kleine functie die de manier waarop ik werk heeft veranderd.
Ik heb ADHD en dyspraxie. Geen van beide aandoeningen wordt bijzonder goed begrepen door de algemene bevolking, en beide werken samen om mijn werk zo moeilijk mogelijk te maken.
Mijn persoonlijke smaak van ADHD is het onoplettende type. Als ik geen medicijnen krijg, wordt mijn aandachtsspanne gemeten in nanoseconden, en het uitvoeren van een taak, vooral een taak die kan frustreren of vervelen, duurt een eeuwigheid. Het is te gemakkelijk voor mij om aan mijn bureau te zitten en in een acht uur durend Wikipedia-zwart gat te belanden. Ik leer misschien iets nieuws over de Tudor-dynastie, maar ik zal niet echt iets bereiken.
Dyspraxie, of ontwikkelingscoördinatiestoornis zoals het soms wordt genoemd, beïnvloedt mijn motoriek en tijdbeheer. Fysiek iets opschrijven met een pen en notitieblok is bijna onmogelijk. Het maakt het moeilijk om de komende dag te plannen, vooral als je probeert in te schatten hoe lang het zou duren om een bepaalde taak te voltooien.
Als je dergelijke omstandigheden hebt, is 90 procent van de strijd het vinden van oplossingen waarmee je zo effectief en efficiënt mogelijk kunt zijn.
De afgelopen jaren heb ik vertrouwd op de ingebouwde spraak-naar-tekst transcriptietool in MacOS om mijn dagelijkse werk gedaan te krijgen.
Apple introduceerde spraakdicteren in Mac OS X Mountain Lion, lang geleden in 2012. Vroege implementaties lieten veel te wensen over. Ze worstelden met niet-Amerikaanse accenten en hadden de ongelukkige neiging om interpunctie als woorden over te schrijven. Ik zou “punt” zeggen en in plaats van een zin af te maken, zou ik “punt” schrijven.
Na verloop van tijd werd hij beter en kon er echt op worden vertrouwd voor het dagelijkse werk. Het jaar daarop, met de release van macOS Mavericks, schakelde Apple over van een cloudgebaseerd model naar een model dat op de machine zelf draaide, zodat gebruikers konden dicteren wanneer ze offline waren. De nauwkeurigheid en snelheid van transcriptie werden alleen maar beter met elke nieuwe versie van macOS.
Gedurende deze tijd heeft het echter last gehad van een grote fout: spraakdicteersessies waren beperkt tot stappen van 60 seconden. In de praktijk betekende dit dat de middenzin vaak werd afgebroken, wat mijn flow en concentratie verstoorde.
Dit was vooral slecht aangezien dit dictaat werkt door de context en structuur van een zin te begrijpen. Als het midden in een clausule wordt geknipt, krijgt de AI die context niet. Het eindresultaat was vaak wartaal.
Het maakte het ook onmogelijk om bewegingspauzes in mijn werkschema op te nemen. Als je elke zestig seconden twee keer op de navigatietoets moet drukken om het dicteren te hervatten, kun je echt niet door je kantoor lopen terwijl je in je headset praat.
Dat veranderde allemaal met de introductie van macOS Monterey.
Na bijna acht jaar is macOS Monterey eindelijk, eindelijk! – verander dat. Zolang je een machine hebt waarop Apple Silicon draait, kunnen je spraakdicteersessies voor onbepaalde tijd duren. Geen ontspoorde gedachtegang meer.
Dit lijkt een kleine verandering, en het feit dat het alleen beschikbaar is voor mensen met de nieuwste en beste hardware van Apple versterkt dat alleen maar, maar het heeft mijn werkleven volledig veranderd. Ik kan meer dingen doen. Het is veel gemakkelijker om in de workflow te komen. Ik kan mijn koptelefoon opzetten en een artikel dicteren terwijl ik door mijn kamer dwaal.
En als bijwerking is mijn mentale gezondheid verbeterd. Het klinkt gek, maar als je werkdag gevuld is met constante frustratie en je het gevoel hebt dat je tegen de stroom in loopt, heeft dat effect. Je wordt geplaagd door angst of je je deliverables gaat halen. Je begint jezelf te haten en krijgt een hekel aan de manier waarop je brein werkt.
Dit komt natuurlijk met de voorwaarde dat je een ARM Mac bezit, wat onvermijdelijk een investering betekent van minimaal $ 699 voor de Mac mini of $ 999 voor de MacBook Air.
Ik weet niet zeker waarom deze functie niet beschikbaar is op oudere Intel-machines, hoewel ik vermoed dat het iets te maken heeft met het ontbreken van een speciale NPU (Neural Processing Unit). Op het moment van schrijven is de Monterey pas een paar weken beschikbaar, dus ik heb die investering nog niet volledig terugverdiend, maar ik zit er niet ver naast.
Deze ervaring heeft me gedwongen na te denken over mijn algemene benadering van technologiejournalistiek. Het afgelopen decennium heb ik mijn brood verdiend met het beoordelen van technische producten. Reviews eindigen meestal met een definitief oordeel. Duim omhoog of omlaag. Het beste sinds gesneden brood of totaal afval.
Dingen worden een beetje ingewikkelder als je naar randgevallen kijkt, zoals de mijne. Natuurlijk, macOS Monterey is een stapsgewijze verbetering ten opzichte van wat eerder kwam, met de meeste veranderingen cosmetisch van aard en weinig in termen van functionele evolutie. De meeste mensen zullen het verschil niet merken. Maar voor neurodiverse mensen zoals ik is het niets minder dan een game changer.
Kijkend naar de lauwe recensies van macOS Monterey, is het duidelijk dat deze omvangrijke groep over het hoofd is gezien door de vierde macht van technologie en hoe de herziene spraakdictatietechnologie hun leven kan beïnvloeden.
Beoordelingen zijn natuurlijk subjectief. Verschillende groepen zullen een fundamenteel andere ervaring met producten hebben op basis van hun eigen behoeften. Het is belangrijk om hier rekening mee te houden wanneer u zich verdiept in de nieuwste apparaat- of softwareversie.
Heb je hier enig idee van? Laat het ons hieronder weten in de comments of neem de discussie mee naar onze Twitter of Facebook.
Even een waarschuwing, als u iets via onze links koopt, krijgen we mogelijk een klein deel van de verkoop. Het is een van de manieren waarop we de lichten hier aanhouden. Klik hier om meer informatie te verkrijgen.
