Ik had gelijk. Bijna niets bedreigt Android-gebruikers

Ondanks dat er geen Android-virussen zijn en als klasse in principe niet bestond, zijn er meer dan genoeg kwaadaardige applicaties voor dit platform. Ze slagen er zelfs in om Google Play binnen te dringen, gebruikers te terroriseren en hen te dwingen hun toevlucht te nemen tot antivirusprogramma’s. Het is waar dat, zoals de experts van het antivirusbedrijf Avast ontdekten, alle schade die de overgrote meerderheid van hen op zich draagt, alleen wordt beperkt tot het weergeven van opdringerige advertenties, maar niet tot de bewaking en diefstal van vertrouwelijke informatie.

Volgens een rapport van Avast is 72% van alle kwaadaardige applicaties adware, ook wel adware genoemd, of in professioneel jargon “advar”, terwijl de rest bank-trojans, spyware en andere zijn. In de meeste gevallen is hun doel om advertenties weer te geven. Hoe meer wijdverbreid een adware-toepassing is en hoe meer mensen de advertenties zien, hoe meer geld de makers ervan verdienen. Desondanks bereiken alle toepassingen van dit type hun doel op verschillende manieren.

Wat zijn de soorten kwaadaardige toepassingen?

Het eerste type omvat apps die advertenties op de achtergrond weergeven. Hiervoor hoeft een potentieel slachtoffer ze niet eens te zien, de applicatie gaat gewoon niet in slaap wanneer de gebruiker deze verlaat, maar blijft advertenties lanceren. Het enige negatieve gevolg van deze aanpak is voortijdige ontlading van de batterij, die 20, 30 of zelfs 50% sneller kan gebeuren dan normaal.Het tweede type zijn zogenaamde invasieve apps. Ze injecteren advertentiescripts in de smartphone-interface, zodat banneradvertenties zelfs verschijnen waar ze in theorie niet zouden moeten zijn: in het meldingenpaneel, op het bureaublad, op het vergrendelingsscherm, in de app Instellingen. Het derde type zijn klikprogramma’s die zich toeleggen op het klikken op banneradvertenties op speciaal daarvoor bestemde websites en services. Door hun doel komen ze vrij dicht bij het eerste type, en verschillen ze alleen van hen doordat ze in de regel zelf geen advertenties weergeven, maar tegelijkertijd behoorlijk effectief de lading “opeten” en de autonomie ernstig ondermijnen.

  

Het meest irritante type adware zijn naar mijn mening invasieve applicaties omdat het effect van hun activiteit zichtbaar is voor het blote oog. Maar die, en anderen, en de derde, gebruikers installeren in de regel zichzelf en vrijwillig. In de meeste gevallen lezen mensen geen reviews als ze software downloaden van Google Play, die over het algemeen kan worden gebruikt om malware te identificeren, of als ze iets doen wat ik sterk afraad, namelijk het downloaden van programma’s van internet in de vorm van APK’s. verslagen. Dit verhoogt het risico op infectie nog meer, maar welk type adware je ook tegenkomt, je kunt ze allemaal verwijderen.

Hoe advertenties van een Android-smartphone te verwijderen

Het eerste dat ik aanbeveel, is het verwijderen van de adware die je al hebt ontdekt. Deze methode is meestal het beste voor Type 1- en Type 2-toepassingen; als dat niet werkt, start u uw smartphone in de veilige modus (onze malware-expert Vladimir Kuznetsov legde in detail uit hoe u dit moet doen) en probeert u vervolgens adware-apps te verwijderen. Of de componenten worden hergebruikt.Als laatste redmiddel gaat het hier meestal niet om, er zijn speciale DNS adblockers. Ze identificeren niet alleen banners en verbergen ze, waardoor er vrije ruimte overblijft waar de advertentie stond, maar ze handelen veel dieper. Ze analyseren al het inkomende en uitgaande verkeer, vinden er advertenties in en voorkomen de doorgang ervan. Als gevolg hiervan ziet u nergens anders advertenties.

Mijn eerlijke standpunt is dat het probleem van kwaadaardige applicaties sterk overdreven is. Het infecteren van een smartphone lijkt immers veel op een vliegtuigongeluk dat nooit zonder reden gebeurt. Verschillende factoren moeten hier ook samenvallen: je eigen onoplettendheid bij het downloaden van software van Google Play of meer vanwege de limieten, je nalatigheid bij het verdelen van privileges, aangezien de applicaties direct na installatie zeer beperkt zijn in hun mogelijkheden, en natuurlijk , onwil om zelf te leren -verdediging, hoewel dit absoluut eenvoudig is.

0 Shares:
You May Also Like