Craig Barrett benadrukt sociale verantwoordelijkheid als de sleutel tot technologische innovatie
De IDF van dit jaar begon op een typische manier met Pat Gelsinger, Intel’s senior vice president en general manager, Digital Enterprise Group, die het podium betrad en een kort overzicht gaf van wat het evenement de komende drie dagen te bieden heeft, inclusief hoogtepunten van key speakers (de Woz op donderdag!), donateurs en sponsoren.
Gelsinger vergeleek de kinderboekenreeks Waar is Waldo? proberen te achterhalen waar ter wereld Intel-voorzitter Craig Barrett zich op een bepaald moment zou kunnen bevinden. Wat betreft “Waar in de wereld is Craig Barrett?” Het antwoord zou gemakkelijk een van de 30+ landen kunnen zijn waar Gelsinger suggereerde dat Barrett de toonaangevende ambassadeur van de IT-industrie is geworden. Barrett is blijkbaar op elk continent geweest behalve Antarctica. Dit diende als een overgang naar het afspelen van een video waarin de thema’s van Barrett’s keynote-toespraak werden verkend: “Inspiring Innovation”. De video ging over hoe technologie en innovatie het leven van mensen kunnen verbeteren.
Barrett betrad het podium en liet het publiek snel weten dat hij al langer in de industrie zit dan veel van de deelnemers aan het publiek, zo’n 40 jaar. Barrett merkte op hoe de Wet van Moore uit 1965 meer dan 40 jaar later nog steeds van toepassing is en volgens de huidige voorspellingen nog 15 jaar van toepassing is.
Barrett is van mening dat de huidige verantwoordelijkheid van technologie niet alleen is om de manier waarop we werken en spelen te stimuleren, maar ook om onderwijs en de economie te stimuleren. Hij zegt dat technologie nu een directe impact heeft op de wereldbevolking, vooral in ontwikkelingslanden, in termen van verbetering van de gezondheidszorg en het onderwijs.
Als voorbeeld van hoe technologie de wereld heeft beïnvloed, had Intel ten tijde van de eerste IDF (met slechts ongeveer 200 aanwezigen, ongeveer de helft van hen pers) met Sandia Labs samengewerkt om de eerste teraflop-computer te bouwen. Die computer bestond uit 9.200 processors en nam honderden vierkante meters in beslag. Tegenwoordig bestaat teraflop-verwerking op een enkele chip. Als een ander voorbeeld van verandering zegt Barrett dat er meer internetgebruikers zijn in China dan in de VS.
Na de Tweede Wereldoorlog waren de belangrijkste productiemachten de Verenigde Staten, West-Europa en Japan. Maar nadat de Koude Oorlog eind jaren tachtig en begin jaren negentig eindigde, raakten andere landen en regio’s steeds meer betrokken op het wereldtoneel, waaronder India, China, het Midden-Oosten, Afrika en Latijns-Amerika. Barrett zegt dat dit drie tot vier miljard nieuwkomers in de wereldeconomie vertegenwoordigt. Mensen met een lagere levensstandaard, die een lager loon verdienen, doen nu mee. Om te kunnen deelnemen, groeien en concurreren op het wereldtoneel, moeten ze echter weten hoe ze technologie moeten gebruiken en begrijpen. Dit is wat Barrett het ‘menselijke element’ noemt.
