Huawei Ascend P2

De Ascend P2 werd dit jaar met veel tamtam aangekondigd op het Mobile World Congress, maar het duurde tot de zomer voordat hij beschikbaar kwam. Huawei heeft sindsdien de vergelijkbare en vergelijkbaar geprijsde Ascend P6 aangekondigd, die hetzelfde 4,7-inch scherm van 1280 x 720 pixels heeft als de P2, maar 2 mm dunner is en Android 4.2 draait in plaats van Android 4.1 van de P2. van Huawei’s Emotion-interface.

De aankomende telefoon heeft misschien ook een 8-megapixelcamera in plaats van 12, maar we weten nog steeds niet helemaal zeker waarom je de P2 zou verkiezen boven de slankere, mooiere P6; we kunnen de strategie van Huawei niet oplossen.

Desalniettemin is de P2 nog steeds een quad-core smartphone met een groot scherm voor ongeveer £ 340, dus het is het bekijken waard. Eerste indrukken zijn goed. De telefoon heeft een aantrekkelijk driekleurig unibody-ontwerp, met een zwart scherm, zilveren zijkanten en, in ons testmodel, een glanzend witte achterkant (de P2 is ook verkrijgbaar in het zwart). Door het monoblock kun je de batterij van de telefoon niet vervangen en is er geen microSD-slot, dus je zult het moeten doen met de 16 GB aan opslagruimte aan boord.

De achterkant van de P2 is misschien volledig van plastic, maar hij is van goede kwaliteit en de telefoon als geheel voelt goed gemaakt aan. We waren ook onder de indruk van het scherm. Het is misschien geen Full HD, maar Android ziet er nog steeds geweldig uit met 1.280×720 pixels; je hoeft maar een beetje in te zoomen om de tekst op webpagina’s in Desktop-modus te lezen. Het heeft ook levendige kleuren en helder wit; Het wit op een Samsung Galaxy S3 zag er in vergelijking bijna grijs uit.

Het scherm deed het ook goed in fel zonlicht, maar er zat een bug in de software die ervoor zorgde dat de helderheid elke twee minuten van vol naar de helft werd gereset, wat gek was als je de telefoon probeerde te gebruiken om op een zonnige dag te navigeren.

Huawei heeft zijn gebruikelijke zware Android-aanpassing gedaan. De gebruikersinterface van Emotion brengt nieuwe pictogrammen, die rond en vriendelijk zijn, maar controversieel de app-lade verwijderen. In plaats van startschermen vol met widgets en uw selectie van app-snelkoppelingen, terwijl de rest van uw apps in de app-lade staan, heeft de P2 al uw apps en widgets samen op de startschermen.

Terwijl sommigen het misschien prettig vinden dat al je apps op één plek staan, vinden anderen dat het onnodige rommel creëert omdat je minder vaak gebruikte apps niet kunt verbergen. Het laat ook veel minder ruimte over voor widgets. Als je al een Android-fan bent, vind je de wijzigingen misschien overdreven, maar degenen die van andere platforms komen, kunnen genieten van de eenvoud van de gebruikersinterface.

Huawei beschrijft de P2 als “‘s werelds snelste 4G LTE-smartphone”, maar het bedrijf verwijst naar de snelheid van zijn 4G-datachip in plaats van naar de processor. Dit is goed, omdat we vonden dat de prestaties van de P2 variabel waren. Het is bijvoorbeeld heerlijk soepel vegen door app-schermen, maar het standaardtoetsenbord reageert niet bijzonder snel.

We raden ook zeker aan om een ​​alternatieve webbrowser zoals Google Chrome te gebruiken in plaats van de standaard Mozilla-app van P2. Meestal zijn op Mozilla gebaseerde mobiele browsers behoorlijk snel, maar deze is een slak. Het voltooide Sunspider’s JavaScript-benchmark in 3328 ms, wat de langzaamste score is die we hebben gezien, en stopt en schokt bij het scrollen door grafisch zware webpagina’s zoals www.guardian.co.uk.

Chrome is veel beter, met veel soepeler surfen op het web en een veel snellere Sunspider-score van 1.634 ms, wat bewijst dat er niets fundamenteel mis is met de hardware van de P2. We denken dat Huawei sommige aspecten van zijn versie van Android zou kunnen optimaliseren om de P2 op zijn best te laten zien.

De telefoon presteerde beter in de 3DMark Ice Storm-benchmark, met een score van 3.131; een bovengemiddelde score, maar we zagen nog steeds af en toe wat schokken in 3D-games zoals Riptide GP.

Geweldig detail in buitenfoto’s, maar een lichte groene tint

De P2 heeft een 13-megapixel camerasensor met achtergrondverlichting, die bedoeld is als het beste type sensor voor fotografie bij weinig licht. We waren onder de indruk van hoeveel details de camera kon vastleggen in buitenopnamen; we konden vanaf een dak inzoomen op de weg beneden en straatnaamborden en boodschappentassen uitkiezen, en een goed getimede belichting betekende dat er veel detail was in donkere gebieden en geen verkleuring van de lucht op een zonnige dag. We waren echter niet helemaal overtuigd van de kleurnauwkeurigheid van de camera, aangezien sommige grijze lampen in onze testfoto’s een lichtgroene tint kregen.

Er is wat ruis bij zeer weinig licht.

De sensor met achtergrondverlichting kon goed omgaan met gematigde lichtniveaus binnenshuis en produceerde gedetailleerde foto’s met weinig ruis. Ik kon onze kampioen bij weinig licht, de HTC One, niet aanraken bij extreem weinig licht, omdat details werden uitgesmeerd en ruis lekte. We ontdekten ook dat de P2 de neiging had om te zoeken naar focus bij het maken van video’s bij weinig licht.

Huawei’s Ascend P2 is een goed ontworpen smartphone met een geweldig scherm en een indrukwekkende camera, maar door de incidentele prestatieproblemen zijn we er niet van overtuigd dat Huawei’s software zo geoptimaliseerd is als het zou kunnen zijn. Het zal ook serieuze concurrentie hebben in de vorm van Huawei’s slankere Ascend P6, die deze zomer in het VK zou moeten aankomen, dus we zouden geneigd zijn om op de nieuwe telefoon te wachten voordat we hem kopen. Ondertussen vinden we de krachtige Sony Xperia SP een completere telefoon voor een vergelijkbare prijs.