De getroffen laptop is niet van mij, en gelukkig maar. Papa’s oude productieteam is aan het aftellen en zou wat meer kunnen gebruiken (en laten we nu HP bedanken voor de vreselijk uitgevoerde februari op BGA). Reballing spelen had geen zin, dus wendden ze zich onmiddellijk tot de elektronische markt. Laptopje? Niet heel duur, maar degelijk en redelijk efficiënt, maar niet gek. Papa zal The Witcher niet spelen en het zwaarste programma dat hij zal openen is Excel of PowerPoint.
Laat het feest beginnen. Ik had het al op een elektrische markt
De mannen van de elektromarkt waren prima, ik heb zelfs nog even kunnen kletsen en ze deden trouwens geen moeite om onzin te kletsen. Toen ik echter zei: “Ik wil dit en dit”, wilden de verkopers me bedriegen met een antivirusprogramma en een verlengde garantie, waardoor de prijs van de apparatuur met ongeveer PLN 400 zou stijgen. Oké, ik begrijp het, ik wil het niet. Iedereen wil iets verkopen en ik heb er niets mee te maken. Ik was zelfs blij dat niemand onnodige ruzie met me kreeg en probeerde mezelf uit te leggen dat het nuttig voor me zou zijn, want virussen zijn er tegenwoordig in overvloed. Ja, ze hebben waanvoorstellingen als het je niets kan schelen. En papa is niet low-tech en gelukkig weet hij wat wel en niet mag.
Aankomst thuis, uitpakken van de apparatuur, aansluiting en initiële configuratie. Hier werkte Windows 10 als een zonnetje en na 10 minuten na het invoeren van de inloggegevens kon ik beginnen met plezier maken. Maar ik zou mezelf niet zijn als ik niet begon te klagen. In de taakbalk, in het Startmenu en in het startmenu staat (en hoe!) complete rommel die ik niet op het systeem zou willen hebben en mijn vader heeft ze ook niet nodig. Configuratiescherm en begon onnodige programma’s te verwijderen die volgens HP de gebruiker van de laptop zouden moeten aantrekken. Stomme webcam-app, een leuke Media Player, Avast Shield en een kortetermijnlicentie van McAfee. En interessant genoeg, al die programma’s die werden geïnstalleerd en uitgevoerd terwijl de computer draaide, zorgden voor een mooie boost. Ik besloot dat ze niet nodig waren en besloot ze weg te gooien. Hoe lang duurde het? Goed 2 uur. Zelfs programma’s die zijn ontworpen om apps te verwijderen (de prullenbak was soms buitengewoon sluw en probeerde me te misleiden), weet je zeker dat ik de app wil verwijderen of app-gegevens wil achterlaten, of misschien is het beter om dat niet te doen? Ja, ik wil het verwijderen, behandel me niet als een idioot. Ik heb deze apps niet nodig.
Daarna bleek dat Windows niet zo up-to-date is als ik zou willen en het kostte me nog eens 1,5 uur om alle benodigde patches, de nieuwste versie van Windows 10+, te downloaden. Na bijna vier uur was de computer klaar, en dat omvat niet het migreren van de belangrijkste lokale gegevens van de oude computer, begrijpen wat er in de cloud zit, en mijn vader laten zien wat en hoe het werkt, zodat hij dat niet hoeft te doen. . een tweede keer uitleggen. Het blijkt dat het kopen van een laptop en het instellen ervan een dagtaak kan zijn, wat ik niet had verwacht.
Ik haal het uit de doos en het zou moeten werken. Waar heb ik zwakke programma’s voor nodig?
Ik verwacht echt niet veel. Ik weet waar de programma’s over gaan die verschijnen tijdens de eerste installatie van het systeem. De computer is een kleine advertentieruimte, en wat als de gebruiker door dit en dit programma zou worden verleid en het zou gebruiken? HP, Asus, Lenovo, iedereen denkt dat innovatieve programma’s hiervoor en absoluut noodzakelijk zijn voor iedereen. Ze zijn niet, en zijn meestal een onnodige toevoeging aan de computer, en ze zijn actief – ze sturen bronnen aan. De computer zodanig voorbereiden dat deze redelijk “schoon” is en dat ongewenste programmameldingen niet van tijd tot tijd verschijnen, kost veel tijd. En ik wil het gewoon niet.
Grafisch: 1, 2
