Ondanks de brede functionaliteit van moderne smartphones, gaven fabrikanten om de een of andere reden alle hulpmiddelen voor het volgen van de gezondheid aan slimme horloges en fitnessarmbanden. Zelfs degenen die niets meer dan smartphones zelf produceren, erkennen impliciet dat draagbare elektronische apparaten het monopolie hebben op het volgen van de gezondheid van gebruikers. Het enige bedrijf dat besloot de gevestigde praktijk te veranderen, was Samsung. Hij begon zijn smartphones uit te rusten met een hartslagmeter, maar vergat het toen veilig. En ondertussen was het mogelijk om het thema medische zorg verder uit te werken.
De camera van moderne smartphones kan worden gebruikt om diabetes mellitus te bepalen. Wetenschappers van de Universiteit van Californië, San Francisco kwamen tot deze conclusie in de loop van meerdere tests. Zijn experiment toonde aan dat een gewone fotomodule en een flitser, niet uitgerust met een extra bodykit, de diagnose van deze ziekte met een nauwkeurigheid van 80% geven. Dit is een goede indicator, aangezien alle berekeningen en diagnostische procedures niet in het laboratorium, maar thuis worden uitgevoerd.
Hoe diabetes te definiëren?
De door wetenschappers voorgestelde methode voor de detectie van diabetes is gebaseerd op fotoplethysmografie of, eenvoudiger, op de overdracht van weefsels door middel van een lichtzender om de kenmerken van de bloedstroom te bepalen. Een flitser wordt gebruikt als zender en een camera-array als scanner. Zo wordt bijvoorbeeld het zuurstofgehalte in het bloed bepaald. Maar als in het geval van bloedzuurstofverzadiging het hemoglobinegehalte wordt geschat (zuurstofrijk bloed is donkerder dan onverzadigd bloed), zullen de sensoren bij de diagnose van diabetes de mate van vaatbeschadiging door diabetes beoordelen.
Om smartphones vaatbeschadigingen te leren herkennen, moesten wetenschappers meer dan 50.000 proefpersonen met diabetes testen. In totaal namen ze 2,6 miljoen metingen en leverden ze de verkregen gegevens vervolgens aan het neurale netwerk, dat op basis van zichzelf begon te leren. Uit de resultaten van het zelfleren leerden de algoritmen de ziekte goed genoeg op te sporen om de techniek in het dagelijks leven te kunnen gebruiken. In feite, ondanks het feit dat het inferieur is aan invasieve methoden in precisie, overtreft het ze vele malen in pijnloosheid en comfort.
Bepaal diabetes zonder prik.
Diabetes kan lange tijd asymptomatisch zijn, waardoor het moeilijk is om de diagnose in de vroege stadia van de ziekte te stellen. Er is een duidelijk gebrek aan veelgebruikte, niet-invasieve diabetesscreeningtools in de huidige industrie, wat ons ertoe heeft aangezet deze methodologie te ontwikkelen. We hebben uit onze eigen ervaring geleerd dat de werkzaamheid van onze diagnostische methode vergelijkbaar is met andere veelgebruikte tests, zoals mammografie voor borstkanker en baarmoederhalscytologie voor baarmoederhalskanker, verklaarde studieco-auteur Jeffrey Algin.
Hoewel de methode voor het diagnosticeren van diabetes, ontwikkeld door wetenschappers van de Universiteit van Californië, San Francisco, vrij eenvoudig en effectief lijkt, is het onwaarschijnlijk dat deze in de nabije toekomst zal worden toegepast. Eerst moet het klinische proeven ondergaan en vervolgens goedkeuring krijgen van regelgevende instanties. Dit is tenslotte een levensreddende diagnostische procedure. Immers, als de techniek niet effectief genoeg is, kan deze de patiënt misleiden met een foutief resultaat en het alleen maar erger maken.
