Hij bouwde een computer voor enkele honderdduizenden zloty’s en … speelt er Tetris op

De meesten van ons houden waarschijnlijk van verhalen over gekke mensen die zichzelf en de mensen om hen heen iets wilden bewijzen, die geen rekening hielden met de kosten, tegenspoed en vaak spot. Het gaat niet alleen om mensen die eindelijk iets geweldigs hebben gedaan, ze zijn de geschiedenis van de mensheid ingegaan, het kunnen ook enthousiastelingen zijn die uitvindingen doen in de kelder en die hun vijf minuten in de plaatselijke krant hebben gekregen. Tegenwoordig is het voor die mensen makkelijker om door te breken omdat we internet hebben. Daarom kan de wereld de figuur van James Newman kennen, die thuis een computer bouwde die een halve ton woog.

Megaprocessor – Dit is de naam van de edelsteen die Newman thuis heeft gemaakt. Ik was ‘s nachts aan het bouwen, het duurde enkele jaren en verbruikte meer dan 40.000 pond. Tegenwoordig is het meer dan 200.000 zloty, maar tot voor kort was de conversieratio hoger, het was ongeveer een kwart miljoen zloty. Veel, zelfs voor de Britten. Toen ik over dit spel las, zei ik dat de bouwer een begripvolle vrouw moet hebben, misschien is ze ook gepassioneerd door technologie en wetenschap, een nerdy vrouw. Maar hij bleek vrijgezel te zijn, de zaak wordt wat luchtiger 😉

Hoe werkt een microprocessor? Ik laat het je op macroschaal zien

Newman’s speelgoed beslaat meerdere kasten, is 10 meter lang en 2 meter hoog. Kan? Slechts 500 W. De machine bestaat uit meer dan 40.000 transistors en 10.000 LED’s. De computer is groot, zwaar, maar behoorlijk “zwak”; zal niet te veel taken uitvoeren, de auteur gebruikt het om Tetris te spelen. Ja, een paar jaar werk en rijkdom samengevoegd in componenten om eindelijk een van de meest populaire spellen in de geschiedenis te spelen. Daar ging het toch over? Ben je een fan van blokken stapelen en wilde je een niet-levensgroot platformspel maken? Nee.

De megaprocessor zou een educatief object moeten zijn: Newman wil mensen laten zien hoe de microprocessor werkt. En wat is de makkelijkste manier om dat te bereiken? Ze vergroten de schaal en maken alles overzichtelijker, toegankelijker. Er wordt vermeld dat het een inloopleercomputer is. Op deze manier willen de Britten mensen, vooral kinderen, interesseren voor elektronica, wetenschap, technologie. Op het web zullen we een pagina vinden die aan de machine is gewijd, er is ook een YT-kanaal, waar waarschijnlijk materiaal met een grote computer beschikbaar zal zijn, Newman zal waarschijnlijk in de verleiding komen om wat lessen en cursussen te volgen, of quasi-wetenschappelijke en technische verhalen.

De megaprocessor gaat naar een museum of school

De maker wil dat zijn speelgoed naar een museum of educatief centrum gaat, misschien naar school? Voorlopig plan je thuis open dagen en zie je waarschijnlijk gasten, misschien ga je later op tournee met een computer – laat mensen kijken, bewonderen en leren. Dit is hoe de elektronica die de meesten van ons gebruiken werkt. Het is alleen dat het op microschaal wordt gedaan. Maar dit was niet altijd het geval: tot een paar decennia geleden waren kamervullende computers een no-brainer, deze transistorkasten werden nog steeds beschouwd als een technologisch wonder, een apparaat dat de wereld veranderde.

Een beetje zoals een tabloidverhaal: ik heb een kamer in mijn huis opgeofferd voor een grote computer. Maar voor tech-fans is Newman waarschijnlijk een nerdy held die een paar stappen verder is gegaan. Velen van jullie hebben in je leven een computer gebouwd, sommigen van jullie doen dat nog steeds, verbeteren je machines, bouwen robots of allerlei soorten speelgoed, maar je zult waarschijnlijk thuis geen kolos bouwen. Vooral omdat de constructie gelijk staat aan wonen in Polen. Daarom glimlacht een man bij zichzelf als hij leest over Newman, een held in zijn huis. De megaprocessor is iets dat ik heel graag in actie zou willen zien…