Historisch gezien hebben Android-smartphones altijd meer RAM-geheugen gehad dan iPhones. Aanvankelijk was dit een belangrijke voorwaarde voor de min of meer aanvaardbare werking van het besturingssysteem van Google, waarvoor duidelijk meer middelen nodig waren dan iOS. Maar gaandeweg werd duidelijk dat een grote hoeveelheid RAM niet alleen in de praktijk kan worden gebruikt, maar ook om concurrenten te intimideren. Maar na verloop van tijd verliet de liefde voor grote aantallen fabrikanten niet, en ze konden niet stoppen in hun zoektocht om beter te presteren dan de iPhone, die altijd minder RAM heeft gehad. Het is goed dat nu duidelijk is waar het in het algemeen voor dient.
ramdisk Het is een softwaretechnologie waarmee u gegevens in RAM kunt opslaan. Het is sneller dan een permanent, en daarom kunt u de verantwoordelijkheid voor het verwerken van een deel van de informatie eraan overdragen om de efficiëntie en snelheid van het uitvoeren van bepaalde taken te vergroten.
Xiaomi ontdekte vreemd genoeg het gebruik van grote hoeveelheden RAM. Hij besloot de RAM-schijftechnologie aan te passen voor smartphones. Voorheen werd het alleen op computers gebruikt en was het in eerste instantie onbekend bij de gemiddelde gebruiker. Toen mobiele apparaten echter werden uitgerust met geheugenkaarten met grote capaciteit, werd het duidelijk dat ze meer nuttige toepassingen moesten vinden dan alleen applicaties op de achtergrond draaien. Daarom namen de Chinezen computertechnologie als basis en veranderden deze om op smartphones te werken.
Hoe werkt een RAM-schijf?
Simpel gezegd, met een RAM-schijf kunt u de uitvoering van de huidige taak van opslag naar RAM overbrengen, aangezien gegevens worden overgebracht naar een flashstation. Alleen in dit geval is het doel niet om het standaardgeheugen vrij te maken, maar om de snelheid van de applicatie te verhogen. Het kan een foto-editor, videobewerkingssoftware of een game zijn. Vanwege het feit dat er veel RAM is, en in de Xiaomi Mi 10 Ultra, waarop de RAM-schijf wordt getest, is deze al 16 GB, de smartphone kopieert de applicatie eenvoudig naar RAM en begint eraan te werken. , gebruikmakend van de LDPPR4X- en LPDDR5-standaarden.
Het is duidelijk dat het voor een smartphone lastig wordt om hier en daar constant data over te zetten. Daarom besloot Xiaomi het gebruik van de RAM-schijf alleen voor games te beperken. Uiteindelijk zijn er sowieso geen problemen met andere taken op smartphones, maar gebruikers zullen duidelijk niet weigeren om de game te overklokken, vooral als het iets zwaars is. Als gevolg hiervan is het enige dat nodig is om het spel naar RAM over te zetten, het te starten via een speciaal menu genaamd Game Center, dat in de MIUI-firmware verscheen, en te spelen. Volgens Xiaomi zal het prestatieverschil meer dan opmerkelijk zijn.
Wat gebeurt er als je het spel in RAM uitvoert?
Maar aangezien alles zo cool is, waarom heeft niemand behalve Xiaomi eraan gedacht om zoiets te doen? Als we de redenering over de complexiteit van het implementeren van deze technologie terzijde schuiven, is er nog steeds een afweging in het gebruik ervan. Het punt is dat RAM vluchtig is. Dat wil zeggen, het werkt alleen als het is ingeschakeld, en als het wordt onthouden, gaan alle gegevens verloren. Daarom, als de batterij tijdens het spelen plotseling leeg raakt, gaat alle verzamelde voortgang verloren en kan deze niet worden hersteld.
Is het mogelijk om onbedoeld gegevensverlies door opnieuw opstarten of stroomuitval te herstellen? Nee, het is onmogelijk, want je kunt de aard van RAM niet vertrappen. Het werkt, slaat gegevens op en verwerkt het terwijl het stroom krijgt van het apparaat waarvan het deel uitmaakt van de hardware. Maar als we het ook maar een seconde van de voeding loskoppelen, zal het opnieuw opstarten en alles waar het RAM eerder mee werkte, zal verdampen. En er zijn nauwelijks waaghalzen die hun gegevens op het spel willen zetten.
