De Serial ATA-standaard verscheen bijna 20 jaar geleden op de markt als antwoord niet zozeer op de snelheidsverhoging van schijven, maar op de brede en dure PATA-tapes. Het was snel geïnstalleerd en werd de geldende standaard, maar het lijkt erop dat we er eindelijk afscheid van zullen nemen.
Seriële ATA is al 13 jaar inactief.
In de loop der jaren heeft Serial ATA drie versies gehad. De eerste, geïntroduceerd in 2003, bood een bandbreedte van 150 MB/s, wat een klein verschil was met de PATA/133-standaard die 133 MB/s bood. Een jaar later verscheen de SATA 2.0-specificatie, die een bandbreedte van 300 MB/s biedt. Dit is veel meer dan records destijds konden bereiken. De eerste modellen van meer dan 150 MB/s kwamen pas in 2010 op de markt. In 2008 debuteerde de SATA 3.0-standaard met een capaciteit van 600 MB/s, die vandaag de dag nog steeds aanwezig is. Al 13 jaar is er praktisch niets veranderd in deze oplossing en is de wereld aanzienlijk vooruitgegaan.
Het is een eigenaardig fenomeen dat technologie die al meer dan tien jaar op de markt is, nog steeds aanwezig is in nieuwe computers. Het is waar dat HDD’s de mogelijkheden van deze oplossing nog niet hebben overwonnen, maar SSD’s kunnen al vele jaren gegevens op een veel hogere snelheid overbrengen. Dankzij hen is de NVMe-standaard (Non-Volatile Memory Express) gecreëerd, die de PCI Express-interface rechtstreeks gebruikt om de hoogst mogelijke prestaties te garanderen. In het geval van PCIe 4.0 en de M.2-connector liggen de theoretische prestaties dichter bij 8.000 MB/s, en er is geen tekort aan schijven op de markt die 5.000-6.000 MB/s kunnen overschrijden.
NVMe 2.0 met ondersteuning voor schijfstations
Hoewel diskdrives (HDD’s) de mogelijkheden van de SATA-interface nog niet hebben overtroffen, komen ze er langzaamaan in de buurt. Seagate levert OEM-klanten de eerste Mach.2-drives die zijn uitgerust met twee onafhankelijke spindelmotoren die gegevens kunnen lezen met een theoretische snelheid van 524 MB/s. Dit is heel dicht bij de limieten van SATA, en in de toekomst kunnen ze nog sneller worden, dus in de nieuwe versie van de NVMe-standaard is ondersteuning voor schijfstations toegevoegd. Het vereenvoudigt ook moederborden wanneer de SATA-poort uit het laminaat verdwijnt en eenvoudig wordt vervangen door meer M.2-sockets.
NVMe 2.0 heeft ook veel veranderingen die uitsluitend verband houden met SSD’s, die de gegevenscontroller, het uithoudingsvermogen van de schijf moeten verbeteren en later ook de gegevensoverdracht moeten vergroten. De belangrijkste wijziging is de functie Zoned Namespaces (ZNS), die meer mogelijkheden biedt om de fysieke locatie van gegevens op de schijf te beheren, wat niet alleen wordt beïnvloed door het stuurprogramma maar ook door het besturingssysteem. We moeten echter nog even wachten om de eerste schijven met NVMe 2.0-ondersteuning te krijgen.
