Het is geen geheim dat het beste speelgoed voor een modern kind niet een pop of tractor is, maar de smartphone of laptop van een moeder. Een caleidoscoop van spannende games met verbluffende graphics en personages voor elke smaak en kleur – dit is geen saai stuk plastic voor jou. Er is hier magisch speelgoed dat niet altijd gratis is en in sommige gevallen erg duur.
Nintendo voor 200 duizend pond
Archie Lovett is een koper. Op driejarige leeftijd had de baby bijna een tweedehands Nissan gekocht, toen plotseling zijn ouders zo ongepast opdaagden dat ze de deal bijna onmiddellijk afzegden.
Maar twee jaar later had de jongen nog steeds geluk.
Opa, die zo roekeloos de online veilingpagina van eBay had opengelaten, verliet de kamer. En toen waren Archie’s handen los. Verbazingwekkend genoeg typte de jongen de vereiste combinatie correct in en kocht zijn grootvader een Nintendo Wii-spelcomputer voor £ 200.000. Omgerekend in Amerikaanse valuta is dit bijna 400 duizend Amerikaanse dollars.
Uiteraard kreeg deze zorg onvoldoende bijval. Toen de melding van de betaling van de kavel binnenkwam, kreeg mijn grootvader bijna een hartaanval. Ik moest naar de dealer en uitleggen wat wat is. En terecht, want er is niets dat een kleinkind onbeheerd achterlaat.
Vrachtwagen voor 19 duizend pond
Op dezelfde eBay kocht een andere jongen, de Brit Ario, een busje voor 19 duizend pond. Alleen had de vader van de kleine koper nu veel minder geluk dan de grootvader van Archie: zijn zoon bestelde niet alleen een lelijke monstertruck, maar betaalde ook.
eBay vond redenen om de deal niet te annuleren en de arme Faraji (vader van de zesjarige Ario) moest rechtstreeks naar PayPal. Maar of de Brit had geen goede dag, of hij snauwde uit emotie te veel naar de vertegenwoordiger van het betalingsverkeer…
Ze weigerden over het algemeen ook om geld over te schrijven naar de rekening van Faraji.
De man jaagt nog steeds op de bedrijven die hem hebben opgelicht als plakkerig, maar hij heeft nog geen bevredigende resultaten kunnen behalen. Hij stemt er zelfs mee in om al een boete te betalen, om vervolgens voor fantastisch geld van de lelijke vrachtwagen af te komen.
Dit is hoe de onschuldige fascinatie van de jonge zoon voor vrachtwagens meneer Faraji een cent kostte. Overigens mocht de jongen vanaf dat moment niet meer bij de laptop komen voor een kanonschot. En iets suggereert dat dit taboe tot op de dag van vandaag geldt.
200 duizend roebel voor streaming en gamen.
Als je denkt dat kinderen alleen in verre Engelssprekende landen fantastische bedragen uitgeven, heb je het mis. Soortgelijke verhalen doen zich voor in Rusland, en ze eindigen niet altijd met aangrijpende herinneringen aan trucjes uit het verleden van een vroegrijp kind.
Van sommigen komt een heel andere onaangename geur van overvallen en zelfs zelfmoordpogingen.
Het verhaal van de elfjarige Rostislav, die ongeveer tweehonderdduizend roebel in de stroom en games gooide, is helemaal niet grappig, maar integendeel angstaanjagend. De jongen stal systematisch geld van de rekening van zijn moeder, met volle teugen, totdat hij een oplichter tegenkwam.
De dialoog met “Leon” eindigde bijna in het meest verschrikkelijke: de jongen stond op het punt zelfmoord te plegen. Gelukkig waren beide ouders op dat moment thuis en konden ze een ramp voorkomen.
Het ergste is dat na de opmerking van het kind: “…zij (ouders) me zeker zullen vermoorden. Ik zou nog liever zelfmoord plegen…’ de fraudeur bleef afpersen.
Het ging om het bedrag van 10 duizend roebel. Maar de kwestie van het leven van een kind stond op het spel! Een onintelligente jongen wiens goedgelovigheid hem rechtstreeks in de slim geplaatste webben van een oplichter leidde.
Games voor 143 duizend roebel.
Elena, 49, een paramedicus uit een dorp in de regio Kaliningrad, betaalde bijna 150 duizend voor … kisten met diamanten. En het zou leuk zijn om echt te zijn, maar nee. Kiezelstenen uit kostbare kisten worden alleen weergegeven in een bepaald spel op het GooglePlay-platform.
De boosdoener van de gekke verspilling was Elena’s vijfjarige zoon, Vanechka.
De jongen werd zo meegesleept door het spel dat hij in slechts een half uur een fortuin verkwist, vooral gezien het beroep van zijn moeder. Blijkbaar waren de gratis diamanten op een gegeven moment op en, zoals vaak het geval is, boden de beheerders van het spelplatform onmiddellijk aan om het persoonlijke fonds aan te vullen met nieuwe edelstenen.
Natuurlijk stemde de jongen ermee in en GooglePlay betaalde de aankoop onmiddellijk met een creditcard die aan het account was gekoppeld. Afhaalmaaltijden: er is niets om kinderen te geven in de handen van smartphones met daaraan gekoppelde bankrekeningen.
En over het algemeen is het raadzaam om te controleren wat er precies op het scherm van het apparaat verschijnt als het in de handen van de baby is. Zoals ze zeggen, we herinneren ons wat er met “León” is gebeurd en we verliezen onze waakzaamheid niet.
Willekeurige aankopen van Apple-baby’s
Als we smartphones aan kinderen geven, dan alleen die van Apple. En denk niet dat dit een open reclame voor de iPhone is. Er is een sterk argument voor deze stelling: Apple geeft per ongeluk uitgegeven geld terug aan hun vorige eigenaren.
Dus alleen al in 2014 vergoedde het bedrijf $ 32,5 miljoen voor willekeurige klikken van jonge kinderen en volwassenen.
Amazon, het bedrijf van Bezos, overweegt ook soortgelijke rechtszaken. Maar met Google weet je hoe het gaat. De arme paramedicus Elena ploegen en ploegen voor Vanechka’s diamanten, royaal betaald met een creditcard.
Over het algemeen is een kind met een smartphone een aap met een granaat. Dus waakzaamheid en nog eens waakzaamheid.
Opladen…
