Een Italiaans museum gebruikt camera’s om interesse in kunstwerken te meten

Nu de pandemiebeperkingen van COVID-19 beginnen op te heffen, beginnen de Italiaanse musea en kunstgalerijen open te gaan. Nu worden nieuwe technologieën ontwikkeld om curatoren van musea en kunstgalerieën te helpen weten welke van hun exposities het populairst zijn.

Volgens een nieuw rapport van Bloomberg hebben onderzoekers van het Italiaanse technologiebureau ENEA een systeem ontwikkeld om curatoren te voorzien van gegevens op basis van hoe consumenten de exposities van een galerie ervaren. Het systeem, ShareArt genaamd, maakt gebruik van een reeks camera’s die in de buurt van een tentoonstelling zijn geplaatst en die het aantal en het gedrag van mensen die de tentoonstelling bekijken, bestuderen.

Het doel van ShareArt is om musea en galerieën te voorzien van gegevens over hoe mensen naar exposities kijken. Dit kan mogelijk leiden tot meer geoptimaliseerde lay-outs en tentoonstellingsplanning, omdat gegevens in de loop van de tijd worden verzameld.

  
Italiaans kunstmuseum dat camera's gebruikt om interesse te volgenAfbeelding: Istituzione Bologna Musei

Vanaf nu wordt SharArt getest in een museum in Bologna, Italië. Het Istituzione Bologna Musei is uitgerust met 14 ShareArt-apparaten die zich in verschillende tentoonstellingen bevinden. Het museum heeft al enkele interessante resultaten geboekt.

ShareArt kan niet alleen zien hoeveel mensen naar een tentoonstelling kijken, het kan ook zien waar iemands focus ligt bij het bekijken van een individueel stuk. Zo is een kunstwerk in het Istituzione Bologna Musei, Saint Sebastian Aided by Saint Irene by Trophime Bigot, uitgerust met ShareArt.

Het museum ontdekte dat wanneer mensen naar Sint-Sebastiaan kijken met de hulp van Trophime Bigot’s Saint Irene, ze de neiging hebben zich te concentreren op een punt buiten het midden. Vermoedelijk komt dit door de unieke manier waarop de kunstenaar zijn penseel gebruikt om een ​​”spel van licht en schaduw” te creëren. Dit kan curatoren helpen te begrijpen welke delen van een tentoonstelling de interesses van mensen trekken, waardoor de curator zich beter op die gebieden kan concentreren.

Dit is nogal een innovatieve technologie. Het kan nuttig zijn om te bepalen wat wel en niet succesvol is voor musea of ​​kunstgalerijen. Dit kan leiden tot allerlei verbeteringen, zoals betere verlichting of een meer optimale indeling van exposities. Je zou dit zeker kunnen zien als technologie die op steeds meer plaatsen wordt overgenomen of gerepliceerd.

Heb je hier enig idee van? Laat het ons hieronder weten in de comments of neem de discussie mee naar onze Twitter of Facebook.

0 Shares:
You May Also Like