Er was niet veel voor nodig voordat EE’s £ 200 Harrier zich onderscheidde van de massa, aangezien fatsoenlijke middenklasse telefoons nog steeds moeilijk te vinden zijn. De dingen zijn echter niet zo eenvoudig voor de kleinere Harrier Mini. Met £ 100 aan EE’s Pay-As-You-Go-service, concurreert het rechtstreeks met Motorola’s budgetkampioen, de 2e generatie Moto E.
Op papier levert de Harrier Mini een buitengewoon goede strijd. Het 4,7-inch scherm heeft een hogere resolutie van 1.280 x 720, de camera aan de achterkant heeft een grotere 8-megapixelsensor en het 124 g, 9,5 mm dikke chassis is met een vrij brede marge lichter en dunner dan de Moto E. . Met de kleurrijke banden en gripcovers van Motorola kun je de Moto E misschien personaliseren, maar de afwerking met geborsteld metaaleffect en de gele cameramodule van de Harrier Mini geven hem een beetje meer persoonlijkheid dan de gebruikelijke zwarte platen die we op dit apparaat zien. .
Weergave
Hoewel we de extra schermresolutie op prijs stelden, was de beeldkwaliteit beslist minder indrukwekkend. Onze kleurenkalibrator heeft een teleurstellende 84,9% sRGB-kleurengammadekking gemeten, die zelfs voor budgettelefoonstandaarden behoorlijk slecht is. De rode en groene dekking waren de belangrijkste zwakke punten, waardoor het scherm er over het algemeen nogal koud uitzag. Dit betekende dat de beelden niet zo levendig waren als we zouden willen, maar ten minste 0,26 cd/m2 zwartniveaus betekenden dat zwart altijd diep en donker was.
^ De Harrier Mini (rechts) ziet er bijna identiek uit aan zijn grote broer, de £ 200 Harrier (links)
Een contrastverhouding van 1395:1 was ook uitstekend, wat ervoor zorgt dat er veel detail aanwezig is, hoewel de kijkhoeken de neiging hebben om iets te dalen als we niet recht naar de telefoon kijken. Evenzo, met een maximaal witniveau van 366,95 cd/m2, moet je het scherm op maximale helderheid instellen als je de telefoon buiten wilt gebruiken, minder en je zult moeite hebben om het scherm duidelijk te zien.
Camera
De 8 megapixel camera aan de achterzijde liet ook niet veel indruk achter. Er was een behoorlijke hoeveelheid detail aanwezig in het midden van het frame, maar de rechterkant had moeite om goed scherp te stellen, wat betekende dat sommige objecten de definitie aan de rand verloren in onze testopnames. Ook waren de schaduwpartijen extreem donker, waardoor het hele beeld er erg somber uitzag. Overschakelen naar de HDR-modus hielp in deze situaties, maar de kleuren dreven nog steeds naar de donkere kant ondanks de verhoogde belichting.
^ Er was een goed detailniveau aanwezig in de automatische modus, maar de schaduwen waren vrij donker en de zijkant van het frame had moeite om goed scherp te stellen
^ Door over te schakelen naar de HDR-modus werden schaduwgebieden lichter, maar het contrast is nog steeds een beetje weg
De prestaties binnenshuis waren echter behoorlijk behoorlijk, omdat kleuren er veel rijker uitzagen in onze stillevens en we pas een merkbare hoeveelheid ruis begonnen te zien toen we onze externe lamp uitschakelden. We zagen ook geen duidelijke vervaging aan de rechterkant van het frame.
^ Binnen zagen we geen focusproblemen en waren de kleuren helder en rijk aan fel licht.
^ Het geluid begon echter weg te filteren toen we onze externe lamp uitschakelden, maar er was nog steeds een goed detailniveau in de show.
