Ik zal nooit een fan zijn. Fanatisme veronderstelt immers de onverklaarbare aanbidding van iets zonder de mogelijkheid van kritiek. Ik kan dit niet doen. Ongeacht de smartphone die ik gebruik, ik vind er altijd fouten in. Natuurlijk zal iemand zeggen dat een varken overal vuil zal vinden, maar naar mijn mening is deze benadering buitengewoon verkeerd, omdat het dwaas is om tekortkomingen te negeren, vooral als ze echt bestaan. Daarom vestig ik uw aandacht op mijn persoonlijke belangrijkste nadelen van Android, daarom houd ik meer van iOS.
Waarom biometrie op iOS beter is dan op Android
Het leek me altijd vreemd dat Android-gebruikers iOS ervan beschuldigden gesloten te zijn, maar tegelijkertijd konden ze zelf niet kiezen hoe ze hun identiteit wilden verifiëren. Ondanks het feit dat apparaten op basis van het besturingssysteem van Google al lang gezichtsherkenning, vingerafdrukken en oogirisscans ondersteunen, is de enige manier om een identiteit te bevestigen bij het invoeren van banktoepassingen en contactloos betalen slechts een vingerafdruk. Zelfs Pixel 4-bezitters loggen nog steeds in met een wachtwoord, niet met een gezicht. Zo’n dierentuin bestaat niet op iOS. Daar, als een smartphone een biometrische scanner heeft, dan werkt hij met alles en overal.
Waarom zijn snelle commando’s nodig?
Ik vind dit over het algemeen de beste functie om net op iOS uit te komen. Met snelle opdrachten kan ik dingen doen die mijn iPhone en iPad voorheen niet konden. Hiermee kun je YouTube-video’s afspelen in de beeld-in-beeld-modus, foto’s en verhalen downloaden van Instagram, muziek van VKontakte, documenten converteren, automatisch nieuwe proxyservers voor Telegram vinden en nog veel, veel meer doen. Op Android is dit niet mogelijk en de “Regels” die Google voor Pixel-smartphones heeft ingevoerd, hebben een uiterst beperkt scala aan mogelijkheden.
Waarom geven mappen zichzelf een naam op iOS?
Ik wed dat je er nooit aan hebt gedacht dat in Android, wanneer je apps in mappen groepeert, ze standaard “Nieuwe map” worden genoemd, en in iOS worden ze automatisch genoemd volgens het doel van de apps. Als je bijvoorbeeld Spark en Gmail combineert, heet de map “Mail”, en als de standaardapplicatie “Foto’s” en “Google Foto’s”, dan “Foto”. Over het algemeen is het voor mij niet moeilijk om de naam zelf te schrijven, maar waarom, als het automatisch kan. Maar blijkbaar is dit voor iedereen duidelijk behalve Google, die om de een of andere reden zo’n mogelijkheid niet biedt.
Een smartphone vinden als de lading bijna leeg is?
De Locator-app verscheen vorig jaar pas op iOS, maar heeft echt mijn hart veroverd. Hiermee kunt u zoeken naar een verloren iPhone of MacBook, zelfs als deze is losgekoppeld en de batterij leeg is. Het blijkt dat Apple-apparaten een kleine hoeveelheid stroom in reserve houden en vervolgens eenvoudig een noodsignaal naar de iPhones van passerende gebruikers sturen. Ze weten misschien niet eens dat hun smartphones fungeren als zenders, maar aangezien dit hun privacy niet schendt, is deze techniek superhandig omdat het stelen van andermans iPhones nutteloos maakt. Alle Android-aanbiedingen zijn het lokaliseren van een verloren apparaat, maar alleen als het is verbonden met het netwerk en is opgeladen.
