Tot op zekere hoogte leken smartphones niet bijzonder geavanceerde apparaten. Momenteel zijn het authentieke “verzamelaars”, die we gebruiken om te werken, te bellen, foto’s te maken, bankdiensten te doen, taxi’s te bestellen … in werkelijkheid stellen ze ons in staat om alles te doen wat een feit is geworden dankzij de creativiteit van hun ontwerpers en creativiteit. van de makers van de applicatie. Maar zijn alle trends en veranderingen die zich daarin hebben voorgedaan “goed”?
Het is de moeite waard om te overwegen wat een “goede” verandering is. Naar mijn mening zal het een stap in de evolutie van het apparaat zijn die meetbare voordelen voor de gebruiker zal opleveren. De standaard, altijd “goede” reeks wijzigingen omvat snellere en snellere processors, sneller geheugen, grotere hoeveelheden RAM (indien overeenkomend met de vereisten van besturingssystemen, applicaties), betere camera’s, schermen van hogere kwaliteit. Vanwege de steeds toenemende vraag van consumenten naar nieuwe technologieën, is deze richting van evolutie zeer wenselijk. Wie niet op deze behoeften inspeelt, verlaat de marketingmachine. Het is absoluut eenvoudig.
Het is alleen dat niet elke significante verandering in smartphones kwalificeert als een “goede” verandering. Sommige werden geïntroduceerd om consumenten blij te maken, niet altijd bewuste verplichtingen, bijna met geweld, en bouwden een “magische envelop” rond deze evolutionaire stappen. Dus wat is er veranderd aan mobiele telefoons, maar we kunnen deze keer niet per se iets zeggen over de voordelen voor consumenten?
Geen koptelefoonaansluiting op telefoons
In principe zou je er geen problemen mee moeten hebben. Ik kan me niet herinneren wanneer ik een bedrade hoofdtelefoon gebruikte, dagelijks gebruik ik die die communicatie met de telefoon via de Bluetooth-interface ondersteunen. Dus waarom denk ik dat het verwijderen van de koptelefoonaansluiting van de koptelefoon helemaal niet gunstig is geweest voor de consument?
Omdat ze een optie zouden moeten hebben, vooral omdat de koptelefoonaansluiting gewoon… nou ja. Misschien zijn vlooien die aan de kabel “hangen” of “oorkappen” geen toonbeeld van comfort. Maar één ding is zeker: ze spelen vaak beter dan hun tegenhangers die draadloos met een mobiele telefoon communiceren. In het geval van Android-telefoons en Qualcomm-systemen zijn hier geen grote problemen mee: de aptX-codec is de bewaker van de juiste kwaliteit van het weergegeven geluid; de meeste goede Bluetooth-headsets ondersteunen deze standaard.
Dit is echter geen argument dat de wens om de 3,5 mm-aansluiting op smartphones kwijt te raken volledig uitput. Zoals hierboven vermeld, moet de consument kunnen kiezen wat betreft de accessoires die hij wil gebruiken. Dit is de eerste. Ten tweede probeerden fabrikanten van consumentenelektronica het idee uit te leggen om van de koptelefoonaansluiting af te komen door wat ruimte in het frame te besparen en er dus grotere batterijen in te plaatsen, de ruimte te optimaliseren voor de duurzaamheid van het apparaat of een betere “groeiende” baan te krijgen, wat betekent bijvoorbeeld het handhaven van een optimale temperatuur. Wat kwam eruit? Absoluut niets: telefoons zijn nog zo gemakkelijk te “breken”, in de context van de batterij is er niet veel veranderd, en qua koeling is het niet zo’n groot probleem om het ontbreken van een koptelefoonaansluiting te verklaren.
Er is meer van alles. Batterijen hebben hier echter geen baat bij
Voordat ik dit punt uitwerk, wil ik je iets laten zien. Bekijk hoe de batterijcapaciteit is veranderd in de twee populairste lijnen van vlaggenschip mobiele telefoons – we hebben Samsung Galaxy S en iPhone op de achtergrond:
Samsung Galaxy S4: 2.600 mAh Samsung Galaxy S5: 2.800 mAh Samsung Galaxy S6: 2.550 mAh Samsung Galaxy S7: 3.000 mAh Samsung Galaxy S8: 3.000 mAh Samsung Galaxy S9: 3.000 mAh
En een vergelijking voor iPhones:
iPhone 6: 1.810 mAh iPhone 6S: 1.715 mAh iPhone 7: 1.960 mAh iPhone 8: 1.821 mAh iPhone X: 2.716 mAh iPhone XS: 2.658 mAh
In deze eenvoudige vergelijking heb ik vooral rekening gehouden met de basisvariëteiten van vlaggenschepen. Hier kun je zien dat naarmate de werkruimte groeit, de batterijen ook “zwellen”. Maar deze vooruitgang is te traag om op zijn minst bevredigende resultaten te krijgen in termen van duurzaamheid van de unit in een enkele laadcyclus. Helaas. We worden constant gedwongen om onze mobiele telefoons elke dag op te laden; in mijn geval is het een ‘bed’-ritueel. En vaak blijkt dat de energie gewoon niet genoeg is voor de hele dag; door intensief gebruik te maken van een smartphone kun je tot ongeveer 15.00 uur je voorraden opraken. En de rest van de dag?
Hoewel de batterijen geen significante “positieve” transformatie hebben ondergaan, kan dit niet gezegd worden over de prestaties van de telefoons. De honger naar energie is daarom erg belangrijk en de batterijen die momenteel worden gebruikt compenseren ons niet voor dit feit.
Niet alleen zijn we er vanuit ons oogpunt niet in geslaagd om een betere batterijproductietechnologie voor kleine elektronische apparaten te creëren, maar we hebben ook een ander probleem: fabrikanten bouwen mobiele apparaten zo dat ze zo klein mogelijk zijn. . Het grootste probleem is de batterij, waarvan de capaciteit rechtstreeks voortvloeit uit het oppervlak dat hij inneemt.
Het volgende punt: groot gewichtsverlies.
Er is een heel oude tekst over Antyweb, waarin ik schrijf over het feit dat nieuwe technologieën geregeerd beginnen te worden door mode. Ik wist toen dat deze trend in een stroomversnelling zou komen: ik had gelijk. In de context van smartphones wordt de algemene bruikbaarheid iets minder benadrukt; veel hangt af van de huidige designtrends, kleuren, schermvormen, etc. Ik schreef ook over de nadruk op het maken van de dunst mogelijke mobiele telefoon.
Als ik zou moeten kiezen tussen de dunste behuizing en bijvoorbeeld duurzaamheid en werktijd in één laadcyclus, zou ik zeker voor het laatste kiezen. Het kan echter zijn dat consumenten niet weten wat ze echt missen als ze een intrigerend, slank en stijlvol apparaat zien. Niet alleen de batterij ondergaat deze behandelingen, maar ook de strakke verpakking van de componenten maakt de telefoon gemakkelijker te beschadigen of te breken. Niet alleen dat je op de vingers van maximaal twee handen apparaten kunt aangeven waarmee je gemakkelijk toegang hebt tot de batterij en deze kunt vervangen: de wens om zoveel mogelijk ruimte te besparen vertaalt zich direct in de trend naar unibody-hoesjes, zonder verwijderbare achterkanten .
Inkeping
Notch stoort me eigenlijk niet. Het kan er zijn, het kan er helemaal niet zijn; In beide gevallen zal ik blij zijn. Het is alleen dat als het gaat om het “inspringen” van het scherm, ik er geen nuttig gebruik voor zie. Als gevolg hiervan is het een oplossing die alleen gericht is op de smaak van consumenten die gewoon van “mooie” apparaten houden.
De inkeping in het scherm moest een manier zijn om de werkruimte optisch te vergroten (gewoon optisch, echt) terwijl alle belangrijke componenten op het voorpaneel werden geplaatst (lichtintensiteitssensor, camera’s, enz.). Het ziet er naar uit dat we sowieso snel afscheid zullen nemen, terwijl Xiaomi Mi MIX 3 voorstelde… ze achter het scherm te plaatsen, met een bekende oplossing van sliders. En ik kan dergelijke innovatie begrijpen.
Telefoon zonder aansluitingen
Stel je zo’n apparaat voor: een mobiele telefoon zonder oplaadbus, zonder fysieke knoppen. Hij kan alleen draadloos worden opgeladen, zoals bij gegevensoverdracht naar andere apparaten het geval is. Er is geen kabel voor jou en geen fysieke knoppen om het apparaat aan te zetten of het volume te regelen.
Dergelijke apparatuur is al beschikbaar: Meizu Zero is volgens sommigen een ademtocht van de toekomst, maar voor mij is het absoluut gevaarlijk en onnodig, althans voorlopig is het een trend. Draadloos opladen is niet altijd zo handig als we misschien denken (wat als we het toestel tegelijk willen opladen en gebruiken?). U moet ook een powerbank aanschaffen die inductieve stroomoverdracht ondersteunt. Wat gebeurt er als genoemde apparatuur bevriest? Aanraakknoppen voor volume- en stroomregeling zijn in zo’n situatie niet het beste idee.
Nogmaals, de gebruiker verwijdert oplossingen die goed zijn, werken en niet kapot mogen gaan door… niemand weet wat. Want ik zou het geen ontwikkeling willen noemen. De consument de keuze onthouden heeft niets met evolutie te maken: evolutie zou iets heilzaams moeten brengen.
