Het Android One-initiatief werd gelanceerd in 2014 en was in eerste instantie bedoeld om zich te richten op armere markten door eenvoudige en betaalbare smartphones aan te bieden. In de loop van de tijd is dit idee echter aanzienlijk geëvolueerd en nu bevat het Android One-programma ook smartphones die kunnen streven naar een vlaggenschip. Hierdoor is de keuze erg ruim.
Android One of updates
Het grootste probleem van Android zijn software-updates. De beste garantie om ze snel te krijgen, was om apparaten uit de Nexus-familie te hebben, en nu Pixel. Sinds enkele jaren is het echter een beetje verbeterd en het Android One-project heeft ook bijgedragen aan dit kleine succes. Aanvankelijk begon het als een propositie voor de Indiase markt, maar het vond al snel zijn weg naar Bangladesh, Pakistan en Nepal. Smartphones werden geproduceerd door verschillende bedrijven, maar ze waren allemaal gebaseerd op de eenvoudige MediaTek-chip die het mogelijk maakte om een smartphone te maken voor minder dan $ 100. Google wilde nog een miljard gebruikers in opkomende markten bereiken en dat wilde het doen door updates te garanderen van het systeem voor 2 jaar, beveiligingsupdates voor 3 jaar en de goede werking van het gehele apparaat. Dit was echter niet geheel bevredigend.
Ja, in de loop van de tijd namen smartphonemodellen toe, veranderde ook hun configuratie en bleef Google ondersteuning bieden, maar Android One-smartphones wonnen niet noodzakelijk aan populariteit. Ze waren goedkoop, maar niet erg mooi en niemand nam de moeite om ze op de markt te brengen. Ik heb de indruk dat ze meer interesse hebben gewekt in markten als Polen. Mensen die geïnteresseerd waren in het Android One-project in ons land moesten praktisch wachten tot midden 2017, toen Xiaomi het Mi A1-model toonde. Deze smartphone is op grote schaal gedistribueerd in meer dan 35 markten over de hele wereld, waaronder Polen. Het was misschien niet erg populair, maar dankzij de betaalbare prijs en de upgradegarantie was het voor veel gebruikers een zeer goede propositie. Des te meer bood het vrijwel pure Android, zonder onnodige applicaties en zonder de MIUI-overlay, die niet bij iedereen in de smaak viel.
Kort daarna sloten fabrikanten als HMD Global (eigenaar van het merk Nokia), Motorola en HTC zich aan bij het Android One-programma.Smartphones werden steeds efficiënter, duurder en verder van de hoofdgedachte van dit project. Daarom reageerde Google en lanceerde het het Android Go-project, dat de veronderstellingen van Android One zou voortzetten, namelijk een eenvoudige, goedkope en snelle smartphone bieden. Daar staat tegenover dat Android One zijn eigen weg is gegaan en tegenwoordig wordt aangeboden op meer dan 100 smartphonemodellen van verschillende fabrikanten.
Android One, d.w.z. geen ongewenste apps
Een van de grootste voordelen van Android One is het ontbreken van onnodige apps. Google omvat hier natuurlijk al uw behoeften, inclusief Gmail, de assistent of de Google Foto’s-service, maar verder vindt u geen apps die vooraf zijn geïnstalleerd door de telefoonfabrikant. Er is niet eens Facebook of Instagram, al kun je die natuurlijk wel zelf downloaden via de Google Play store. Zoals ik eerder al zei, is Android One een puur besturingssysteem, zonder overlay om het te vertragen. Met de geselecteerde specificatie zal het altijd een zeer snel apparaat zijn, wat ook enorm wordt geholpen door de software zelf.
Door een smartphone met Android One aan boord te kopen, krijgen we het pure Android-systeem, dat wordt gekenmerkt door een grotere responsiviteit, een langere batterijduur, Google Assistant of onbeperkte toegang tot de Google Foto’s-service, waarmee we onze foto’s in de Cloud kunnen bewaren. waardoor de hoeveelheid geheugen voor gegevens die normaal gesproken op Android One-apparaten te vinden is, niet zo klein is.
Android One, een uitgebalanceerde specificatie
Terugkomend op de specificaties, het idee achter het Android One-programma is dat apparaten erg op elkaar moeten lijken, waardoor het gemakkelijk is om updates voor ze te maken. Na verloop van tijd vervaagde dit echter een beetje, vooral toen de afgelopen jaren een mid-range en high-end apparaat begon te verschijnen. Hun gemeenschappelijk kenmerk is echter dat ze een relatief goede specificatie hebben in vergelijking met hun prijs. En dit zal waarschijnlijk niet snel veranderen.
Gezien het feit dat Android One’s vereiste een ingekorte versie van het besturingssysteem is, zonder overlays en extra programma’s die de prestaties zouden kunnen vertragen, doet de mid-range specificatie er niet toe. Want zelfs bij de duurste toestellen, zoals de Nokia 7.2, is de processor Qualcomm Snapdragon 660 uitgerust met 4 of 6 GB RAM en 64 of 128 GB datageheugen. Tegenwoordig maken deze cijfers op niemand meer indruk. Ze stellen je echter in staat om eenvoudig een drievoudige camera (waar de hoofdsensor 48 Mpix heeft) en een selfiecamera met een resolutie van 20 Mpix te gebruiken. Het is geen droomspecificatie, maar het is meer dan voldoende voor de meesten van ons.
Android One, een brede selectie van apparaten
Het Android One-programma omvat al ruim 100 verschillende smartphonemodellen. Zoals ik al aangaf zijn dit niet alleen de goedkoopste toestellen, maar ook die in een iets hogere prijsklasse. De leider hier is vooral Nokia, dat een hele reeks modellen heeft op basis van dit project. En dit vertaalt zich in de updatetijd, momenteel is Nokia een van de snelste fabrikanten van Android-smartphones op dit gebied. Soms loopt het zelfs vooruit op de updates die Google naar zijn Pixel-serie smartphones brengt. Veel toestellen bieden ook Xiaomi en Motorola aan, en zelfs LG, die een speciale editie van de G7 One-smartphone aanbiedt.
Het enige wat ik hier mis zijn de echte vlaggenschepen. Eigenlijk is het enige model dat in je opkomt de Nokia 9 PureView, die onder meer een P-OLED-scherm heeft, Snapdragon 845 en zijn ongewone camera met 5 sensoren. Dit is echter geen vlaggenschip anno 2020, wanneer we de Snapdragon 865 al hebben. Nokia 8.3, die een paar dagen geleden debuteerde, heeft alleen de Snapdragon 765G. OnePlus is waarschijnlijk het dichtst bij zijn smartphones, maar hoewel OxygenOS erg lijkt op puur Android, kan het niet worden gelijkgesteld met het Android One-programma.
Android One… is het echt perfect?
Android One is ongetwijfeld een heel goed en noodzakelijk initiatief. Zoals je kunt zien, heeft hij zijn volgers in de vorm van Nokia, Motorola en Xiaomi en hij is erg blij. Het grootste voordeel van deze smartphones zijn de frequente updates, de meeste krijgen bijna elke maand beveiligingsupdates en door de 2 jaar systeemupdate garantie kan de koper rekenen op minimaal 2 nieuwe versies van Android. Helaas is dit in het geval van Android eerder een unieke situatie dan de regel.
Helaas werkt niet alles zoals het zou moeten. U kunt veel onderwerpen op internet vinden waar gebruikers klagen over de kwaliteit van de update. Lawaaierig is het geval van de Xiaomi Mi A3 op dit moment, Android 10 is er nog niet. Xiaomi had al twee benaderingen, de eerste update van eind februari had zoveel bugs dat het werd teruggedraaid. De tweede versie is onlangs verschenen en heeft nog steeds veel tekortkomingen (problemen met meldingen, werkende draadloze koptelefoon, uitschakelen van de applicatie) en we raden af om deze te installeren. Aan de ene kant moest het makkelijker en sneller, en de praktijk leert dat het niet altijd rooskleurig is. Daarom raad ik aan om, voordat ik een specifiek model kies, te lezen of er vergelijkbare problemen zijn.
