De meeste gebruikers zijn op de een of andere manier gewend geraakt aan standaarden als USB en Thunderbolt. Beide standaarden hebben een heel ander ontwerp, hun voor- en nadelen. En, afhankelijk van het gewenste resultaat, moet u wellicht weten welke standaard uw apparaat ondersteunt of welke kabel nodig is voor het meest comfortabele gebruik.
USB (USB1.1, USB2.0, USB3.0, USB3.1, USB3.2)
De USB-standaard verscheen in 1996. Hij is gemaakt door een groep bedrijven bestaande uit IBM, Microsoft, Intel en anderen. Tegenwoordig verliest de USB-standaard langzaam terrein als de meest populaire connector en vervangt hij geleidelijk USB-C.
De USB-standaard is gemaakt zodat aangesloten apparaten met elkaar kunnen communiceren en talloze technologieën in één kunnen combineren. USB maakte het ook mogelijk om het aangesloten apparaat van stroom te voorzien (voor opladen), waardoor er gedeeltelijk geen speciale oplaadblokken nodig zijn.
USB begon bij de lancering met gegevensoverdrachtsnelheden van 1,5 Mbps en 12 Mbps, deze snelheden werden als onmogelijk beschouwd. Door latere updates is de overdrachtssnelheid echter verhoogd om aan de behoeften van consumenten en zakelijke gebruikers te voldoen.
In 2001 werd USB 2.0 uitgebracht met een derde snelheidsniveau genaamd “High Speed”, dat de doorvoer verhoogde tot 480 Mbps, wat 40 keer sneller is dan de eerste USB-implementatie.
De echte doorbraak was de USB 3.0-standaard, uitgebracht in 2011 en genaamd “SuperSpeed”. USB 3.0 bood overdrachtssnelheden tot 5 Gbps. Om de ondersteuning voor deze standaard visueel aan te geven, hebben fabrikanten enkele wijzigingen aangebracht in het ontwerp van hun apparaten: ze begonnen ingangen te ontwikkelen met ondersteuning voor USB 3.0 in blauw.
In 2014 is de norm opnieuw geactualiseerd. USB 3.1 verscheen en verschilde doordat het tot 2 generaties had. De eerste generatie behield de gegevensoverdrachtsnelheid van 5 Gbps die in USB 3.0 zat. De tweede generatie verdubbelde zelfs de gegevensoverdrachtsnelheid tot 10 Gbps.
Rond deze tijd werd een nieuwe USB Type-C-connector geïntroduceerd, waardoor het een ideaal alternatief is voor USB Type-A voor USB 3.1 en USB 3.0. Het duurde echter lang voordat de USB Type-C-interface aan populariteit won.
Sinds 2017 is de USB 3.2 standaard verschenen. In feite behield het de mogelijkheid om gegevens over te dragen met snelheden tot 10 Gbps, maar maakte het ook snelheden tot 20 Gbps mogelijk. Om 20 Gbps te halen, moesten gebruikers een USB-C-verbinding gebruiken vanwege wijzigingen in bepaalde standaarden waarin de connector werd gebruikt.
Momenteel gebruiken veel ontwikkelaars actief precies USB 3.0 en USB 3.1. Hoewel de USB 3.2-standaard in 2019 verscheen, duurt het ongeveer 2 jaar om de standaard te implementeren. Maar het hele jaar door zijn kabels en andere apparaten met USB 3.2 actief toegevoegd aan de algemene catalogus.
Thunderbolt en Thunderbolt 2
Thunderbolt, ontwikkeld in samenwerking tussen Apple en Intel, werd in 2011 geïntroduceerd. Thunderbolt moest een alternatief zijn voor USB.
In vergelijking met USB biedt Thunderbolt aanzienlijke voordelen, waaronder PCI Express (PCIe) en DisplayPort-architectuur, kleinere afmetingen (vergeleken met USB) en snellere gegevensoverdrachtsnelheden tot 40 Gbps.
De originele versie van Thunderbolt was gebaseerd op een Mini DisplayPort-verbinding, met poorten op Mac-apparaten die konden worden gebruikt voor Thunderbolt of Mini DisplayPort. De Thunderbolt-compatibele interface kan tot zes compatibele apparaten in serie schakelen.
Twee jaar later werd Thunderbolt 2 geïntroduceerd, met ondersteuning voor DisplayPort 1.2, waardoor de standaard 4K-video kon verwerken en naar een monitor kon uitvoeren. Thunderbolt 2 is achterwaarts compatibel met Thunderbolt van de eerste generatie. Thunderbolt-kabels en accessoires van de eerste generatie bieden echter geen ondersteuning voor sommige van de nieuwe Thunderbolt 2-functies.
De belangrijkste verandering in Thunderbolt 2 was hoe het met kanalen omging. Door linkaggregatie mogelijk te maken, kon Thunderbolt 2 twee 10Gbps-links samenvoegen, waardoor datasnelheden tot 20Gbps werden geleverd in plaats van twee 10Gbps-links, waardoor de maximale bandbreedte voor individuele verbindingen werd vergroot.
Blikseminslag 3
Thunderbolt 3 was om verschillende redenen een stap hoger dan Thunderbolt 2. Het belangrijkste voordeel was de grotere bandbreedte tot 40 Gbps, wat overeenkomt met vier PCIe 3.0-lanes, acht DisplayPort 1.2-lanes en meerdere USB 3.1-lanes. Daarnaast maakte Thunderbolt 3 ook een paar 4K-schermen mogelijk met 60 Hz of één scherm met een resolutie van 5K. De enorme beschikbare bandbreedte betekent ook dat het op andere manieren kan worden gebruikt, zoals met eGPU-behuizingen, zodat een externe grafische kaart de grafische verwerking van de aangesloten computer kan verbeteren.
Thunderbolt 3 gebruikt eigenlijk een USB Type-C-connector. Dit is de reden waarom de meeste accessoires met Thunderbolt 3 meestal ook USB-C-ondersteuning bevatten. Niet alle USB-C-apparaten en accessoires ondersteunen echter Thunderbolt 3-mogelijkheden.
Het gebruik van Thunderbolt 3 kan profiteren van de vermogensafgiftemogelijkheden, waardoor tot 100 W vermogen via de kabel naar andere apparatuur kan worden overgedragen. Voor MacBook-gebruikers is dit handig bij het gebruik van het dockingstation Thunderbolt 3. Hierdoor kan de gebruiker zijn MacBook opladen en tegelijkertijd bestanden overzetten.
USB-A, USB-C en andere
Hoewel USB nogal wat verschillende verbindingstypes kan gebruiken, zoals Mini en Micro, zijn er eigenlijk maar drie overheersende standaardversies die Apple-gebruikers zouden moeten overwegen. Ze hebben een eenvoudige naamgevingsstructuur: Type A, Type B en Type C.
Sinds het begin staat Type-A bekend als een slanke rechthoekige connector die kan worden aangesloten op een Mac, pc of USB-hub. Type B werd op zijn beurt gebruikt om accessoires aan te sluiten.
Type-C, dat werkt met USB 3.1 en hoger, heeft de connector opnieuw ontworpen om aanzienlijk meer contactpunten en draadparen toe te voegen. Door het slimme ontwerp van USB-C kun je het apparaat ook omdraaien en aansluiten, wat niet mogelijk is met de USB-A-connector.
De USB Type-C-standaard bevat ook een verbeterde specificatie voor vermogensafgifte die een hoger vermogen kan benutten. In de Power Delivery-modus kunnen de USB Type-C-aansluitingen tot 100 W stroom leveren, zodat u uw MacBook kunt opladen met een datakabel.
Eerdere generaties hadden Mini USB- en Micro USB-connectoren in verschillende smaken, hoewel deze sinds de introductie van USB 3.0 grotendeels zijn verouderd, met uitzondering van Micro USB B of Micro-B SuperSpeed.
Met de introductie van USB Type-C stappen fabrikanten van apparaten over van Micro USB naar Type-C-opties vanwege hun compacte formaat en relatieve toekomstbestendigheid. Ik denk dat iedereen die oude telefoons had, bekend is met hoe snel kabels met Micro USB-connectoren verslijten door extra “tanden”.
USB 4: dezelfde Thunderbolt 3
In 2019 kondigde USB IF de voltooiing aan van zijn USB 4-standaard.De aankondiging onthulde onverwacht dat de volgende generatie USB 4 Thunderbolt 3 zou zijn, zij het met kleine wijzigingen.
Net als Thunderbolt 3 zal USB 4 een Type-C-connector gebruiken, een bandbreedte tot 40 Gbps hebben, tot 100 W vermogen, ondersteuning voor 4K- en 5K-schermen en achterwaarts compatibel zijn met USB 3.2 en USB 2. Het is belangrijk op te merken dat het zal ook ondersteuning omvatten. voor Thunderbolt 3 zelf, hoewel dit technisch optioneel is.
Als een verdere upgrade ten opzichte van eerdere USB-generaties, ondersteunt USB 4 PCIe en DisplayPort 1.4a, die kunnen helpen profiteren van een hogere bandbreedte. Als de host of het apparaat PCIe-tunneling echter niet ondersteunt, is de maximale doorvoer voor niet-toegewezen doelen beperkt tot 20 Gbps.
Hoewel USB 4 in 2019 werd geïntroduceerd, beginnen fabrikanten deze technologie nog maar net tot leven te brengen. De eerste apparaten die USB 4 gebruiken, zullen waarschijnlijk eind 2020 of 2021 in de verkoop gaan.
Thunderbolt 4 is Thunderbolt 3?
Thunderbolt 4, uitgebracht in 2020, is Intel’s poging om Thunderbolt 3 te verbeteren. In tegenstelling tot de verandering van Thunderbolt 2 naar Thunderbolt 3, zal Thunderbolt 4 de bandbreedte van 40 Gbps niet veranderen, maar het zal de manier waarop dit wordt bereikt verbeteren.
Om te beginnen verhoogt de standaard de minimale video- en gegevensvereisten boven de certificering voor Thunderbolt 3. In plaats van een enkel 4K-beeldscherm te ondersteunen, moet een Thunderbolt 4-apparaat ten minste twee 4K-beeldschermen of één 8K-beeldscherm ondersteunen, terwijl het ondersteunen van PCIe-opslag gegevensoverdracht moet ondersteunen bij 32 Gbps, niet 16 Gbps.
Thunderbolt 4 zal ook ondersteuning bieden voor dockingstations met vier Thunderbolt 4-poorten, met als voordeel dat de computer kan worden geactiveerd door het toetsenbord of de muis aan te raken wanneer zowel randapparatuur als de computer op het dockingstation zijn aangesloten.
Voor degenen die zich zorgen maken over kabels, Thunderbolt 4 zorgt ervoor dat 40 Gbps-verbindingen met maximale efficiëntie kunnen werken met passieve kabels tot 2 meter lang. Aan de beveiligingskant is er extra bescherming tegen directe fysieke geheugentoegang (DMA)-aanvallen, die vereist is als onderdeel van de minimale specificatie.
Intel zal later in 2020 de Thunderbolt 4 8000-serie controllers introduceren en zal ook ondersteuning voor deze standaard opnemen in Tiger Lake-processors. De eerste Thunderbolt 4-compatibele computers en accessoires worden naar verwachting voor eind 2020 verzonden.
Er waren grote vragen of de nieuwe Macs Thunderbolt 4 zouden ondersteunen vanwege de overstap van Apple naar Apple’s eigen Silicon-processors. Gelukkig hebben beide bedrijven een akkoord bereikt en kunnen we ons verheugen op toekomstige MacBooks met Thunderbolt 4.
Het draait allemaal om de draden
Let op de kabels die u koopt voor Thunderbolt 3 en USB-C-compatibele apparaten. Zoals we hierboven schreven, ondersteunen niet alle USB-C-kabels de mogelijkheden van Thunderbolt 3. Hoewel alle Thunderbolt 3-kabels wel USB-C-mogelijkheden ondersteunen.
De aanwezigheid van passieve en actieve kabels bemoeilijkt ook de situatie. Passieve kabels hebben geen extra chip in hun ontwerp om de prestaties te verbeteren. Actieve kabels hebben zo’n chip. Deze gegevens staan meestal aangegeven op de doos of in de specificaties van de kabel.
Om niet verward te worden door normen, moet u altijd zorgvuldig kabels kiezen voor uw apparaten en accessoires. Let op de opmerkingen of controleer de compatibiliteit met specialisten.
