Hoewel Bluetooth-zoektrackers al vele jaren bestaan, schudde de release van de AirTag de markt tot in de kern. Apple heeft niet alleen geavanceerde op infrastructuur gebaseerde tracking aangeboden, waarbij elk bedrijfsapparaat kan fungeren als een noodontvanger, het heeft ook een verdedigingsmechanisme geïmplementeerd. Vereist om een persoon op de hoogte te stellen als er een AirTag op is geplaatst voor trackingdoeleinden. Dit is erg goed vanuit veiligheidsoogpunt. Een ander ding is dat Android AirTag-gebruikers niet informeren over surveillance.
AirTag realiseert zich dat iemand het heeft geplaatst voor bewaking, wat de aanwezigheid van een iPhone in de buurt bepaalt, waarop het baken zelf niet is aangesloten. Als gevolg hiervan begint de tracker te piepen en geeft de iPhone een melding op het scherm dat er mogelijk een AirTag is geplaatst om hem te volgen en kan worden uitgeschakeld.
Dat wil zeggen, zelfs als het baken niet van jou is, kun je het nog steeds uitschakelen. Dit is een puur ecosysteemfunctie die niet verder gaat dan het Apple-ecosysteem, dus Android-gebruikers zullen AirTag niet alleen niet kunnen uitschakelen, ze zullen zelfs geen trackingmelding ontvangen.
Een persoon volgen met AirTag
Ja, laten we eerlijk zijn, er zijn ook enkele problemen op iOS:
Allereerst verschijnt de volgwaarschuwing alleen op iOS 14.5 en nieuwere versies van het besturingssysteem; ten tweede wordt de waarschuwing mogelijk niet binnen drie dagen na het begin van de tracking geactiveerd; Ten derde, als de AirTag, die wordt gebruikt voor tracking, af en toe is verbonden met de iPhone van de eigenaar, zal hij niet begrijpen dat hij wordt gebruikt voor spionage en zal hij geen melding sturen naar de gevolgde persoon.
Apple zal hoogstwaarschijnlijk de tekortkomingen verhelpen die voorkomen dat AirTag de iPhone-eigenaar op tijd op de hoogte stelt dat er naar hem wordt gekeken. Maar een dergelijk mechanisme zal nooit verschijnen in Android. Dat wil zeggen, het blijkt dat miljoenen gebruikers over de hele wereld in bijna realtime kunnen worden gevolgd, en dat ze het niet eens weten.
Nee, als een Android-smartphone NFC ondersteunt en de eigenaar de AirTag van iemand heeft gevonden, kan deze deze scannen en begrijpen van wie deze is. Maar alleen als de eigenaar van het baken de verliesmodus heeft ingeschakeld en contactgegevens aan hun beschrijving heeft toegevoegd. Als de tracker specifiek voor trackingdoeleinden wordt gebruikt, ziet u niets anders dan het serienummer.
AirTag en Android
Laten we eerlijk zijn: dit is extreem gevaarlijk spul dat het risico loopt op het gebied van menselijk toezicht als zodanig. Immers, voor wat voorheen nodig was om dure apparatuur te kopen die communicatie met een satelliet tot stand kon brengen, kost het tegenwoordig slechts drieduizend roebel en vertrouwt het op miljoenen iPhones, iPads en MacBooks, die een op de drie mensen heeft.
Had Apple niet met Google kunnen overeenkomen om een anti-trackingsysteem in Android te integreren dat gebruikers van de “groene bot” in staat zou stellen bewakingsgevallen op te nemen? Ik zou het waarschijnlijk wel kunnen. Zijn ze het immers eens geworden over een volgsysteem voor degenen die besmet zijn met het coronavirus? Overeenkomst. Ik bedoel, het blijkt dat Apple het gewoon niet wilde.
Ik kan min of meer begrijpen waarom Apple niet met Google wilde onderhandelen om het AirTag-volgmechanisme in Android te implementeren. Dus Cupertino behield gewoon een extra invloedsinstrument en het concurrentievoordeel van zijn apparaten. Ik begrijp alles: zaken zijn niet persoonlijk. Maar door dit te doen, brengt Apple miljoenen mensen onnodig in gevaar, die misschien nooit eens weten dat ze gevolgd worden. En dit is al heel gevaarlijk.
